Іерэй Аляксандр Парфірыевіч Відыбіда 15.03.1878-
Нарадзіўся ў сям’і псаломшчыка с.Стрэльчынцы Брацлаўскага п-
та Падольскай губ-ні (цяпер Няміраўскі р-н Вінніцкай в-ці,
Україна).
1902 - скончыў Валынскую духоўную семінарыю.
- скончыў Томскі імператарскі ўніверсітэт.
15.08.1921 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1921-1923 - настаяцель Парадубайскай царквы Валынскай
губерні.
6.10.1923 - 7.04.1924 - настаяцель царквы в.Олблі Рускія Камень-
Кашырскага п-та Палескага ваяводства.
7.04.1924 - 1.08.1924 - псаломшчык царквы с.Мышчыцы
Уладзімір-Валынскага п-та Валынскай губ-ні.
1.08.1924 - 4.04.1925 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
4.04.1925 - 2.11.1932 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Богіна
Дзісненскага п-та (цяпер Браслаўскі р-н).
2.11.1932 -17.10.1934 - настаяцель Праабражэнскай царквы
в.Сьвіла Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
17.10.1934 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой
Багародзіцы в.Ракавічы Лідскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
- набедраннік,
- скуфья,
1933 - камілаўка.
Бацька - Парфірый, псаломшчык Брацлаўскага п-та.
Брат - Пётр Відыбіда (Рудэнка) 26.06.1891-1.09.1971 Нью-Йорк,
мітрапаліт Палладзій - мітрапаліт Канстанцінопальскага
патрыярхата.
Жонка - Вольга Якавіцкая 9.10.1891, вянчалісь 19.10.1912 у
царкве г.Томска.
Сын Канстанцін, 26.07.1914.
Дачка Надзея 5.09.1917.
Крыніцы інфармацыі:
Метрычныя кнігі царквы в.Сьвіла 1925-1932;
Grzegorz Sosna” Hierarchia i Kler kościola prawosławnego w
granicach ІІ Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky”
Ryboly 2012;
Метрычныя кнігі царквы в.Богіна 1932-1934;
Zarubezhje.narod.ru>mp/p_020htm;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай
епархіі за 1933 год.
Іерэй Антоній Антоніевіч Мадзолеўскі 15.08.1871
Нарадзіўся каля 1871 года ў сям’і сьвятара с.Горкі Гарадокскага п-та Віцебскай губерні.
1888 - скончыў Віцебскае духоўнае вучылішча-2разрад.
15.06.1896 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю-2 разрад.
12.02.1897-23.02.1899 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Нача Лепельскага п-та.
23.02.1899-20.05.1901 - настаяцель царквы Св.Параскевы м.Пліса (Глыбоцкі р-н).
10.04.1899 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем(Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
20.05.1901 - па прашэньню прылічаны за штат і жыў у в.Пліса.
16.03.1902-7.04.1907 - 2-гі сьвятар Іаана - Багаслоўскай царквы с.Галамысль Дзісненскага п-та (цяпер Мёрскі р-н).
7.04.1907-9.09.1908 - настаяцель царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча.
9.09.1908 -1913 - настаяцель Успенскай царквы с.Горкі Гарадоцкага п-та.
1913 - 28.07.1914 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы Дзісненскага п-та (цяпер-Мёрскі р-н).
31.10.1914 - 6.04.1916 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
6.04.1916 - настаяцель Успенскай царквы м.Хаценчыцы Вілейскага п-та.
8.10.1936 - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Хожава Вілейскага п-та.
8.10.1936 - прылічаны за штат.
22.04.1937 - настаяцель Ільінскай царквы в.Міхайлаўшчына Ашмянскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Бацька - Антоній Іўсцінавіч 1829 - пасьля 1910, протаіерэй - с.Горкі Гарадоцкага п-та.
Жонка - Надзея Іосіфаўна 1880 - 23.08.1899 Пліса,
памерла падчас родаў.
Дачка - Лідзія 5.08.1899.
Узнагароды:
29.03.1911 - набедраннік.
Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці Пліскай царквы 1899-1900 ;
Кліравыя ведамасьці царквы в.Парэчча 1907;
Метрычныя кніжкі Пліскай царквы 1899-1901;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1899-1916;
Полацкія епархіяльныя ведамасьці 1888-1913;
Grzegorz Sosna-Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky - Ryboly -2012 rok.
Нарадзіўся каля 1871 года ў сям’і сьвятара с.Горкі Гарадокскага п-та Віцебскай губерні.
1888 - скончыў Віцебскае духоўнае вучылішча-2разрад.
15.06.1896 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю-2 разрад.
12.02.1897-23.02.1899 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Нача Лепельскага п-та.
23.02.1899-20.05.1901 - настаяцель царквы Св.Параскевы м.Пліса (Глыбоцкі р-н).
10.04.1899 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем(Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
20.05.1901 - па прашэньню прылічаны за штат і жыў у в.Пліса.
16.03.1902-7.04.1907 - 2-гі сьвятар Іаана - Багаслоўскай царквы с.Галамысль Дзісненскага п-та (цяпер Мёрскі р-н).
7.04.1907-9.09.1908 - настаяцель царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча.
9.09.1908 -1913 - настаяцель Успенскай царквы с.Горкі Гарадоцкага п-та.
1913 - 28.07.1914 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы Дзісненскага п-та (цяпер-Мёрскі р-н).
31.10.1914 - 6.04.1916 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
6.04.1916 - настаяцель Успенскай царквы м.Хаценчыцы Вілейскага п-та.
8.10.1936 - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Хожава Вілейскага п-та.
8.10.1936 - прылічаны за штат.
22.04.1937 - настаяцель Ільінскай царквы в.Міхайлаўшчына Ашмянскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Бацька - Антоній Іўсцінавіч 1829 - пасьля 1910, протаіерэй - с.Горкі Гарадоцкага п-та.
Жонка - Надзея Іосіфаўна 1880 - 23.08.1899 Пліса,
памерла падчас родаў.
Дачка - Лідзія 5.08.1899.
Узнагароды:
29.03.1911 - набедраннік.
Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці Пліскай царквы 1899-1900 ;
Кліравыя ведамасьці царквы в.Парэчча 1907;
Метрычныя кніжкі Пліскай царквы 1899-1901;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1899-1916;
Полацкія епархіяльныя ведамасьці 1888-1913;
Grzegorz Sosna-Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky - Ryboly -2012 rok.
Іерэй Вячаслаў Барысавіч Кульбіцкі 1879 - 16.04.1906
Нарадзіўся ў 1879 годзе ў сям’і селяніна в.Какорчы
Пацейкаўскай воласьці Слуцкага п-та Менскай губ-ні.
1895 - скончыў Віленскае духоўнае вучылішча.
1901 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1разрад,
былы студэнт Юр’еўскага універсітэта.
24.09.1903 - настаўнік Зелянагорскай царкоўна-прыхадской
школы г.Коўна.
2.11.1903 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
24.09.1903-16.04.1906 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
17.10.1905 -16.04.1906 - законанастаўнік Нова-Пагостскага
народнага вучылішча.
Памёр 16.04.1906 года.
Пахаваны 19.04 ля царквы в.Новы Пагост. Адпявалі -
Друйскі благачынны Алексій Бяляўскі (Чарэсы) і сьвятары -
Міхаіл Варфаламееў (Перабродзьдзе), Павел Зубоўскі
(Чарэсы), Міхаіл Рафаловіч (Іоды), Антоній Савіч (Замошша).
Бацька - Барыс Іаанавіч, скончыў Маладзечанскую
настаўніцкую семінарыю, настаўнік народнага вучылішча
Макраны Брэсцкага п-та.
Брат - Усевалад, настаўнік Дусяцкага народнага вучылішча
Ковенскай губ-ні.
Брат - Павел, настаўнік народнага вучылішча в.Оханава
Слонімскі п-т.
Жонка - Ганна Васільеўна Кобакава 1873, дачка палкоўніка,
вянчалісь 22.10.1903 у саборы А.Неўскага г.Коўна.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1895-1906;
Памятныя кніжкі Ковенскай губ-ні 1904;
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №9 1906;
Метрычныя кніжкі сабора А.Неўскага г Коўна 1903.
Іерэй Зіновій Іаанавіч Дылеўскі
1874 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1879 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю -2 разрад.
31.08.1879 -17.08.1883 - псаломшчык турэмнай царквы г.Вільня.
17.08.1883 -19.03.1886 - наглядчык Віленскага духоўнага вучылішча.
22.07.1886 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
19.03.1886-16.12.1889 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
16.12.1889 - сьвятар 4-га Драгунскага Пскоўскага палка.
Далейшы лёс невядомы.
15.11.1886-19.12.1889 - законанастаўнік Нова-Пагостскага народнага вучылішча.
25.01.1890 - Архіпастырскае благаславеньне за службу ў м.Новы Пагост.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1874-1890.
1874 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1879 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю -2 разрад.
31.08.1879 -17.08.1883 - псаломшчык турэмнай царквы г.Вільня.
17.08.1883 -19.03.1886 - наглядчык Віленскага духоўнага вучылішча.
22.07.1886 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
19.03.1886-16.12.1889 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
16.12.1889 - сьвятар 4-га Драгунскага Пскоўскага палка.
Далейшы лёс невядомы.
15.11.1886-19.12.1889 - законанастаўнік Нова-Пагостскага народнага вучылішча.
25.01.1890 - Архіпастырскае благаславеньне за службу ў м.Новы Пагост.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1874-1890.
Іерэй Іаан Максіміліянавіч Сушкевіч
1829-15.03.1899
Нарадзіўся ў 1829 годзе ў сям’і сьвятара в.Шаркоўшчына.
1851- скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1разрад.
- рукапаложаны ў сан сьвятара.
1855-15.07.1878 - настаяцель Успенскай царквы м.Стара-Шаркоўшчына.
15.07.1878 - 18.02.1886 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
18.02.1886 -15.03.1899 - настаяцель Благавешчанскай царквы г.Друя.
