Дыякан Мікалай Дарашэўскі 1825-27.08.1892

1867-1876 - дыякан Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
1876-24.02.1877- дыякан на вакансіі псаломшчыка Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
24.02.1877-24.08.1892 - дыякан на вакансіі псаломшчыка Праабражэнскай царквы м.Моталь Кобрынскага п-та.
Памёр 27.08.1892 года. Пахаваны ў м.Моталь.
Жонка Алена      - пасьля 1893.
4 дзяцей.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1867-1893.

Іерэй Аляксандр Андрэевіч Піатровіч 13.12.1852-29.11.1892

Нарадзіўся 13.12.1852 года ў сям’і дыякана царквы в.Аннінск Себежскага п-та Віцебскай губ-ні.
1878 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю - 2 разрад.
15.07.1878-1.09.1880 - настаўнік царкоўна-прыхадской школы г.Люцын Віцебскай г-ні.
1.09.1880-25.07.1881- настаўнік царкоўна-прыхадской школы г.Дрыса Віцебскай губ-ні.
25.07.1881-21.03.1883 - настаяцель Ільінскай царквы в.Іоды Дзісненскага п-та (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
2.08.1881 - рукапаложаны ў сан сьвятара Данатам (Бабінскім-Сакаловым), епіскапам Ковенскім.
21.03.1883-3.11.1892 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
3.11.1892 - звольнены для лячэньня ў Санкт-Пецярбургу і па дарозе памёр  ад вадзянкі. Пахаваны 1.12. на гарадскіх праваслаўных могілках г.Дынабург (цяпер Даўгаўпілс).
Узнагароды:
29.11.1891 - набедраннік,
1892 - скуфья.
Бацька - Андрэй, дыякан - Аннінск Себежскага п-та Віцебскай губ-ні.
Брат - Васілій, Віцебская ДС - 1895, сьвятар - Віцебскай губ-ні.
Жонка - Алена Стэфанаўна (Касецкая ?) 1856, дачка сьвятара-Узьмёны?, скончыла Віленскае жаночае духоўнае вучылішча,
настаўніца царкоўна-прыхадской школы в.Узьмёны,  узнагароджана 21.04.1903  кнігай “Біблія” ад Св.Сінода (№412).
Дзеці:
1)Аляксандр 16.10.1884
2)Мікалай 1886-
3)Пётр 1888-
4)Уладзімір 1890

Крыніцы інфармацыі:
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №52 1892,
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1881-1892,
Метрычныя кніжкі царквы в.Іоды 1881-1883,
Метрычныя кніжкі царквы в.Грыгаравічы 1883-1892.

Іерэй Антоній Антоніевіч Мадзолеўскі 15.08.1871

Нарадзіўся 15.08.1871 года ў сям’і сьвятара с.Горкі Гарадокскага п-та Віцебскай губерні.
1888 - скончыў Віцебскае духоўнае вучылішча - 2 разрад.
15.06.1896 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю - 2 разрад.
12.02.1897-23.02.1899 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Нача Лепельскага п-та.
23.02.1899-20.05.1901- настаяцель царквы Святой Параскевы Пятніцы в.Пліса (цяпер Глыбоцкі р-н).
10.04.1899 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем (Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
20.05.1901 - па прашэньню прылічаны за штат і жыў у в.Пліса.
16.03.1902-7.04.1907 - 2-гі сьвятар Іаана-Багаслоўскай царквы с.Галамысль Дзісненскага п-та (цяпер Мёрскі р-н).
7.04.1907-9.09.1908 - настаяцель царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча (Глыбоцкі р-н).
9.09.1908-1913 - настаяцель Успенскай царквы с.Горкі Гарадоцкага п-та.
1913-28.07.1914 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
31.10.1914-6.04.1916 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Новы Пагост.
6.04.1916 - настаяцель Успенскай царквы м.Хаценчыцы Вілейскага п-та.
-8.10.1936 - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Хожава Вілейскага п-та.
8.10.1936 - прылічаны за штат.
22.04.1937 - настаяцель Ільінскай царквы в.Міхайлаўшчына Ашмянскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
29.03.1911 - набедраннік.
Бацька - Антоній Іўсцінавіч 1829 - пасьля 1910, протаіерэй - с.Горкі Гарадоцкага п-та.
Жонка - Надзея Іосіфаўна 1880-23.08.1899 Пліса. Памерла падчас родаў.
Дачка - Лідзія 5.08.1899.

Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці Пліскай царквы 1899-1900,
Кліравыя ведамасьці царквы в.Парэчча 1907,
Метрычныя кніжкі Пліскай царквы 1899-1901,
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1899-1916,
Полацкія епархіяльныя ведамасьці 1888-1913,
Grzegorz Sosna-Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky---Ryboly -2012 rok.