Памёр 15.03.1899 года. Пахаваны 17.03. ля могілкавай царквы г.Друя.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
-11.01.1857 - Глыбоцкі віцэ-благачынны,
-крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
-набедраннік,
-11.01.1857 - Пастаўскі благачынны,
-медаль у памяць уціхамірваньня паўстаньня 1863-1864,
28.10.1869-11.07.1877 - Дзісненскі благачынны,
3.04.1871 - скуфья,
13.04.1875 - камілаўка,
26.01.1878 - духаўнік Дзісненскага благачыньня,
9.04.1883 - Благаславеньне Св.Сінода бяз граматы,
1886 - сінадальны наперсны крыж (да Пасхі).
Бацька - Максіміліян, сьвятар - Зачацьеўскай с.Нова Шаркоўшчына.
Крыніцы інфармацыі:
Памятныя кніжкі Віленскай губерні 1857-1899;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1899.
1829-15.03.1899
Нарадзіўся ў 1829 годзе ў сям’і сьвятара в.Шаркоўшчына.
1851- скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1разрад.
- рукапаложаны ў сан сьвятара.
1855-15.07.1878 - настаяцель Успенскай царквы м.Стара-Шаркоўшчына.
15.07.1878 - 18.02.1886 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
18.02.1886 -15.03.1899 - настаяцель Благавешчанскай царквы г.Друя.
Памёр 15.03.1899 года. Пахаваны 17.03. ля могілкавай царквы г.Друя.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
-11.01.1857 - Глыбоцкі віцэ-благачынны,
-крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
-набедраннік,
-11.01.1857 - Пастаўскі благачынны,
-медаль у памяць уціхамірваньня паўстаньня 1863-1864,
28.10.1869-11.07.1877 - Дзісненскі благачынны,
3.04.1871 - скуфья,
13.04.1875 - камілаўка,
26.01.1878 - духаўнік Дзісненскага благачыньня,
9.04.1883 - Благаславеньне Св.Сінода бяз граматы,
1886 - сінадальны наперсны крыж (да Пасхі).
Бацька - Максіміліян, сьвятар - Зачацьеўскай с.Нова Шаркоўшчына.
Крыніцы інфармацыі:
Памятныя кніжкі Віленскай губерні 1857-1899;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1899.
Іерэй Мікалай Мікалаевіч Фалевіч
Сын сьвятара Барысаўскага павета Менскай губерні.
1889 - скончыў Менскую духоўную семінарыю - 2разрад.
22.05.1889-27.03.1890-псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Мала Мажэйкава Лідскага п-та.
27.03.1890-12.06.1903 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
20.05.1890 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
12.06.1903-1914 - настаяцель царквы Святых Віленскіх мучанікаў м.Таўрогень Россіенскага п-та Ковенскай г-ні.
Потым быў у эвакуацыі і хацеў вярнуцца на месца службы, але ўлады Летувы не дазволілі ўехаць у краіну, таму што нарадзіўся ў Беларусі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1901 - набедраннік,
13.04.1906 - скуфья (№620),
27.03.1914 - камілаўка (№2795),
9.01.1891-1903 - законанастаўнік Нова-Пагостскага народнага вучылішча.
Бацька - Мікалай, протаіерэй - Барысаў?
Жонка- дачка протаіерэя Льва Савіцкага (М.Мажэйкава, Празарокі).
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1889-1914;
Герман Шлевіс “Праваслаўныя храмы Літвы” 2005 год.
Сын сьвятара Барысаўскага павета Менскай губерні.
1889 - скончыў Менскую духоўную семінарыю - 2разрад.
22.05.1889-27.03.1890-псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Мала Мажэйкава Лідскага п-та.
27.03.1890-12.06.1903 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
20.05.1890 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
12.06.1903-1914 - настаяцель царквы Святых Віленскіх мучанікаў м.Таўрогень Россіенскага п-та Ковенскай г-ні.
Потым быў у эвакуацыі і хацеў вярнуцца на месца службы, але ўлады Летувы не дазволілі ўехаць у краіну, таму што нарадзіўся ў Беларусі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1901 - набедраннік,
13.04.1906 - скуфья (№620),
27.03.1914 - камілаўка (№2795),
9.01.1891-1903 - законанастаўнік Нова-Пагостскага народнага вучылішча.
Бацька - Мікалай, протаіерэй - Барысаў?
Жонка- дачка протаіерэя Льва Савіцкага (М.Мажэйкава, Празарокі).
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1889-1914;
Герман Шлевіс “Праваслаўныя храмы Літвы” 2005 год.
Іерэй Міхаіл Мікалаевіч Колола 5.05.1929 -
Нарадзіўся 5.05.1929 года ў в.Гнесічы Наваградскага павета.
Скончыў няпоўную сярэднюю школу.
1947-1949 - вучоба ў Маскоўскай, а потым Ленінградскай духоўных семінарыях.
1954-1956 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Мікалаева Іўеўскага р-на.
1956 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Маслакі Горацкага р-на.
1956 -13.05.1959 - настаяцель Свята-Георгіеўскай царквы в.Парэчча Слонімскага р-на.
13.05.1959 - 16.11.1964 - настаяцель Благавешчанскай царквы г.п.Друя.
16.11.1964-3.06.1966 - настаяцель царквы Св. Мікалая Цудатворцы в.Новы Пагост.
3.06.1966- настаяцель Георгіеўскай царквы в.Лядзец Столінскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік "Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990.
Нарадзіўся 5.05.1929 года ў в.Гнесічы Наваградскага павета.
Скончыў няпоўную сярэднюю школу.
1947-1949 - вучоба ў Маскоўскай, а потым Ленінградскай духоўных семінарыях.
1954-1956 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Мікалаева Іўеўскага р-на.
1956 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Маслакі Горацкага р-на.
1956 -13.05.1959 - настаяцель Свята-Георгіеўскай царквы в.Парэчча Слонімскага р-на.
13.05.1959 - 16.11.1964 - настаяцель Благавешчанскай царквы г.п.Друя.
16.11.1964-3.06.1966 - настаяцель царквы Св. Мікалая Цудатворцы в.Новы Пагост.
3.06.1966- настаяцель Георгіеўскай царквы в.Лядзец Столінскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік "Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990.
Іерэй Павел Грыгор'евіч Выдрыцкі 22.02.1884-
Нарадзіўся 22.02.1884 ў м.Турэц Наваградскага п-та.
- скончыў Маладзечанскую настаўніцкую семінарыю.
1910-1911 - настаўнік Свірскага народнага вучылішча
Свянцянскага п-та.
1915 - скончыў Казанскія місіянерскія курсы.
19.05.1915-26.05.1926 - настаяцель царквы Святой
Параскевы Пятніцы в.Чарневічы (цяпер Глыбоцкі р-н).
24.05.1915 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
26.05.1926 - 8.11.1928 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая м.Новы Пагост.
8.11.1928-1937- настаяцель царквы А.Неўскага в.Жосна
Вілейскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
25.01.1924 -17.12.1924 - выконваючы абавязкі
Дзісненскага благачыннага,
1928 - 8.12.1937 - Мядзельскі благачынны.
Жонка - Стэфаніда Францаўна Зарэмба, 1885 г. н.,
настаўніца Клюшчанскага народнага вучылішча
Свянцянскага п-та, вянчалісь 10.01.1910 у царкве
м.Жэлядзь Свянцянскага п-та.
Сын Віталій 5.03.1911.
Сын Леанід 25.03.1916.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1915-1916;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II
Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku -
Ryboly - 2012;
метрычныя кніжкі царквы с.Засвір 1911;
метрычныя кніжкі царквы м.Жэлядзь 1910;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў
Віленскай епархіі за 1933 год.
Іерэй Пётр Ставінскі 1.07.1880-
Нарадзіўся 1.07.1880 года ў в.Калачова Дзісненскага п-та.
1902 - скончыў духоўнае вучылішча.
1904-13.05.1905 - настаўнік Жыровіцкага 2-х класнага вучылішча.
13.05.1905-29.03.1906 - псаломшчык Сафійскага кафедральнага
сабора г.Гародня.
29.03.1906 -1917 - дыякан кафедральнага сабора г.Гародня.
29.03.1906 - рукапаложаны ў сан дыякана Міхаілам
(Ермаковым), епіскапам Гарадзенскім у кафедральным саборы.
- рукапаложаны ў сан сьвятара.
1920 - у кліры Віленскага кафедральнага сабора.
1920-1922 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы
г.Вільня.
18.11.1927 - настаяцель царквы Апостала Андрэя
Першазваннага в.Андроны Дунілавічскага п-та (цяпер Пастаўскі
р-н).
18.11.1927-23.10.1936 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
23.10.1936 - прылічаны за штат.
15.04.1937- псаломшчык Пакроўскай царквы в.Збляны Лідскага
п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
6.05.1913 - Залаты медаль з надпісам "за усердие” для
нашэньня на грудзях на Ганнінскай ленце,
1931 - скуфья.
Бацька - Франц Дзімітрыевіч Ставінскі, селянін в. Калачова
Узьмёнскай грамады.
Маці - Міхаліна Іванаўна.
Жонка - Лідзія Радзевіч 3.03.1880- , вянчалісь 27.01.1906.
Дзеці:
Людміла 30.08.1908-
Дзімітрый 3.01.1912-.
Крыніцы інфармацыі:
Гарадзенскія епархіяльныя ведамасьці 1905-1915;
Grzegorz Sosna и Antonina Troc-Sosna-Hierarchia i kler kościoła
prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej
w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай
епархіі за 1933 год;
Метрычная кніга Узьмёнскай праваслаўнай царквы 1880.
Іерэй Сімеон Іосіфавіч Счэнсновіч 29.01.1893-17.03.1968
Нарадзіўся 29.03.1893 года ў в.Макараўшчына Дзісненскага п-та.
1912 - скончыў 2 класы духоўнай семінарыі.
2.07.1926 - 25.03.1927 - псаломшчык царквы Іаана Багаслова с.Галамысль (Мёрскі р-н).