Іерэй Іаан Іўліянавіч Заўсцінскі  1876- пасьля 1931

Нарадзіўся 28.02.1877 года ў сяле Аляксееўка Слонімскага павета Гродненскай вобласці.
1893 - скончыў Віленскае духоўнае вучылішча,
1899 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю 2 разрад,
1899-19.08.1900 - псаломшчык Свята-Уладзімірскай царквы м.Крэцінга Тэльшаўскага п-та Ковенскай губ-ні.
19.08.1900-17.11.1901 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
10.09.1900 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
17.11.1901-1907 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Жыжмяны Лідскага п-та.
1907-7.08.1910 - настаяцель Успенскай царквы в.Кавалі  Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
7.08.1910-1915 - настаяцель Праабражэнскай царквы в.Варанілавічы Слонімскага п-та.
За перыяд 1916 -1930 зьвестак няма.
                   -04.1931 - настаяцель  царквы Іаана Багаслова в.Кучугары Ніжнедзевіцкага р-на Варонежскай в-ці.
4.1931 - арыштаваны і прысуджаны да 5-ці гадоў лагераў.
Далейшы лёс невядомы.
Бацька - Іўліян Мікалаевіч  1840-28.11.1885 Аляксеева,
сьвятар - Аляксееўская Слонімскага п-та, некралог - ЛЕВ №52 1885.
Маці - Алена   Іванаўна, удава сьвятара   - 1845 -  пасьля 1908.
Жонка - Аляксандра Андрэеўна Слюсарава, 1878 г. н., дачка есаула Войска Данскога; вянчалісь 7.11.1899 у  царкве Вільня-Сніпішкі.
Дзеці:
Наталія 1900 г.н.,
Мікалай 1901 г.н.,
Лідзія 1903 г.н.

Узнагароды і асаблівыя адзнакі:                                                                                                        19.11.1901  - архіпастырскае благаславеньне,
1908-7.08.1910- пам. Глыбоцкага благачыннага,
25.01.1909 - набедраннік,
18.03.1915 - скуфья (№484).
сярэбраны наперстны крэст у памяць свяшчэннага каранаваньня іх імператарскіх вялікасьцей у 1896 годзе.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1885-1915;
Метрычныя кніжкі царквы Вільня-Сніпішкі 1899;
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр.84.
http://martyrs.pstbi.ru/bin/db.exe/no_dbpath/ans/newmr/?HYZ9EJxGHoxITYZCF2JMTdG6Xbu5cCDVseWhsOeceG06
ce0h67ufe80hfe8ctk*

Іерэй Іаан Канстанцінавіч Качаноўскі

Нарадзіўся ў сям’і сьвятара м.Дварэц Слонімскага п-та.
1890 - скончыў Менскую духоўную семінарыю-1разрад.
21.08.1890-18.07.1891 - псаломшчык Успенскай царквы в.Новае Краснае Сяло Вілейскага п-та.
18.07.1891-20.12.1892-псаломшчык Пакроўскай царквы м.Дварэц Слонімскага п-та.
20.12.1892-21.07.1900-настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
14.02.1893 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
21.07.1900-29.11.1900- настаяцель Праабражэнскай царквы с.Доўбені Ашмянскага п-та.
29.11.1900-17.04.1901 - настаяцель царквы А.Неўскага м.Шкуды  Тэльшаўскага п-та.
17.04.1901-1903 - настаяцель Пакроўскай царквы м.Дварэц Слонімскага п-та.
1903-1915 - сьвятар царквы 140 пяхотнага Зарайскага палка (г.Спаскае  Прыморскай г-ні).1905-г.Скопіна Разанскай губ-ні.
Удзельнік руска-японскай вайны 1905 года - сьвятар паходнага храма дабравернага А.Неўскага.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
1.09.1905 - Ордэн Св.Ганны 3 ступені з мячамі,
9.10.1905  - Ордэн Св.Ганны 2 ступені з мячамі,
21.05.1915 - Ордэн Св.Уладзіміра 4 ступені з мячамі.
Бацька - Канстанцін, сьвятар - м.Дварэц Слонімскага п-та (з 4.09.1849).

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1890-1901;
Гарадзенскія епархіяльныя ведамасьці №4 1904;
Часопіс “Разведчык” №1291 1915 года;
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр.101.
http://www.petergen.com/bovkalo/sp/voen1905.html.