29.08.1927-15.09.1930 - псаломшчык Успенскай царквы в.Кавалі (цяпер-Глыбоцкі р-н).
15.09.1930-20.07.1931 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
20.07.1931-20.02.1937 - псаломшчык Георгіеўскай царквы в.Сітцы (цяпер - Докшыцкі р-н).
20.02.1937 - 2.06.1937 - псаломшчык Пакроўскай царквы в.Беніца Маладзечанскага п-та.
2.06.1937-13.01.1938 - 2-гі псаломшчык Уваскрасенскай царквы г.Дзісна.
25.02.1938-22.09.1938 - псаломшчык царквы Іаана Прадцечы в.Груздава (Пастаўскі р-н).
22.09.1938-1942 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
1942 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1942-1952 - дыякан царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1952 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1952-1955 - настаяцель царквы в.Маставыя Княгінінскага благачыньня.
1955-1957- настаяцель царквы 40 пакутнікаў Севасційскіх в.Кастыкі Вілейскага р-на; .
1957-1962 - настаяцель Успенскай царквы в.Спягла Вілейскага р-на.
1962 - прылічаны за штат.
1966 -17.03.1968 - настаяцель Пакроўскай царквы м.Круоніс Кайшадорскага р-на Летува.
Памёр 17.03.1968 года. Пахаваны на могілках в.Княгінін Мядзельскага р-на.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1917-1990;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Нарадзіўся 29.03.1893 года ў в.Макараўшчына Дзісненскага п-та.
1912 - скончыў 2 класы духоўнай семінарыі.
2.07.1926 - 25.03.1927 - псаломшчык царквы Іаана Багаслова с.Галамысль (Мёрскі р-н).
29.08.1927-15.09.1930 - псаломшчык Успенскай царквы в.Кавалі (цяпер-Глыбоцкі р-н).
15.09.1930-20.07.1931 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
20.07.1931-20.02.1937 - псаломшчык Георгіеўскай царквы в.Сітцы (цяпер - Докшыцкі р-н).
20.02.1937 - 2.06.1937 - псаломшчык Пакроўскай царквы в.Беніца Маладзечанскага п-та.
2.06.1937-13.01.1938 - 2-гі псаломшчык Уваскрасенскай царквы г.Дзісна.
25.02.1938-22.09.1938 - псаломшчык царквы Іаана Прадцечы в.Груздава (Пастаўскі р-н).
22.09.1938-1942 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
1942 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1942-1952 - дыякан царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1952 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1952-1955 - настаяцель царквы в.Маставыя Княгінінскага благачыньня.
1955-1957- настаяцель царквы 40 пакутнікаў Севасційскіх в.Кастыкі Вілейскага р-на; .
1957-1962 - настаяцель Успенскай царквы в.Спягла Вілейскага р-на.
1962 - прылічаны за штат.
1966 -17.03.1968 - настаяцель Пакроўскай царквы м.Круоніс Кайшадорскага р-на Летува.
Памёр 17.03.1968 года. Пахаваны на могілках в.Княгінін Мядзельскага р-на.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1917-1990;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Іерэй Сімеон Нікіціч Мілаванаў 1848
Нарадзіўся ў 1848 годзе ў сям’і прычэтніка с.Златавусцінскае Белеўскага п-та Тульскай губ-ні.
1864-1866 - паслушнік Белеўскага Спаса-Праабражэнскага манастыра.
1866 -1874 - паслушнік Свята-Троіцкай Сергіевай Лаўры, займаўся жывапісам у школе пры Лаўры.
1874 - звольніўся з Лаўры, каб займацца жывапісам у акадэміка Шокарава.
22.08.1879 - 22.07.1900 - псаломшчык Троіцкай царквы м.Паставы.
22.07.1900 - рукапаложаны ў сан дыякана Ювеналіем.(Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
22.07.1900-28.07.1903 - дыякан на вакансіі псаломшчыка Троіцкай царквы м.Паставы.
28.07.1903-26.10.1906 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Асінагарадок (Пастаўскі р-н).
6.08.1903 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем (Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
26.10.1906 -10.10.1908 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
10.10.1908 - 5.09.1916- 2-гі сьвятар Праабражэнскай царквы м.Острына Лідскага п-та.
5.09.1916 - настаяцель Праабражэнскай царквы в.Насілава Вілейскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
2.02.1886 - архіпастырскае благаславеньне,
17.09.1889 - пасьвечаны ў стыхар,
1912 - набедраннік (да Пасхі).
17.03.1917 - скуфья.
Жонка - Вера Іванаўна Дзерынг 1860, памерла да 1903 года, дачка псаломшчыка м.Занарач Свянцянскага п-та, вянчасісь 13.02.1881 у царкве м.Занарач.
Дзеці:
-Глікерыя Альбава 1882-, жонка псаломшчыка Міхаіла Альбава (1876 г.н.), вянчалісь 21.04.1906 у царкве в.Быстрыца Віленскага п-та.
-Лідзія 1884-
-Іван 1885-
-Іларыя 1887-
-Марыя 1890-
-Надзея 1891-
-Алена 1895-
-Ганна 1897-
Крыніцы інфармацыі:
http://vistr-33.blog.tut.by/category/nasledie-predkov/page/2/-блог протаіерэя Анатолія Папова- настаяцеля царквы в.Асінагарадок;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці -1879-1916;
Метрычныя кніжкі царквы м.Занарач 1881;
Метрычныя кніжкі царквы в.Быстрыца 1906.
Нарадзіўся ў 1848 годзе ў сям’і прычэтніка с.Златавусцінскае Белеўскага п-та Тульскай губ-ні.
1864-1866 - паслушнік Белеўскага Спаса-Праабражэнскага манастыра.
1866 -1874 - паслушнік Свята-Троіцкай Сергіевай Лаўры, займаўся жывапісам у школе пры Лаўры.
1874 - звольніўся з Лаўры, каб займацца жывапісам у акадэміка Шокарава.
22.08.1879 - 22.07.1900 - псаломшчык Троіцкай царквы м.Паставы.
22.07.1900 - рукапаложаны ў сан дыякана Ювеналіем.(Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
22.07.1900-28.07.1903 - дыякан на вакансіі псаломшчыка Троіцкай царквы м.Паставы.
28.07.1903-26.10.1906 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Асінагарадок (Пастаўскі р-н).
6.08.1903 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем (Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
26.10.1906 -10.10.1908 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
10.10.1908 - 5.09.1916- 2-гі сьвятар Праабражэнскай царквы м.Острына Лідскага п-та.
5.09.1916 - настаяцель Праабражэнскай царквы в.Насілава Вілейскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
2.02.1886 - архіпастырскае благаславеньне,
17.09.1889 - пасьвечаны ў стыхар,
1912 - набедраннік (да Пасхі).
17.03.1917 - скуфья.
Жонка - Вера Іванаўна Дзерынг 1860, памерла да 1903 года, дачка псаломшчыка м.Занарач Свянцянскага п-та, вянчасісь 13.02.1881 у царкве м.Занарач.
Дзеці:
-Глікерыя Альбава 1882-, жонка псаломшчыка Міхаіла Альбава (1876 г.н.), вянчалісь 21.04.1906 у царкве в.Быстрыца Віленскага п-та.
-Лідзія 1884-
-Іван 1885-
-Іларыя 1887-
-Марыя 1890-
-Надзея 1891-
-Алена 1895-
-Ганна 1897-
Крыніцы інфармацыі:
http://vistr-33.blog.tut.by/category/nasledie-predkov/page/2/-блог протаіерэя Анатолія Папова- настаяцеля царквы в.Асінагарадок;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці -1879-1916;
Метрычныя кніжкі царквы м.Занарач 1881;
Метрычныя кніжкі царквы в.Быстрыца 1906.
Іерэй Ювеналій Парфенавіч Кубенскі
13.02.1891-1.05.1970
Нарадзіўся 13.02.1891 года ў сям’і сьвятара в.Лябедзь Сольвычагодскага павета Валагодскай губ-ні.
1908 - скончыў Вяліка-Усцюжскае духоўнае вучылішча-2 разрад.
1914 - скончыў Валагодскую духоўную семінарыю-2разрад.
Быў удзельнікам Белага руху ў Расеі. Падпаручнік рускай арміі.
02.1921-03.1921 - у складзе 3-га стралковага палка 3-й арміі ў г.Варшава.
За перыяд 1921-1926 зьвестак няма.
29.06.1926 - псаломшчык царквы Іаана Багаслова в.Дэмброва Лідскага п-та.
29.06.1926 - 28.10.1927 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая м.Турэйск Лідскага п-та.
20.10.1927-8.11.1928 - настаяцель Міхайлаўскай царквы м.Шчучын Лідскага п-та.
20.11.1927 - рукапаложаны ў сан дыякана.
27.11.1927 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
8.11.1928 - 24.09.1930 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.09.1930-1936 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Холхло Маладзечанскага п-та.
Выехаў на Захад падчас вайны 1939-1945 гадоў.
3.12.1953 - перайшоў у грэка-каталіцкую веру.Служыў у капліцы для рускіх па візантыйскаму абраду ў г.Зальцбург Аўстрыя пры рымска-каталіцкай царкве Святой Елізаветы.
Памёр 1.05.1970 года. Пахаваны ў г.Зальцбург.
Бацька - Парфен Аляксандравіч 20.07.1845 - сьвятар - в.Лябель.
Жонка - Вера Сватышава, вянчалісь 26.10.1915 у царкве г.Курган.
Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
http://forum.vgd.ru/1720/60587/80.htm?a=stdforum_view&o=.
13.02.1891-1.05.1970
Нарадзіўся 13.02.1891 года ў сям’і сьвятара в.Лябедзь Сольвычагодскага павета Валагодскай губ-ні.
1908 - скончыў Вяліка-Усцюжскае духоўнае вучылішча-2 разрад.
1914 - скончыў Валагодскую духоўную семінарыю-2разрад.
Быў удзельнікам Белага руху ў Расеі. Падпаручнік рускай арміі.