Іерэй Іосіф Флоравіч Зенкевіч  1820 - 19.05.1879

Нарадзіўся ў сям’і сьвятара каля  1820 года.
1843 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю -1 разрад.
27.02.1844 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
27.02.1844-1869 - настаяцель царквы Нараджэньня  Прасьвятой Багародзіцы г.Мельнік Бельскага п-та Гарадзенскай г-ні.
1869-1872 - прылічаны за штат (без прыхода).
1872-31.07.1875 - настаяцель Свята-Мікалаеўскай царквы г.Дзісна.
31.07.1875-19.05.1879 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
Памёр ад вадзянкі 19.05.1879 года. Пахаваны на могілках в.Грыгаравічы.
Узнагароды:
1861- набедраннік,
1865 - скуфья.
Жонка - памерла да 1879 года.
Сын - чыноўнік на Таўрогенскай мытні.
Сын - настаўнік Марыінскага земляробчага вучылішча.

Крыніцы інфармацыі:
некралог-Літоўскія епарх.ведамасьці №25 1879года.

Іерэй Канстанцін Іаанавіч Усакоўскі 1832-20.04.1875

Нарадзіўся ў 1832 годзе ў сям’і сьвятара м.Плешчаніцы Барысаўскага павета Менскай губ-ні.
1853 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю - 2разрад.
11.12.1853 - рукапаложаны ў сан сьвятара Іосіфам (Сямашка), мітрапалітам Літоўскім і Віленскім.
11.12.1853-1861 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы в.Забор’е (цяпер Глыбоцкі р-н).
1861 - 20.04.1875 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
Памёр 20.04.1875 года ад тыфу. Пахаваны ля царквы в.Грыгаравічы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1856 -1860 - памочнік Глыбоцкага благачыннага,
       -бронзавы наперсны крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
1860-1861 - выконваючы абавязкі Глыбоцкага благачыннага,
1863-набедраннік,
      -медаль у памяць уціхамірваньня мяцяжа 1863-1864,
3.02.1869 - Благаславеньне Св.Сінода.
Бацька - Іаан Гаўрыілавіч 1805-27.04.1877 Залесьсе, сьвятар -Залесьсе Дзісненскага п-та.
Жонка - Алена Стэфанаўна.
Дзеці:
Міхаіл 11.01.1855.
Стэфаніда Александроўская 11.11.1856-1.12.1903 Нова-Аляксандраўск;  жонка протаіерэя Узьмёны, Нова-Аляксандраўск.
Аляксандра 16.05.1859-26.05.1859 Забор’е.
Іван 11.07.1860.
Варвара Мадэстава 1865, жонка сьвятара Дзімітрыя Мадэстава; вянчаліся 5.10.1886 у царкве м.Ушполь.
Антоній 21.03.1867-  , ЛДС-1887, протаіерэй - Козішча, Пагодзіна Гарадзенскай губ-ні.
Канстанцін.
Сафія.

Крыніцы інфармацыі:
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці  №19 1875;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1900;
Метрычныя кніжкі царквы в.Грыгаравічы 1867;
Метрычныя кніжкі царквы в.Забор’е 1853-1861;
Метрычныя кніжкі царквы м.Ушполь 1885-1886.
http://brama.brestregion.com/nomer25/artic15.shtml;

Іерэй Канстанцін Паўлавіч Навумаў            - 19.12.1902 

Вучоба ва  Уладзімірскай духоўнай семінарыі.
16.03.1869 - рукапаложаны ў сан дыякана.
16.03.1869-1876 - дыякан Мікалаеўскай царквы м.Шэрашава  Пружанскага павета.                                                             
1876-6.04.1878 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Шэрашава.
6.04.1878-16.07.1881 - дыякан Крэпаснога сабора Св. Мікалая г.Брэст.
16.07.1881-16.01.1882 - настаяцель царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
26.07.1881 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
16.01.1882-21.03.1883 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
21.03.1883-18.05.1883 - на вакансіі псаломшчыка Мікалаеўскай царквы в.Грушава Кобрынскага п-та.
18.05.1883-4.12.1900 - на вакансіі псаломшчыка Мікалаеўскай царквы в.Вежнае Пружанскага п-та.
4.12.1900-19.12.1902 - на вакансіі псаломшчыка царквы Іаана Прадцечы в.Пасынкі Бельскага п-та.
Памёр 19.12.1902 года. Пахаваны 21.12.на могілках в.Пасынкі.
Жонка - Паўла Васільеўна      - пасьля 1904.
сын - Леанід 2.03.1875, сьвятар - Хорава Пружанскага п-та.
Сын - Аляксандр, ЛДС-1892, сьвятар - Руднікі, Сухаполь Пружанскага п-та.
Сын - Уладзімір 8.04.1882.
Сын - Васілій 1870-31.10.1903 Вежкава Пружанскага п-та, Віленскае духоўнае вучылішча, псаломшчык - Вежкава.
Унук - Навумаў Дзмітрый Аляксандравіч, протаіерэй
26.10.1906, в. Рудні - 25.08.1995, г. Віцебск.
Настаяцель Казанскай царквы г. Віцебска, благачынны Віцебскай акругі.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1869-1900;
Гарадзенскія епархіяльныя ведамасьці 1901-1903.

Іерэй Мікалай Уладзіміравіч Каўганкін                   1938 ?

1898 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю - 2разрад.
28.01.1899 - 25.04.1902 - псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Боркавічы Дрыссенскага п-та.
25.04.1902-24.04.1908 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
2.06.1902 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
24.04.1908-29.05.1912 - настаяцель царквы Св. Мікалая Цудатворцы м.Ляўдэры Люцынскага п-та  Віцебскай губ-ні.
29.05.1912-1915 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Галузіна Себежскага п-та.
Далейшы лёс невядомы. Па некаторых зьвестках арыштаваны і высланы на Алтай. Апошняе месца - г.Барнаул - 1938 год.
Бацька - Уладзімір 1853.
Сын - Уладзімір 1902-11.12.1961 Смаленск.
Сын - Аляксандр 1917-1943 загінуў.

Крыніцы інфармацыі:
Віцебскія епархіяльныя ведамасьці 1898-1915;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1902-1908;
http://www.geni.com/people/Николай-Ковганкин/6000000009720051216.

Іерэй Пётр Іаанавіч Казанскі

- скончыў Цьвярскую духоўную семінарыю.
Працаваў настаўнікам народнага вучылішча.
10.04.1879-14.11.1906 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы м.Мерэч Трокскага павета.
13.05.1879 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
14.11.1906-20.06.1908 - настаяцель царквы Нараджэнья Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі.
20.06.1908-28.09.1912 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы  в.Грыгаравічы.
28.09.1912-1915 - настаяцель Благавешчанскай царквы с.Весялова Нова-Аляксандраўскага п-та Ковенскай губерні.
Далейшы лёс невядомы.
Жонка - Алена Францаўна
Узнагароды:
28.11.1887 - набедраннік (да дня Пасхі 1888),
29.04.1891 - Благаславеньне Св.Сінода бяз граматы (№976),
19.07.1893 - скуфья,
14.04.1904 - камілаўка (№1927),
27.03.1914 - сінадальны наперсны крыж (№2795),
25.11.1893 - памочнік Трокскага благачыннага.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1879-1915.

Протаіерэй Генадзій Генадзьевіч Каранеўскі  27.01.1956

Нарадзіўся 27.01.1956 года ў г.п.Радунь Воранаўскі р-н Гарадзенскай в-ці.
1973 - скончыў сярэднюю школу г.Талочын.
1974-1976 - служба ў арміі.
1976-1980 - праца ў Талочынскім райспажыўсаюзе.
1980-1986 - праца пры Пакроўскай царкве г.Талочын.
19.08.1986 - рукапаложаны ў сан дыякана мітрапалітам Філарэтам у кафедральным саборы г.Менска.
26.08.1986 - рукапаложаны ў сан сьвятара мітрапалітам Філарэтам у кафедральным саборы.
26.08.1986 - 23.03.1990 - настаяцель Троіцкай царквы г.Дуброўна.
23.03.1990 - служыць цяпер -  настаяцель Адзігітрыеўскай царквы г.Дзісна.
23.03.1990 - служыць цяпер -   настаяцель Уваскрасенскай царквы г.Дзісна.
2011- служыць цяпер - сьвятар Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1989 - набедраннік,
1992 - камілаўка,
1992 - наперсны крыж,
26.04.2011 - нададзены сан протаіерэя.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1918-1990;
еparhia992.by - афіцыйны сайт Полацкай епархіі.