02.1921-03.1921 - у складзе 3-га стралковага палка 3-й арміі ў г.Варшава.
За перыяд 1921-1926 зьвестак няма.
29.06.1926 - псаломшчык царквы Іаана Багаслова в.Дэмброва Лідскага п-та.
29.06.1926 - 28.10.1927 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая м.Турэйск Лідскага п-та.
20.10.1927-8.11.1928 - настаяцель Міхайлаўскай царквы м.Шчучын Лідскага п-та.
20.11.1927 - рукапаложаны ў сан дыякана.
27.11.1927 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
8.11.1928 - 24.09.1930 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.09.1930-1936 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Холхло Маладзечанскага п-та.
Выехаў на Захад падчас вайны 1939-1945 гадоў.
3.12.1953 - перайшоў у грэка-каталіцкую веру.Служыў у капліцы для рускіх па візантыйскаму абраду ў г.Зальцбург Аўстрыя пры рымска-каталіцкай царкве Святой Елізаветы.
Памёр 1.05.1970 года. Пахаваны ў г.Зальцбург.
Бацька - Парфен Аляксандравіч 20.07.1845 - сьвятар - в.Лябель.
Жонка - Вера Сватышава, вянчалісь 26.10.1915 у царкве г.Курган.
Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
http://forum.vgd.ru/1720/60587/80.htm?a=stdforum_view&o=.
Іерэй Яўгеній Антонавіч Лукашэвіч
1867 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1873 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1 разрад.
9.10.1873-3.07.1876 - псаломшчык царквы Св.Параскевы Пятніцы с.Балота Кобрынскага п-та Гарадзенскай губ-ні.
3.07.1876-18.03.1880 - настаяцель царквы Св.Апостала Іакава м.Цудзенішкі Віленскага п-та.
3.10.1876 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
18.03.1880-23.08.1912 - настаяцель Благавешчанскай царквы с.Весялова Нова-Аляксандраўскага п-та Ковенскай губ-ні.
23.08.1912-1.10.1914 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1.10.1914 - прылічаны за штат.
17.12.1914 - прызначана пенсія.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
- набедраннік,
29.01.1891-скуфья,
13.04.1901-камілаўка.(№1331).
Жонка - Антаніна Іасафаўна Маркевіч, дачка сьвятара Іасафа Маркевіча.
Сын - Еўграф 26.07.1877.
Сын - Нікандр 25.09.1878.
Сын - Іліядор 26.10.1879, сьвятар - Рукойны, Залесьсе.
Сын - Авенір 10.09.1881, прапаршчык запаса інжэнерных
войск (1913).
Дачка - Ксенія Якаўлева 10.04.1883, жонка чыноўніка
Варшаўскай Акружной артылерыйскай майстэрні, калежскага
рэгістратара Мікалая Барысывіча (1873 г.н.), вянчалісь
22.09.1901 у Весялова.
Сын - Барыс 31.05.1884.
Дачка -Таісія 10.05.1886-17.06.1887, Весялова.
Сын - Панкрацій 3.08.1887, асабісты ганаровы грамадзянін (1913).
Сын - Глеб 28.02.1892.
Сын - Менандр 17.04.1895.
Дачка - Зінаіда 24.07.1900.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1867-1914.
Метрычныя кніжкі царквы м.Цудзенішкі 1877-1880;
Метрычныя кніжкі царквы в.Весялова 1881- 1913.
1867 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1873 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1 разрад.
9.10.1873-3.07.1876 - псаломшчык царквы Св.Параскевы Пятніцы с.Балота Кобрынскага п-та Гарадзенскай губ-ні.
3.07.1876-18.03.1880 - настаяцель царквы Св.Апостала Іакава м.Цудзенішкі Віленскага п-та.
3.10.1876 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
18.03.1880-23.08.1912 - настаяцель Благавешчанскай царквы с.Весялова Нова-Аляксандраўскага п-та Ковенскай губ-ні.
23.08.1912-1.10.1914 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1.10.1914 - прылічаны за штат.
17.12.1914 - прызначана пенсія.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
- набедраннік,
29.01.1891-скуфья,
13.04.1901-камілаўка.(№1331).
Жонка - Антаніна Іасафаўна Маркевіч, дачка сьвятара Іасафа Маркевіча.
Сын - Еўграф 26.07.1877.
Сын - Нікандр 25.09.1878.
Сын - Іліядор 26.10.1879, сьвятар - Рукойны, Залесьсе.
Сын - Авенір 10.09.1881, прапаршчык запаса інжэнерных
войск (1913).
Дачка - Ксенія Якаўлева 10.04.1883, жонка чыноўніка
Варшаўскай Акружной артылерыйскай майстэрні, калежскага
рэгістратара Мікалая Барысывіча (1873 г.н.), вянчалісь
22.09.1901 у Весялова.
Сын - Барыс 31.05.1884.
Дачка -Таісія 10.05.1886-17.06.1887, Весялова.
Сын - Панкрацій 3.08.1887, асабісты ганаровы грамадзянін (1913).
Сын - Глеб 28.02.1892.
Сын - Менандр 17.04.1895.
Дачка - Зінаіда 24.07.1900.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1867-1914.
Метрычныя кніжкі царквы м.Цудзенішкі 1877-1880;
Метрычныя кніжкі царквы в.Весялова 1881- 1913.
Протаіерэй Аляксандр Мікалаевіч Бяляеў 18.02.1868-12.06.1946
1889 - скончыў Менскую духоўную семінарыю.
1.09.1889-10.02.1891 - псаломшчык Благавешчанскай царквы в.Рымкі Дзісненскага п-та.
10.02.1891-26.03.1895 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы в.Рымкі.
10.02.1891 - рукапаложаны ў сан дыякана.
26.03.1895 - 25.11.1896 - дыякан Пакроўскай царквы м.Маладэчна.
25.11.1896-18.02.1899 - 2-гі святар Петра-Паўлаўскай царквы м.Ружаны Слонімскага п-та.
1.12.1896 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
18.02.1899-12.03.1899 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Волькаобрава Слонімск.п-та.
12.03.1899-1908 - настаяцель царквы Святога Антонія Пячэрскага в.Гавейнавічы Слонімскага п-та.
1915- - настаяцель царквы Архангела Міхаіла в.Новая Воля Сакольскага п-та.
- 31.12.1923 - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Тонава Слабада Менскага п-та.
31.12.1923-12.02.1925 - настаяцель Мікалаеўскай царквы м.Турэйск Лідскага п-та.
12.02.1925-27.10.1925 - настаяцель Крыжаўзьвіжанскай царквы в.Бабры Лідскага п-та.
27.10.1925-22.01.1926 - 2-гі сьвятар Праабражэнскай царквы в.Острына Лідскага п-та.
22.01.1926-12.02.1927 - настаяцель Крыжаўзьвіжанскай царквы в.Бабры Лідскага п-та.
12.02.1927-30.05.1927 - настаяцель Троіцкай царквы в.Перабродзьдзе Дзісненскага п-та.
4.06.1927-9.08.1927- настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Габы Вілейскага п-та.
9.08.1927-20.03.1930 - сьвятар Знаменскай царквы г.Вільня.
20.03.1930-13.05.1930 - настаяцель царквы м.Турэц Мірскага благачыньня.
13.05.1930-24.09.1930 - настаяцель царквы Сніпішкі г.Вільня.
24.09.1930-24.08.1937 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.08.1937-28.07.1940 - настаяцель Уваскрасенскай царквы г.Ашмяны.
28.07.1940 - 4.09.1940 - настаяцель Міхайлаўскай царквы в.Трасцяніца Бельскага п-та.
4.09.1940-12.06.1946 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Пухлы Бельскага п-та Польшча.
Памёр 12.06.1946 года. Пахаваны на месцы згарэўшай царквы на могілках в.Пухлы.
Узнагароды:
16.04.1933 - нададзены сан протаіерэя.
Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
1889 - скончыў Менскую духоўную семінарыю.
1.09.1889-10.02.1891 - псаломшчык Благавешчанскай царквы в.Рымкі Дзісненскага п-та.
10.02.1891-26.03.1895 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы в.Рымкі.
10.02.1891 - рукапаложаны ў сан дыякана.
26.03.1895 - 25.11.1896 - дыякан Пакроўскай царквы м.Маладэчна.
25.11.1896-18.02.1899 - 2-гі святар Петра-Паўлаўскай царквы м.Ружаны Слонімскага п-та.
1.12.1896 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
18.02.1899-12.03.1899 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Волькаобрава Слонімск.п-та.
12.03.1899-1908 - настаяцель царквы Святога Антонія Пячэрскага в.Гавейнавічы Слонімскага п-та.
1915- - настаяцель царквы Архангела Міхаіла в.Новая Воля Сакольскага п-та.
- 31.12.1923 - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Тонава Слабада Менскага п-та.
31.12.1923-12.02.1925 - настаяцель Мікалаеўскай царквы м.Турэйск Лідскага п-та.
12.02.1925-27.10.1925 - настаяцель Крыжаўзьвіжанскай царквы в.Бабры Лідскага п-та.
27.10.1925-22.01.1926 - 2-гі сьвятар Праабражэнскай царквы в.Острына Лідскага п-та.
22.01.1926-12.02.1927 - настаяцель Крыжаўзьвіжанскай царквы в.Бабры Лідскага п-та.
12.02.1927-30.05.1927 - настаяцель Троіцкай царквы в.Перабродзьдзе Дзісненскага п-та.
4.06.1927-9.08.1927- настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Габы Вілейскага п-та.
9.08.1927-20.03.1930 - сьвятар Знаменскай царквы г.Вільня.
20.03.1930-13.05.1930 - настаяцель царквы м.Турэц Мірскага благачыньня.
13.05.1930-24.09.1930 - настаяцель царквы Сніпішкі г.Вільня.
24.09.1930-24.08.1937 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.08.1937-28.07.1940 - настаяцель Уваскрасенскай царквы г.Ашмяны.
28.07.1940 - 4.09.1940 - настаяцель Міхайлаўскай царквы в.Трасцяніца Бельскага п-та.