Мітрафорны протаіерэй  Мікалай Васільевіч Рундо      
1.02.1922-21.02.2011

Нарадзіўся ў в.Навінцы Дзісненскага п-та (цяпер Мёрскі р-н).
1941 - скончыў 7-гадовую школу ў г.Дзісна.
1940-1945 - псаломшчык Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
1942-1944 - прымаў удзел у партызанскім руху.
1945 - псаломшчык Адзігітрыеўскай царквы г.Дзісна.
1946-1947 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы с.Чарэсы.
1947-1949 - вучоба ў Менскай духоўнай семінарыі.
3.04.1949 - рукапаложаны ў сан дыякана.
13.09.1949-10.01.1952 - дыякан Мікалаеўскага сабора г.Бабруйска.
10.01.1952-17.05.1956 - дыякан Казанскай царквы г.Віцебска.
17.05.1956 - прылічаны за штат па стану здароўя.
                      - дыякан ў царкве А.Неўскага г.Ялта.
2.08.1968-1976 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая  г.Еўпаторыя.
1976-1980 - у кліры Свята-Троіцкага  кафедральнага сабора г.Сімферопаль.
1980-11.1986 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая в.Мазанка Сімферопальскага р-на.
11.1986 - прылічаны за штат.
11.04.1987-1991 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
1991-20.06.2010 - настаяцель царквы Палажэньня  Рызы Прасьвятой Багародзіцы ў Влахерне г.Міёры.
20.06.2010 - прылічаны за штат.
Памёр 21.02.2011 года. Пахаваны ля царквы г.Міёры.
Узнагароды:
1950 - двайны арар,
1969 - камілаўка,
1977 - наперсны крыж,
1979 - нададзены сан протаіерэя,
1984 - паліца,
1990 - крыж з упрыгожваньнямі,
1992 - мітра,
2000 - права служэньня Літургіі пры адчыненных царскіх варотах да “Отчэ наш”,
2005 - Грамата Патрыяршага Экзарха,
20.06.2010 - ордэн Свяціцеля Кірыла Тураўскага 1 ступені.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1918-1990;
Полацкія епархіяльныя ведамасьці №2 2011.

Протаіерэй Міхаіл Грыгор’евіч Стукаліч 1812-30.03.1873.

1834 - скончыў Полацкую духоўную семінарыю.
1834 -1837 - вучоба ў Санкт-Пецярбургскай духоўнай акадэміі (звольнены з-за хваробы вачэй у епархіяльнае ведамства).
12.08.1837-12.05.1838 - настаўнік Закона Божага, рускай і славянскай моў Беразвецкага павятовага вучылішча.
12.05.1838 - рукапаложаны ў сан сьвятара Васіліем (Лужынскім), архіепіскапам Полацкім.
12.05.1838 -9.01.1839 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Дудзічы Ігуменскага п-та.
9.01.1839-1850 - настаяцель Свята-Мікалаеўскай царквы с.Чарэсы.
1850-1852 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Друя Дзісненскага п-та.
1853-1861 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
1861-22.01.1870 - настаяцель Свята-Мікалаеўскай царквы в.Забор’е (цяпер - Глыбоцкі р-н).
22.01.1870-30.03.1873 - протаіерэй на вакансіі псаломшчыка царквы в.Забор’е.
Памёр 30.03.1873 года. Пахаваны 2.04.на царкоўным цьвінтары в.Забор’е. Адпяваў мясцовы сьвятар - Платон Станкевіч.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
9.01.1839-1852 - Паддзісненскі, а потым Друйскі благачынны,
17.06.1839 - Благаславеньне Св.Сінода,
1840 - скуфья,
1841 - набедраннік,
27.06.1841 - бронзавы медаль у памяць уз’яднаньня ўніятаў (№907),
1841 - камілаўка,
1842 - нададзены сан протаіерэя.
Жонка - Юлія Якаўлеўна Вяроўкіна 1820-22.08.1867 Забор’е.
Дачка сьвятара - Язна.
Сын - Аляксандр 1848-  настаўнік Залескага народнага вучылішча, жонка - удава сьвятара  Мядзел - Ганна Іванаўна Шэлюта.
Сын - Валерыан, асабісты дваранін, паліцэйскі кіраўнік у Дзісне.
Сын - Ігнацій жыў у Залесьсі.
Сястра - Варвара Грыгор’еўна Стукаліч 1806-5.04.1884 Залесьсе, прасфірня царквы в.Грыгаравічы.

Крыніцы інфармацыі:
Некралог-Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №14 1873;
Іосіф Сямашка Нататкі ў 3-х тамах;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1873;
Метрычныя кніжкі царквы в.Забор’е  1867-1873;
Метрычныя кніжкі царквы в.Залесьсе 1867-1884.