4.09.1940-12.06.1946 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Пухлы Бельскага п-та Польшча.
Памёр 12.06.1946 года. Пахаваны на месцы згарэўшай царквы на могілках в.Пухлы.
Узнагароды:
16.04.1933 - нададзены сан протаіерэя.
Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Протаіерэй Венедыкт Васільевіч Любінскі
1805-15.06.1878
Нарадзіўся ў 1805 годзе ў сям’і сьвятара.
- скончыў Бабруйскае павятовае вучылішча
1830 - скончыў Полацкую духоўную семінарыю.
30.08.1830 - рукапаложаны ў сан сьвятара ў Полацкай Сафійскай Кафедральнай царкве.
30.08.1830-9.02.1832 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы
в.Дудчыцы Ігуменскага п-та.
9.02.1832-19.01.1839 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы
в.Упрэвічы Барысаўскага п-та.
19.01.1839-15.06.1878 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
Памёр 15.06.1878 года. Пахаваны 17.06. ля царквы м.Новы
Пагост. Адпяваў Друйскі благачынны Іўліян Васілеўскі (Богіна), і сьвятары благачыньня.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
- крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
1858 - духаўнік Пастаўскага благачыньня,
- набедраннік,
13.04.1863 - скуфья,
- медаль у памяць уціхамірваньня паўстаньня 1863-1864,
3.04.1871 - камілаўка,
20.03.1874 - нададзены сан протаіерэя (№643).
Бацька - Васілій Самуілавіч 30.01.1773- пасьля 1844; сьвятар
м.Халуі Ігуменскага п-та, м.Мір Навагрудскага п-та.
Маці - Марцэля Варапай.
Жонка - Людовіка Аляксандраўна Шафаловіч, дачка сьвятара.
Сын Канстанцін, 1832 г.н., галоўны ўрач Ковенскага ваеннага
шпіталя.
Сын Аляксандр, 1834 г.н., доктар, старэйшы ардзінатар Кранштадскага марскога шпіталя, калежскі саветнік.
Дачка Юлія Ігнатовіч, 1838-8.01.1912 Цвеціна, жонка сьвятара -Блошнікі, Цвеціна Іаана Ігнатовіча.
Дачка Вольга Дзевялтоўская, жонка сьвятара Антонія Дзевялтоўскага, Юдыцына, Ігуменава.
Дачка Ганна.
Дачка Екацярына.
Дачка Марыя Біруковіч 1852-24.03.1893, Аляксандраўская
Слабада, жонка сьвятара Аляксандра Біруковіча
(Лявонпаль, Аляксандроўская Слабада).
Брат Лявонцій 1809-30.05.1891, Залесьсе, дыякан - Лявонпаль.
Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці царквы м.Новы Пагост 1844;
Лісейчыкаў Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме:
прасапаграфія ўніяцкага духавенства
1596-1839 гг. - Мінск: Беларусь, 2015.;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1891;
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №27 1878;
Метрычныя ведамасьці царквы м.Новы Пагост 1866-1878;
Метрычныя ведамасьці царквы м.Аляксандраўская
Слабада 1893.
1805-15.06.1878
Нарадзіўся ў 1805 годзе ў сям’і сьвятара.
- скончыў Бабруйскае павятовае вучылішча
1830 - скончыў Полацкую духоўную семінарыю.
30.08.1830 - рукапаложаны ў сан сьвятара ў Полацкай Сафійскай Кафедральнай царкве.
30.08.1830-9.02.1832 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы
в.Дудчыцы Ігуменскага п-та.
9.02.1832-19.01.1839 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы
в.Упрэвічы Барысаўскага п-та.
19.01.1839-15.06.1878 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
Памёр 15.06.1878 года. Пахаваны 17.06. ля царквы м.Новы
Пагост. Адпяваў Друйскі благачынны Іўліян Васілеўскі (Богіна), і сьвятары благачыньня.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
- крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
1858 - духаўнік Пастаўскага благачыньня,
- набедраннік,
13.04.1863 - скуфья,
- медаль у памяць уціхамірваньня паўстаньня 1863-1864,
3.04.1871 - камілаўка,
20.03.1874 - нададзены сан протаіерэя (№643).
Бацька - Васілій Самуілавіч 30.01.1773- пасьля 1844; сьвятар
м.Халуі Ігуменскага п-та, м.Мір Навагрудскага п-та.
Маці - Марцэля Варапай.
Жонка - Людовіка Аляксандраўна Шафаловіч, дачка сьвятара.
Сын Канстанцін, 1832 г.н., галоўны ўрач Ковенскага ваеннага
шпіталя.
Сын Аляксандр, 1834 г.н., доктар, старэйшы ардзінатар Кранштадскага марскога шпіталя, калежскі саветнік.
Дачка Юлія Ігнатовіч, 1838-8.01.1912 Цвеціна, жонка сьвятара -Блошнікі, Цвеціна Іаана Ігнатовіча.
Дачка Вольга Дзевялтоўская, жонка сьвятара Антонія Дзевялтоўскага, Юдыцына, Ігуменава.
Дачка Ганна.
Дачка Екацярына.
Дачка Марыя Біруковіч 1852-24.03.1893, Аляксандраўская
Слабада, жонка сьвятара Аляксандра Біруковіча
(Лявонпаль, Аляксандроўская Слабада).
Брат Лявонцій 1809-30.05.1891, Залесьсе, дыякан - Лявонпаль.
Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці царквы м.Новы Пагост 1844;
Лісейчыкаў Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме:
прасапаграфія ўніяцкага духавенства
1596-1839 гг. - Мінск: Беларусь, 2015.;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1891;
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №27 1878;
Метрычныя ведамасьці царквы м.Новы Пагост 1866-1878;
Метрычныя ведамасьці царквы м.Аляксандраўская
Слабада 1893.
Протаіерэй Елісей Аўгусцінавіч Герасімовіч 1879-
Нарадзіўся ў 1879 годзе ў сям’і псаломшчыка м.Карэлічы Наваградзкага павета.
1895 - скончыў Менскае духоўнае вучылішча - 2разрад.
-30.06.1908 - псаломшчык Пакроўскай царквы с.Пацейкі Слуцкага п-та.
30.06.1908 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Далматаўшчына Слуцкага п-та.
За перыяд 1909-1945 інфармацыі няма.
1945-рэпатрыяваны з Польшчы ў СССР.
1945-1958 - настаяцель царквы Святога Іаана в.Калпеніца Баранавічскага р-на.
1958-15.05.1959 - настаяцель Пакроўскай царквы г.Клецк Менскай воб-ці.
15.05.1959-12.11.1959 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
12.11.1959 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы в.Мыта Лідскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1958-1959 - Клецкі благачынны,
- нададзены сан протаіерэя.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990;
Менскія епархіяльныя ведамасьці 1908.
Нарадзіўся ў 1879 годзе ў сям’і псаломшчыка м.Карэлічы Наваградзкага павета.
1895 - скончыў Менскае духоўнае вучылішча - 2разрад.
-30.06.1908 - псаломшчык Пакроўскай царквы с.Пацейкі Слуцкага п-та.
30.06.1908 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Далматаўшчына Слуцкага п-та.
За перыяд 1909-1945 інфармацыі няма.
1945-рэпатрыяваны з Польшчы ў СССР.
1945-1958 - настаяцель царквы Святога Іаана в.Калпеніца Баранавічскага р-на.
1958-15.05.1959 - настаяцель Пакроўскай царквы г.Клецк Менскай воб-ці.
15.05.1959-12.11.1959 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
12.11.1959 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы в.Мыта Лідскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1958-1959 - Клецкі благачынны,
- нададзены сан протаіерэя.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990;
Менскія епархіяльныя ведамасьці 1908.
Протаіерэй Іаан Ігнатовіч 24.05.1902-5.10.1961
Нарадзіўся 24.05.1902 года ў сям’і сьвятара в.Рогава Вілейскага п-та.
1924 - скончыў Віленскую духоўную семінарыю.
30.09.1924 - 22.11.1924 - псаломшчык царквы Св.Мікалая г.Паставы.
22.11.1924-20.03.1926 -2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
22.05.1925 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1.03.1925 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
20.03.1926 -1944 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы г.Паставы.
У 1944 годзе выехаў у Польшчу.
2.11.1945-12.03.1946 - 2-гі сьвятар сабора А.Неўскага г.Лодзь Польшча.
12.03.1946-5.10.1961 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая г.Шчэцін.
1953 - сьвятар Успенскай царквы ў m.Gryficach Вроцлаўскай епархіі.
1953 - сьвятар царквы Святога Духа ў m.Trzebiatowie Вроцлаўскай епархіі.
1953 - 1956 - сьвятар царквы Усіх Святых в.Баболічы Вроцлаўскай епархіі.
Памёр 5.10.1961 года. Пахаваны на могілках Воля г.Варшава.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
21.08.1946 - нададзены сан протаіерэя,
17.09.1947-5.10.1961 - Шчэцінскі благачынны.
Бацька - Мікалай Аляксандравіч 15.05.1874-21.01.1948,
Глыбокае, мітрафорны протаіерэй - Глыбокае.
Маці - Параскева Іванаўна 8.10.1879-8.03.1942, Глыбокае.
Жонка - Зінаіда Ермалаеўна Сурвілла, 11.07.1905, дачка
сьвятара Лявонпаль; вянчалісь 26.01.1925 у г.Вільня.
Дзеці:
Мікалай 6.01.1926.
Алена 12.06.1928.
Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі за 1933 год.
Нарадзіўся 24.05.1902 года ў сям’і сьвятара в.Рогава Вілейскага п-та.
1924 - скончыў Віленскую духоўную семінарыю.
30.09.1924 - 22.11.1924 - псаломшчык царквы Св.Мікалая г.Паставы.
22.11.1924-20.03.1926 -2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
22.05.1925 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1.03.1925 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
20.03.1926 -1944 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы г.Паставы.
У 1944 годзе выехаў у Польшчу.
2.11.1945-12.03.1946 - 2-гі сьвятар сабора А.Неўскага г.Лодзь Польшча.
12.03.1946-5.10.1961 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая г.Шчэцін.
1953 - сьвятар Успенскай царквы ў m.Gryficach Вроцлаўскай епархіі.
1953 - сьвятар царквы Святога Духа ў m.Trzebiatowie Вроцлаўскай епархіі.
1953 - 1956 - сьвятар царквы Усіх Святых в.Баболічы Вроцлаўскай епархіі.
Памёр 5.10.1961 года. Пахаваны на могілках Воля г.Варшава.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
21.08.1946 - нададзены сан протаіерэя,
17.09.1947-5.10.1961 - Шчэцінскі благачынны.
Бацька - Мікалай Аляксандравіч 15.05.1874-21.01.1948,
Глыбокае, мітрафорны протаіерэй - Глыбокае.
Маці - Параскева Іванаўна 8.10.1879-8.03.1942, Глыбокае.
Жонка - Зінаіда Ермалаеўна Сурвілла, 11.07.1905, дачка
сьвятара Лявонпаль; вянчалісь 26.01.1925 у г.Вільня.
Дзеці:
Мікалай 6.01.1926.
Алена 12.06.1928.
Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі за 1933 год.
Протаіерэй Іаан Фадзеевіч Цітовіч
1.12.1881-30.12.1967
Нарадзіўся 1.12.1881 года ў сялянскай сям’і на хутары Хіны Дзісненскага павета (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
1903 - скончыў царкоўна-настаўніцкую школу.
1903-1907 - настаўнік царкоўна-прыхадской школы с.Нікольскае Панявежскага п-та Ковенскай губ-ні.
1907-1910 - настаўнік народнага вучылішча м.Вішнева Свянцянскага павета.
1910 -1913 - настаўнік народнага вучылішча в.Паляны Свянцянскага п-та.
1913-1915 - загадчык 2-класнага вучылішча с.Дубатоўка Ашмянскага п-та.
1915-1918 - служба ў царскай арміі, начальнік каманды пешай разведкі ў чыне паручыка.
1916 - скончыў Чугуеўскае ваеннае вучылішча.
1918-1920 - загадчык 2-класнага вучылішча м.Новы Пагост.
1919-1920 - служба ў Чырвонай арміі, памочнік каменданта этапа №10.
1922 - здаў экзамены па багаслоўскіх прадметах у Віленскай духоўнай семінарыі.
23.05.1922 - рукапаложаны ў сан дыякана.
30.05.1922 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
30.05.1922 - 19.03.1925-настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Іказнь (цяпер Браслаўскі р-н).
17.04.1925 - 16.12.1925 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы в.Новы Пагост.
16.12.1925 - 27.05.1926 - настаяцель царквы Іаана Багаслова с.Галамысль (цяпер Мёрскі р-н).
27.05.1926-31.08.1927 - настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Беліца Лідскага п-та.
31.08.1927-17.08.1939 - настаяцель Благавешчанскай царквы в.Рымкі (Пастаўскі р-н).
17.08.1939-21.06.1962 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі Дзісненскага п-та (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
5.03.1954 - часова сьвятар царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
21.06.1962 - прылічаны за штат.
Памёр 30.12.1967 года. Пахаваны на могілках в.Лужкі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
19.03.1924-19.03.1925 - памочнік Друйскага благачыннага,
1944 - ужо протаіерэй,
1939-03.1945 - памочнік Дзісненскага благачыннага,
03.1945-27.01.1948 - Дзісненскі благачынны.
Жонка - Сусанна Грыгор’еўна Чукіна 2.06.1887, вянчалісь 9.10.1909 у царкве в.Казяны.,
Сын - Генадзь Іванавіч 23.07.1910-21.06.1986 Менск,
беларускі музыказнаўца, этнограф і харавы дырыжор, народны артыст СССР.
Сын - Аляксандр 3.10.1913 г.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990";
некралог-Журнал Маскоўскай Патрыярхіі №3 1968
Метрычныя кніжкі царквы м.Новы Пагост 1910;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі за 1933 год.
1.12.1881-30.12.1967
Нарадзіўся 1.12.1881 года ў сялянскай сям’і на хутары Хіны Дзісненскага павета (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
1903 - скончыў царкоўна-настаўніцкую школу.
1903-1907 - настаўнік царкоўна-прыхадской школы с.Нікольскае Панявежскага п-та Ковенскай губ-ні.
1907-1910 - настаўнік народнага вучылішча м.Вішнева Свянцянскага павета.
1910 -1913 - настаўнік народнага вучылішча в.Паляны Свянцянскага п-та.
1913-1915 - загадчык 2-класнага вучылішча с.Дубатоўка Ашмянскага п-та.
1915-1918 - служба ў царскай арміі, начальнік каманды пешай разведкі ў чыне паручыка.
1916 - скончыў Чугуеўскае ваеннае вучылішча.
1918-1920 - загадчык 2-класнага вучылішча м.Новы Пагост.
1919-1920 - служба ў Чырвонай арміі, памочнік каменданта этапа №10.
1922 - здаў экзамены па багаслоўскіх прадметах у Віленскай духоўнай семінарыі.
23.05.1922 - рукапаложаны ў сан дыякана.
30.05.1922 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
30.05.1922 - 19.03.1925-настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Іказнь (цяпер Браслаўскі р-н).
17.04.1925 - 16.12.1925 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы в.Новы Пагост.
16.12.1925 - 27.05.1926 - настаяцель царквы Іаана Багаслова с.Галамысль (цяпер Мёрскі р-н).
27.05.1926-31.08.1927 - настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Беліца Лідскага п-та.
31.08.1927-17.08.1939 - настаяцель Благавешчанскай царквы в.Рымкі (Пастаўскі р-н).
17.08.1939-21.06.1962 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі Дзісненскага п-та (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
5.03.1954 - часова сьвятар царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
21.06.1962 - прылічаны за штат.
Памёр 30.12.1967 года. Пахаваны на могілках в.Лужкі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
19.03.1924-19.03.1925 - памочнік Друйскага благачыннага,
1944 - ужо протаіерэй,
1939-03.1945 - памочнік Дзісненскага благачыннага,
03.1945-27.01.1948 - Дзісненскі благачынны.
Жонка - Сусанна Грыгор’еўна Чукіна 2.06.1887, вянчалісь 9.10.1909 у царкве в.Казяны.,
Сын - Генадзь Іванавіч 23.07.1910-21.06.1986 Менск,
беларускі музыказнаўца, этнограф і харавы дырыжор, народны артыст СССР.
Сын - Аляксандр 3.10.1913 г.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990";
некралог-Журнал Маскоўскай Патрыярхіі №3 1968
Метрычныя кніжкі царквы м.Новы Пагост 1910;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі за 1933 год.
Протаіерэй Матфей Аляксандравіч Яцкевіч 5.08.1886-
Нарадзіўся ў в.Еськавічы Вілейскага п-та ў сялянскай сям’і.
1908 - скончыў Маладэчанскую настаўніцкую семінарыю.
1908-1911 - праца настаўнікам.
1912-1914 - вучоба ў Віцебскім настаўніцкім інстытуце.
1914 - сям’я ў эвакуацыі ў Скопінскім п-це Разанскай г-ні.
1915 - прызваны ў армію, скончыў Араніенбаўмскую школу прапаршчыкаў.
1915-1918 - камандзір стралковай рота 47-Сібірскага палка.
1918-1921 - праца настаўнікам у чыгуначным вучылішчы пры Царскасельскім вакзале ў Петраградзе і вучоба ў агранамічным універсітэце.
1921 - здаў экстэрнам экзамены за курс Віленскай духоўнай семінарыі.
7.10.1921 - рукапаложаны ў сан сьвятара Елеўферыем(Багаяўленскім), архіепіскапам Віленскім і Літоўскім.
7.10.1921-1922 - настаяцель царквы в.Сваткі Вілейскага п-та.
1922-29.05.1928 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы.
29.05.1928-12.11.1959 - настаяцель Мікалаеўскай царквы с.Лебеда Лідскага р-на.
12.11.1959-27.03.1963 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
27.03.1963 - прылічаны за штат, жыў у г.Горадня.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1931 - камілаўка,
нададзены сан протаіерэя,
1946 - паліца,
1952 - наперсны крыж з упрыгожваньнямі,
1930-тыя - Шчучынскі благачынны,
духаўнік Шчучынскага благачыньня,
1956-12.11.1959 - Лідскі благачынны,
12.11.1959-27.06.1963 - Шаркоўшчынскі благачынны.
Жонка - Любоў Міхайлаўна Марозава 27.08.1897-1899 Горадня.
Дачка сьвятара Скопінскага п-та Разанскай г-ні, вянчаліся -29.01.1919 у Петраградзе.
Дачка - Анастасія 3.03.1920.
Маці - Тэрэзія - вясковая павітуха.
Бацька - Аляксандр - селянін.
Крыніцы інфармацыі;
Валерый Чарапіца "Гісторыя Гарадзеншчыны ХІХ-ХХ стагодзьдзяў у падзеях і асобах”
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990.
Нарадзіўся ў в.Еськавічы Вілейскага п-та ў сялянскай сям’і.
1908 - скончыў Маладэчанскую настаўніцкую семінарыю.
1908-1911 - праца настаўнікам.
1912-1914 - вучоба ў Віцебскім настаўніцкім інстытуце.
1914 - сям’я ў эвакуацыі ў Скопінскім п-це Разанскай г-ні.
1915 - прызваны ў армію, скончыў Араніенбаўмскую школу прапаршчыкаў.
1915-1918 - камандзір стралковай рота 47-Сібірскага палка.
1918-1921 - праца настаўнікам у чыгуначным вучылішчы пры Царскасельскім вакзале ў Петраградзе і вучоба ў агранамічным універсітэце.
1921 - здаў экстэрнам экзамены за курс Віленскай духоўнай семінарыі.
7.10.1921 - рукапаложаны ў сан сьвятара Елеўферыем(Багаяўленскім), архіепіскапам Віленскім і Літоўскім.