Протаіерэй Павел Кандрацьевіч Аноп 1874-14.05.1931

Нарадзіўся 28.06.1874
Скончыў Маладзечанскую настаўніцкую семінарыю.
10.09.1895 -1897 - настаўнік народнай школы м.Рудаміна Віленскага п-та.
1898 - настаўнік народнай школы в.Рэчкі Вілейскага п-та.
1901 - настаўнік Пікгальскага народнага вучылішча Шавельскага п-та.
1906 - настаўнік народнай школы м.Шкуды Тэльшаўскага п-та Ковенскай губ-ні.
1912 - настаяцель царквы Св.Ціхана в.Івакі Гомельскага п-та Магілёўскай губ-ні.
          - рукапаложаны ў сан сьвятара.
          - 3.09.1914 - настаяцель Увядзенскай царквы м.Жэляды Свянцянскага п-та.
3.09.1914-09.1918 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
09.1918-1922 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая в.Іказнь Дзісненскага п-та (цяпер Браслаўскі р-н).
-11.05.1925 - настаяцель царквы Марыі Магдаліны г.Вілейка.
11.08.1925 - настаяцель царквы Архістратыга Міхаіла г.Вільня.
  -25.03.1931 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Збляны Лідскага п-та.
25.03.1931 - прылічаны за штат.
Памёр 14.05.1931 года. Месца пахаваньня невядома, магчыма, Збляны?
Жонка - Надзея Львоўна Клімантовіч 1878, дачка псаломшчыка царквы в.Рэчкі, вянчаліся 2.02.1898 у царкве в.Рэчкі.                                               
Дачка  Ганна 1.06.1899 г.н.
Сын Леў 2.03.1901 г.н.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1911 - рабедраннік,
1912 - скуфья (да Пасхі)
1918 - камілаўка,
9.06.1926 - духаўнік ? благачыньня,
11.12.1929 - Лідскі благачынны,
12.04.1931 - нададзены сан протаіерэя.
Жонка - Надзея Львоўна, 20.05.1978 г.н.
Дзеці:
Ганна 1898 г.н.,
Елізавета 1902 г.н.,
Зінаіда 1903 г.н.

Крыніцы інфармацыі:
Памятныя кніжкі Віленскай вучэбнай акругі 1895-1906;
Памятная кніжка Магілёўскай губ-ні 1912;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1914-1916;
Метрычныя кніжкі царквы в.Іказнь 1918-1922;
Метрычныя кніжкі царквы в.Рэчкі 1898-1899;
Метрычныя кніжкі царквы м.Векшні 1901;
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр.42.

Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.

Протаіерэй Пётр Грыгор’евіч Пінчук 29.06.1922

Нарадзіўся ў м.Кажан Гарадок Пінскага п-та (цяпер Лунінецкі р-н).
1936 - скончыў 7-гадовую школу ў м.Кажан Гарадок.
1939 -1941 - загадчык хаты-чытальні м.Кажан Гарадок.
1941-1942 - займаўся земляробствам.
1942-1944 - вучоба ў рамесленным вучылішчы г.Лунінец.
1944-1947 - старэйшы кандуктар на чыгуначнай станцыі Лунінец.
25.08.1947-21.06.1952 - скончыў Менскую духоўную семінарыю.
8.07.1951 - рукапаложаны ў сан дыякана.
13.08.1952 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
13.08.1952-1965 - настаяцель Праабражэнскай царквы г.п.Копысь Аршанскага р-на.
1965 - сьвятар Пакроўскай царквы в.Лозіца Шклоўскага р-на.
1965 - 3.12.1966 - сьвятар Пакроўскай царквы в.Асінагарадок Пастаўскага р-на.
3.12.1966-1.03.1967 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
1.03.1967-1969 - настаяцель Пакроўскай царквы с.Вейна Магілёўскага р-на.
1969-2.03.1970 - настаяцель царквы Усіх Святых в.Пірэвічы Жлобінскага р-на.
2.03.1970-1987 - настаяцель Праабражэнскай царквы г.п.Копысь Аршанскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1917-1990.

Протаіерэй Сергій Мікалаевіч Кішко 15.01.1914-31.01.1978.

Нарадзіўся 15.01.1914 года ў г.Вільня.
1931 - скончыў 7-гадавую школу ў г.Вільня.
1935-скончыў 4 класы Віленскай духоўнай семінарыі.
1936-1938 - пеўчы архіерэйскага хора Свята-Духава манастыра г.Вільня.
1938-1939 - рэгент-псаломшчык царквы Іаана Хрысціцеля в.Засульле Стаўбцоўскага п-та.
1939-1942 - псаломшчык Петра-Паўлаўскай царквы м.Касута Вілейскага п-та.
1942-1943 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы г.Паставы.
1943-1944 - вучоба на пастырскіх  курсах пры Віленскай духоўнай семінарыі.
27.04.1944 - рукапаложаны ў сан дыякана Сергіем(Васкрасенскім), мітрапалітам Віленскім і Літоўскім.
3.01.1945 - рукапаложаны ў сан сьвятара Васіліем (Ратміравым), архіепіскапам Менскім і Беларускім.
3.01.1945-21.12.1964 - настаяцель царквы Святага Духа в.Казяны Браслаўскага р-на.
22.02.1955-19.05.1956 - сьвятар Пакроўскай царквы в.Богіна Браслаўскага р-на.
21.12.1964-29.03.1965 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая г.Паставы.
29.03.1965-13.07.1965 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Асінагарадок Пастаўскі р-н.
13.07.1965-31.01.1978  - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы с.Чарэсы.
1.06.1972-31.01.1978 - сьвятар Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
Памёр 31.01.1978 года. Пахаваны на могілках с.Чарэсы.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990.