7.10.1921-1922 - настаяцель царквы в.Сваткі Вілейскага п-та.
1922-29.05.1928 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы.
29.05.1928-12.11.1959 - настаяцель Мікалаеўскай царквы с.Лебеда Лідскага р-на.
12.11.1959-27.03.1963 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
27.03.1963 - прылічаны за штат, жыў у г.Горадня.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1931 - камілаўка,
нададзены сан протаіерэя,
1946 - паліца,
1952 - наперсны крыж з упрыгожваньнямі,
1930-тыя - Шчучынскі благачынны,
духаўнік Шчучынскага благачыньня,
1956-12.11.1959 - Лідскі благачынны,
12.11.1959-27.06.1963 - Шаркоўшчынскі благачынны.
Жонка - Любоў Міхайлаўна Марозава 27.08.1897-1899 Горадня.
Дачка сьвятара Скопінскага п-та Разанскай г-ні, вянчаліся -29.01.1919 у Петраградзе.
Дачка - Анастасія 3.03.1920.
Маці - Тэрэзія - вясковая павітуха.
Бацька - Аляксандр - селянін.
Крыніцы інфармацыі;
Валерый Чарапіца "Гісторыя Гарадзеншчыны ХІХ-ХХ стагодзьдзяў у падзеях і асобах”
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990.
Протаіерэй Мікалай Іпалітавіч Мірановіч
17.06.1870-14.04.1937
Нарадзіўся ў сям’і сьвятара в.Іоды Дзісненскага павета.
-29.01.1888 - паслушнік Пажайскага манастыра Ковенскай г-ні.
29.01.1888-8.09.1891 - псаломшчык Троіцкай царквы м.Зэльва Ваўкавыскага п-та.
8.09.1891 - рукапаложаны ў сан дыякана.
8.09.1891-2.09.1893 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Зэльва.
2.09.1893-5.10.1900 - настаяцель царквы Параскевы Пятніцы в.Сідзельнікі Ваўкавыскага п-та.
5.09.1893 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
5.10.1900-6.11.1907- настаяцель царквы с.Нікольскае Вількамірскага п-та.
6.11.1907-5.09.1916 - 2-гі сьвятар царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
5.09.1916 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1916 - 1917- сьвятар Свята-Мікалаеўскай царквы с.Чарэсы.
05.1918-2.04.1926 - настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Казяны (цяпер Браслаўскі р-н).
2.04.1926 - 25.11.1936 - настаяцель царквы Іаана Прадцечы в.Груздава (цяпер Пастаўскі р-н).
25.11.1936 - прылічаны за штат.
Памёр 14.04.1937 года. Месца пахаваньня невядома.
Узнагароды:
1898 - наперсны крыж у памяць імператара Аляксандра ІІІ,
6.04.1902 - набедраннік,
- нададзены сан протаіерэя.
Бацька - Іпаліт 1843-27.02.1881 Іоды, сьвятар - Іоды Дзісненскага п-та.
Жонка - Юлія Мікалаеўна Будзіловіч - пасля 1937.
Дачка сьвятара (імя, на жаль, невядома) - Вільня.
Сын - Мікалай, протаіерэй - Якуцк.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1888-1916;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
17.06.1870-14.04.1937
Нарадзіўся ў сям’і сьвятара в.Іоды Дзісненскага павета.
-29.01.1888 - паслушнік Пажайскага манастыра Ковенскай г-ні.
29.01.1888-8.09.1891 - псаломшчык Троіцкай царквы м.Зэльва Ваўкавыскага п-та.
8.09.1891 - рукапаложаны ў сан дыякана.
8.09.1891-2.09.1893 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Зэльва.
2.09.1893-5.10.1900 - настаяцель царквы Параскевы Пятніцы в.Сідзельнікі Ваўкавыскага п-та.
5.09.1893 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
5.10.1900-6.11.1907- настаяцель царквы с.Нікольскае Вількамірскага п-та.
6.11.1907-5.09.1916 - 2-гі сьвятар царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
5.09.1916 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1916 - 1917- сьвятар Свята-Мікалаеўскай царквы с.Чарэсы.
05.1918-2.04.1926 - настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Казяны (цяпер Браслаўскі р-н).
2.04.1926 - 25.11.1936 - настаяцель царквы Іаана Прадцечы в.Груздава (цяпер Пастаўскі р-н).
25.11.1936 - прылічаны за штат.
Памёр 14.04.1937 года. Месца пахаваньня невядома.
Узнагароды:
1898 - наперсны крыж у памяць імператара Аляксандра ІІІ,
6.04.1902 - набедраннік,
- нададзены сан протаіерэя.
Бацька - Іпаліт 1843-27.02.1881 Іоды, сьвятар - Іоды Дзісненскага п-та.
Жонка - Юлія Мікалаеўна Будзіловіч - пасля 1937.
Дачка сьвятара (імя, на жаль, невядома) - Вільня.
Сын - Мікалай, протаіерэй - Якуцк.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1888-1916;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Протаіерэй Пётр Ільіч Хрышчановіч
27.03.1903-1985
Нарадзіўся 27.03.1903 года ў в.Гезгалы Лідскага п-та (цяпер Дзятлаўскі р-н).
1914 - скончыў народнае вучылішча ў в.Гезгалы.
1918 - скончыў настаўніцкую школу ў м.Дзятлава.
1918 - 1931 - займаўся земляробствам.
1931 - скончыў курсы псаломшчыкаў у г.Вільня.
22.12.1931-16.02.1933 - псаломшчык Пакроўскай царквы с.Мыта Лідскага п-та.
16.02.1933-1935 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Лявонпаль Дзісненскага п-та.
1935 - скончыў курсы катэхізатараў у в.Галубічы (цяпер Глыбоцкі р-н).
1939 - здаў экзамены пры Віленскай ДС для рукапалажэньня ў сьвятары.
1939 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1941 - рукапаложаны ў сан сьвятара Панцелейманам (Ражноўскім), архіепіскапам Гарадзенскім і Вілейскім.
1941-1942 - настаяцель цакрквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Марозавічы Дзятлаўскага р-на.
1941-1942 - сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Оханава Дзятлаўскага р-на.
1942-1943 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы Дзісненскага п-та.
1943-1959 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
1952 - скончыў Ленінградскую духоўную семінарыю (завочны курс).
1959 - скончыў Ленінградскую духоўную акадэмію (завочнае аддзяленьне).
1959-15.12.1960 - настаяцель Свята- Пакроўскай царквы г.Клецк.
15.12.1960-1962 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы г.Докшыцы.
1962-27.03.1963 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі.
27.03.1963-3.10.1964 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
3.10.1964 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Сухаполь Пружанскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
1984 - прылічаны за штат.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1959 - нададзены сан протаіерэя,
1959-1960 - Клецкі благачынны.
Брат Міхаіл 1910-10.10.1983, протаіерэй - некралог ЖМП №2 1984.
Брат Іаан, сьвятар - м.Райца Карэлічскага р-на.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990”;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
27.03.1903-1985
Нарадзіўся 27.03.1903 года ў в.Гезгалы Лідскага п-та (цяпер Дзятлаўскі р-н).
1914 - скончыў народнае вучылішча ў в.Гезгалы.
1918 - скончыў настаўніцкую школу ў м.Дзятлава.
1918 - 1931 - займаўся земляробствам.
1931 - скончыў курсы псаломшчыкаў у г.Вільня.
22.12.1931-16.02.1933 - псаломшчык Пакроўскай царквы с.Мыта Лідскага п-та.
16.02.1933-1935 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Лявонпаль Дзісненскага п-та.
1935 - скончыў курсы катэхізатараў у в.Галубічы (цяпер Глыбоцкі р-н).
1939 - здаў экзамены пры Віленскай ДС для рукапалажэньня ў сьвятары.
1939 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1941 - рукапаложаны ў сан сьвятара Панцелейманам (Ражноўскім), архіепіскапам Гарадзенскім і Вілейскім.
1941-1942 - настаяцель цакрквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Марозавічы Дзятлаўскага р-на.
1941-1942 - сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Оханава Дзятлаўскага р-на.
1942-1943 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы Дзісненскага п-та.
1943-1959 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
1952 - скончыў Ленінградскую духоўную семінарыю (завочны курс).
1959 - скончыў Ленінградскую духоўную акадэмію (завочнае аддзяленьне).
1959-15.12.1960 - настаяцель Свята- Пакроўскай царквы г.Клецк.
15.12.1960-1962 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы г.Докшыцы.
1962-27.03.1963 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі.
27.03.1963-3.10.1964 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
3.10.1964 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Сухаполь Пружанскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
1984 - прылічаны за штат.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1959 - нададзены сан протаіерэя,
1959-1960 - Клецкі благачынны.
Брат Міхаіл 1910-10.10.1983, протаіерэй - некралог ЖМП №2 1984.
Брат Іаан, сьвятар - м.Райца Карэлічскага р-на.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990”;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Протаіерэй Уладзімір Смарагдавіч Стуканаў
25.12.1883-23.11.1977.
Нарадзіўся 25.12.1883(1886) ў сям’і сьвятара г.Віцебск.
1902 - скончыў Полацкае духоўнае вучылішча.
1902-1905 - вучоба ў Віцебскай духоўнай семінарыі.
1906-1908 - вучоба ў Менскай духоўнай семінарыі.
1908-20.02.1910 - настаўнік царкоўна-прыходскай школы в.Бабчына Рэчыцкага п-та.
20.02.1910-1912 - настоятель Праабражэнскай царквы в.Рудзіца Менскага п-та.
20.02.1910 - рукапаложаны ў сан сьвятара Міхаілам(Цемнарусавым), епіскапам Менскім і Тураўскім.
1912-1915 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Голдавічы Слуцкага п-та.
1915-1920 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Раванічы Ігуменскага п-та.
1920-1922 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Нягневічы Наваградскага п-та.
1922-1930 - настаяцель Георгіеўскай царквы в.Залужжа Наваградскага п-та.
1930-1934 - настаяцель Свята-Міхайлаўскай царквы м.Шчучын Лідскага п-та.