Сьвятары Петра-Паўлаўскай царквы  в. Грыгаравічы
(Матэрыялы даслаў Павел Лаўрыновіч)

Некралог іерэю Іосіфу Флоравічу Зенкевічу	Некралог сьвятару Антонію Канстанцінавічу Станкевічу. ЛЕВ 1881 год

Некралог іерэю Канстанціну Іаанавічу Усакоўскаму. ЛЕВ 1875 г.

Некралог іерэю Аляксандру Андрэевічу Піатровічу. ЛЕВ №52 1892 г.

Некралог протаіерэю Міхаілу Грыгор’евічу Стукалічу. ЛЕВ 1873 год

Метрычная кніжка царквы в.Рэчкі 1898 г. (аб шлюбе Паўла Кандрацьевіча Анопа з Надзеяй Львоўнай Клімановіч)

Протаіерэй Сергій Мікалаевіч Кішко	Магіла протаіерэя Сергія Мікалаевіча Кішко і жонкі Веры Гаўрылаўны Кішко

Іерэй Мікалай Антонавіч Камарніцкі 6.06.1957
Нарадзіўся 6.06.1957 года ў с.Камарнікі Львоўскай вобласці.
1975 - скончыў сярэднюю школу.                                                                               
1976-1978  - служба ў арміі.                                                                                         
1978-1984 - праца ў калгасе плотнікам.
1984 - паступіў у Маскоўскую духоўную семінарыю (завочнае адзяленьне).
1984 - рукапаложаны ў сан дыякана.
15.12.1985 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1986-1989 - сьвятар у Тамбоўскай епархіі.
1989-16.01.1990 - сьвятар у Цярнопальскай епархіі.
16.01.1990-3.07.1990 - настаяцель Свята-Георгіеўскай царквы в.Сітцы Докшыцкага р-на.
3.07.1990-1994 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы с.Чэрэсы.
1992-1994 - сьвятар Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
1994-10.1995 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы с.Багародскае   Сергіева-Пасадскага р-на Маскоўскай вобласці.
10.1995-      настаяцель царквы Жываначальнай Тройцы с.Новая Шурма Сергіева-Пасадскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990.
http://www.hramrpb.ru/index.php?option=com_content&view=article&id=4&Itemid=13
https://ru.wikipedia.org/wiki/Храм_Троицы_Живоначальной_(Новая_Шурма).

Іерэй Пётр Фаміч Букініч        1805  -пасьля 1870

- скончыў Полацкую духоўную семінарыю.
- рукапаложаны ў сан сьвятара.
   -1834 - 2-гі (вікарны) сьвятар  Успенскай царквы в.Тродавічы Полацкага п-та.
1834-1845 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
Больш зьвестак няма, вядома, што быў за штатам і  жыў у Грыгаравічах.
Памёр пасьля 1870 года.
Бацька - Фама 1768, сьвятар у Полацкім п-це.
Жонка - Іаанна.
Сын - Іосіф 1834-9.05.1913 Свянцяны,  ганаровы патомственны грамадзянін.
Дачка - Петранелла.
Дачка - Канстанцыя.
Жонка і дочкі былі каталічкі і адмовілісь прыняць праваслаў’е.
Сын Канстанцін 1846, жыў у Шаркоўшчыне, жонка настаўніца нар. Вучылішча - Елізавета Мікалаеўна Роменская.

Крыніцы інфармацыі:
Лісейчыкаў  Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме: прасапаграфія ўніяцкага духавенства 1596-1839 гг. - Мінск: Беларусь, 2015.;
Іосіф Сямашка. Нататкі т.2;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1870;
Метрычныя кніжкі царквы в.Стара-Шаркоўшчына 1878.

Іерэй Хрысанф Іосіфавіч  Калінскі 31.03.1886-

Нарадзіўся 31.03.1886 ў сям’і сьвятара м.Залесьсе Ашмянскага п-та.
1903 - скончыў Віленскае духоўнае вучылішча - 2разрад.
1922-1925 - служыць пры Віленскай духоўнай семінарыі.
1925 - вытрымаў іспыты пры Віленскай духоўнай семінарыі на сьвятара.
1925-1926 - настаяцель Пакроўскай  царквы м.Беніца Ашмянскага п-та.
1.10.1925 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1926-2.05.1928 - настаяцель царквы Узьдзвіжаньня Крыжа Гасподняга в.Цвеціна.
2.05.1928-2.11.1928 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы в.Юдыцына (цяпер - Шаркоўшчынскі р-н).
2.11.1928-20.10.1933 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы.
20.10.1933-05.1934 - настаяцель царквы Праабражэньня Гасподняга в.Верхняе (цяпер - Глыбоцкі р-н).
Больш ніякіх зьвестак няма.
Бацька - Іосіф Фаміч,  протаіерэй Залесьсе Ашмянскага п-та.
Маці - Надзея 13.08.1851.
Жонка - Яўгенія Агеева 27.11.1893.
Дзеці: Людміла 4.12.1924-
           Галіна 27.07.1931-

Крыніцы інфармацыі:
Метрычныя кніжкі царквы в.Верхняе 1933-1934,
G.Sosna”Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku” - Ryboly - 2012,
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі  за 1933 год.

17 июня 2021 года на наш адрес электронной почты пришло письмо от Светланы Морозовой, правнучки  иерея Николая Владимировича Ковганкина. Светлана дополнила имеющиеся  на сайте сведения и рассказала о дальнейшей трагической судьбе своего прадедушки.

Родился 1 декабря 1873 года в селе Долгополье Городокского уезда Витебской губернии. Национальность - белорус. Его отец Владимир (1853г.р.) служил псаломщиком в церкви Покрова Божией Матери с.Долгополье.
В 1891 году Николай окончил Полоцкое духовное училище - 2 разряд
В 1898 году - окончил Витебскую духовную семинарию - 2 разряд.
28.01.1899 - 25.04.1902 - псаломщик церкви Рождества Пресвятой Богородицы села Борковичи Дриссенского уезда Витебской губернии.
25.04.1902-24.04.1908 - настоятель церкви Петра и Павла в селе Григоровичи Дисненского уезда Витебской губернии.
02.06.1902 - рукоположен в сан священника.
24.04.1908-29.05.1912 - настоятель церкви Св. Николая Чудотворца села Ляудери Люцинского уезда Витебской губернии.
29.05.1912-1930 - настоятель Покровской церкви в селе Галузино Себежского уезда Витебской губернии.
В 1930 году арестован, осуждён по ст.61 ч.2 УК и приговорён к 5 годам высылки на Алтай. Затем отправлен по этапу. На момент второго ареста в 1937 году проживал в с.Маслянино Новосибирской области, там служил священником в Никольской церкви. Арестован 28.07.1937г. по обвинению в принадлежности к контрреволюционной монархической организации и постановлением тройки УНКВД Запсибкрая от 19.09.1937г. осуждён по ст.58-10-11 УК РСФСР и приговорён к высшей мере наказания - расстрелу. Приговор приведён в исполнение 23.09.1937г. Место захоронения неизвестно.
Реабилитирован Постановлением Президиума Новосибирского областного суда N198c от 05.04.1961г. за отсутствием события преступления.

Жена - Антонина Николаевна (из рода священников Барщевских), 1881 г.р., умерла в 1957 году, похоронена на Тихвинском кладбище г. Смоленск.
Дети:
Владимир, 1903 - умер в 1961, г.Смоленск
Лидия, 1905 - умерла в 1971, г.Смоленск
Игорь, 1906 - умер в 1985, г.Нижний Тагил Свердловской области
Николай, 1909 - умер в 1985, г.Нижний Тагил Свердловской области
Галина, 1911 - умерла в 1976, г.Стрельна Ленинградской области.
Леонид, 1913 - умер в 1973, г.Ленинград.
Александр, 1917 - 1943 убит в бою за город Старая Русса Новгородской области. Похоронен в братской могиле д. Медниково Старорусского района Новгородской области.

https://ru.openlist.wiki/%D0%9A%D0%BE%D0%B2%D0%B3%D0%
B0%D0%BD%D0%BA%D0%B8%D0%BD_%D0%9D%D0%B8%D0%
BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D0%B9_%D0%92%D0%BB%D0%
B0%D0%B4%D0%B8%D0%BC%D0%B8%D1%80%D0%BE%D0%
B2%D0%B8%D1%87_(1873)

Ордер на обыск и арест	Протокол обыска	Протокол обыска	Ковганкин Н.В. Обвинительное заключение
Ковганкин Н.В. Выписка из протокола постановления о расстреле	Ковганкин Н.В. Выписка из Акта о приведении в исполнение ВМН	Ковганкин Н.В. Постановление о реабилитации

http://feodorovna.ucoz.lv/publ/raznoe/biograficheskij_spravochnik/k_
str_4_alfavitnyj_razdel/51-1-0-715

Псаломшчык  Яўген Іванавіч Троіцкі

Сын сьвятара, 1852 г.н.
Навучаўся ў Тверскай духоўнай семінарыі.
Выбыў да заканчэння курса.
Быў народным настаўнікам ў Ковенскай губерні.
2.05.1880 - 6.05.1898 - псаломшчык Грыгаравічскай царквы.
Вытрымаў экзамен на сан сьвятара пры Літоўскай духоўнай семінарыі і быў рукапаложаны ў іерэя Новапагосцкай царквы.

Крыніцы інфармацыі:
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр199 - 200.