1934-1936 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Дрысвяты (цяпер Браслаўскі р-н).
1936-24.12.1938 - наятаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.12.1938-6.06.1956 - настаяцель Георгіеўскай царквы в.Перабродзьдзе.
6.06.1956 - прылічаны за штат з выплатай пенсіі.
Памёр 23.11.1977 года. Пахаваны на могілках в.Перабродзьдзе.
Узнагароды:
-нададзены сан протаіерэя,
1956 - залаты наперсны крыж з упрыгожваньнем.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990”
25.12.1883-23.11.1977.
Нарадзіўся 25.12.1883(1886) ў сям’і сьвятара г.Віцебск.
1902 - скончыў Полацкае духоўнае вучылішча.
1902-1905 - вучоба ў Віцебскай духоўнай семінарыі.
1906-1908 - вучоба ў Менскай духоўнай семінарыі.
1908-20.02.1910 - настаўнік царкоўна-прыходскай школы в.Бабчына Рэчыцкага п-та.
20.02.1910-1912 - настоятель Праабражэнскай царквы в.Рудзіца Менскага п-та.
20.02.1910 - рукапаложаны ў сан сьвятара Міхаілам(Цемнарусавым), епіскапам Менскім і Тураўскім.
1912-1915 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Голдавічы Слуцкага п-та.
1915-1920 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Раванічы Ігуменскага п-та.
1920-1922 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Нягневічы Наваградскага п-та.
1922-1930 - настаяцель Георгіеўскай царквы в.Залужжа Наваградскага п-та.
1930-1934 - настаяцель Свята-Міхайлаўскай царквы м.Шчучын Лідскага п-та.
1934-1936 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Дрысвяты (цяпер Браслаўскі р-н).
1936-24.12.1938 - наятаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.12.1938-6.06.1956 - настаяцель Георгіеўскай царквы в.Перабродзьдзе.
6.06.1956 - прылічаны за штат з выплатай пенсіі.
Памёр 23.11.1977 года. Пахаваны на могілках в.Перабродзьдзе.
Узнагароды:
-нададзены сан протаіерэя,
1956 - залаты наперсны крыж з упрыгожваньнем.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990”
Протаіерэй Яўгеній Іванавіч Троіцкі 1852 -
Сын сьвятара, 1852 г.н.
Навучаўся ў Тверскай духоўнай семінарыі.
Выбыў да заканчэння курса.
Быў народным настаўнікам ў Ковенскай губерні.
2.05.1880 - 6.05.1898 - псаломшчык Грыгаравічскай царквы.
Вытрымаў экзамен на сан сьвятара пры Літоўскай духоўнай семінарыі.
30.01.1909-25.02.1911 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
8.02.1909 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
25.02.1911-15.07.1913 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Рудаміна Віленскага п-та.
15.07.1913-24.05.1914 - псаломшчык Пакроўскай царквы в.Залесьсе Дзісненскага п-та.
24.05.1914- 1916 - настаяцель Успенскай царквы в.Радзівонішкі Лідскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
05.1944 года ўзгадваецца протаіерэй Яўгеній Троіцкі-Ковенскі акруговы місіянер.
Жонка Агрыпіна Барысаўна 1860 г.н.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1909-1916.
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр.199-200.
Сын сьвятара, 1852 г.н.
Навучаўся ў Тверскай духоўнай семінарыі.
Выбыў да заканчэння курса.
Быў народным настаўнікам ў Ковенскай губерні.
2.05.1880 - 6.05.1898 - псаломшчык Грыгаравічскай царквы.
Вытрымаў экзамен на сан сьвятара пры Літоўскай духоўнай семінарыі.
30.01.1909-25.02.1911 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
8.02.1909 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
25.02.1911-15.07.1913 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Рудаміна Віленскага п-та.
15.07.1913-24.05.1914 - псаломшчык Пакроўскай царквы в.Залесьсе Дзісненскага п-та.
24.05.1914- 1916 - настаяцель Успенскай царквы в.Радзівонішкі Лідскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
05.1944 года ўзгадваецца протаіерэй Яўгеній Троіцкі-Ковенскі акруговы місіянер.
Жонка Агрыпіна Барысаўна 1860 г.н.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1909-1916.
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр.199-200.
Священник Николай Фалевич, служивший с начала XX века в таурагской православной церкви во имя святых Виленских мучеников Антония, Иоанна и Евстафия, в ходе Первой Мировой войны эвакуировался в Россию, как и большинство прихожан, в основном служащих таможни и других государственных учреждений и членов их семей. В покинутом здании храма немецкие оккупанты устроили интендантский склад. Недействующей церковь оставалась и после войны - в ней некому было служить. Правда, в 1921 году священник Николай Фалевич сделал попытку вернуться на родной приход, обратившись за таким разрешением к властям Республики. Но Департамент охраны граждан отказал ему в просьбе. По законам того времени право вернуться в Литву получали только те жители из покинувших страну по обстоятельствам военного времени, кто родился на ее территории. Священник Николай Фалевич был уроженцем Белоруссии. Если учесть, что он родился еще в XIX веке, а также и то, что до 1900 года Виленская и Литовская православная епархия включала в себя территории Виленской, Ковенской и Гродненской губерний Северо-Запада России, вполне естественно, что большая группа литовских священнослужителей в царское время не была и не могла быть уроженцами территории в границах вновь образованной Литовской республики (без Виленского края). В итоге о.Николаю больше так и не пришлось служить в родной епархии. Память о настоятеле хранима в нашем приходе. В Храме до сих пор есть икона «Остробрамская Божия Матерь», писаная на холсте масляными красками. На обратной стороне холста есть дарственная надпись: «Пожертвована женою Священника Стефанидой Львовной Фалевичъ 5.5.06». Надпись о дате соответствует 5 мая 1906 года (начало прошлого века). Стараниями прихожан были собраны средства на ремонт иконы, в 2012 году о. Алексий (Бабич) организовал ее реставрацию, а в настоящее время она в красивом багете занимает почетное место в нашем Храме.
|
Гады служэння ў м. Новы
Пагост
|
Сьвятары
|
Гады жыцця
|
|
19.01.1839-15.06.1878
|
Протаіерэй Венедыкт Васільевіч Любінскі
|
1805-15.06.1878
|
|
15.07.1878-18.02.1886
|
Іерэй Іаан Максіміліянавіч Сушкевіч
|
1829-15.03.1899
|
|
19.03.1886-16.12.1889
|
Іерэй Зіновій Іаанавіч Дылеўскі
|
|
|
27.03.1890-12.06.1903
|
Іерэй Мікалай Мікалаевіч Фалевіч
|
|
|
24.09.1903-16.04.1906
|
Іерэй Вячаслаў Барысавіч Кульбіцкі
|
1879-16.04.1906
|
|
30.07.1906-1.08.1924
|
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
|
26.05.1881 - 29.01.1964
|
|
7.02.1907-10.10.1908
|
Іерэй Сімеон Нікіціч Мілаванаў (2-гі сьвятар)
|
1848-
|
|
30.01.1909-25.02.1911
|
Протаіерэй Яўгеній Іванавіч Троіцкі (2-гі
сьвятар)
|
1852 -
|
|
25.02.1911-23.08.1912
|
вакансія (2-гі сьвятар)
|
|
|
23.08.1912-1.10.1914
|
Іерэй Яўгеній Антоніевіч Лукашэвіч
(2-гі сьвятар)
|
|
|
31.10.1914-6.04.1916
|
Іерэй Антоній Антоніевіч Мадзолеўскі
(2-гі сьвятар)
|
15.08.1871
|
|
5.09.1916-12.1916
|
Протаіерэй Мікалай Іпалітавіч Мірановіч
(2-гі сьвятар)
|
17.06.1870-14.04.1937
|
|
1.08.1924-4.04.1925
|
Іерэй Аляксандр Парфірыевіч Відыбіда
|
15.03.1878-
|
|
22.11.1924-20.03.1926
|
Протаіерэй Іаан Ігнатовіч (2-гі сьвятар)
|
24.05.1902-5.10.1961
|
|
17.04.1925 -16.12.1925
|
Протаіерэй Іаан Фадзеевіч Цітовіч
|
1.12.1881-30.12.1967
|
|
16.12.1925-26.05.1926
|
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
|
1881-29.01.1964
|
|
20.03.1926-18.11.1927
|
Іерэй Канстанцін Якаўлевіч Стаднікаў
|
22.05.1891-
|
|
26.05.1926-8.11.1928
|
Іерэй Павел Грыгор'евіч Выдрыцкі
|
22.02.1884-
|
|
18.11.1927-23.10.1936
|
Іерэй Пётр Ставінскі (2-гі сьвятар)
|
1.07.1880-
|
|
8.11.1928-24.09.1930
|
Іерэй Ювеналій Парфенавіч Кубенскі
|
13.02.1891-1.05.1970
|
|
24.09.1930-24.08.1937
|
Протаіерэй Аляксандр Мікалаевіч Бяляеў
|
18.02.1868-12.06.1946
|
|
1936-24.12.1938
|
Протаіерэй Уладзімір Смарагдавіч Стуканаў (2-
гі сьвятар)
|
25.12.1883-23.11.1977
|
|
24.08.1937-10.04.1959
|
Протаіерэй Віталій Сафроніевіч Шарафановіч
|
5.10.1908-
|
|
1942-1952
|
Дыякан Сімеон Іосіфавіч Счэнсновіч
|
29.01.1893-17.03.1968
|
|
15.05.1959-12.11.1959
|
Протаіерэй Елісей Аўгусцінавіч Герасімовіч
|
1879-
|
|
12.11.1959-27.03.1963
|
Протаіерэй Матфей Аляксандравіч Яцкевіч
|
5.08.1886-
|
|
27.03.1963-3.10.1964
|
Протаіерэй Пётр Ільіч Хрышчановіч
|
27.03.1903-1985
|
|
16.11.1964-3.03.1965
|
Іерэй Міхаіл Мікалаевіч Колола
|
5.05.1929
|
|
1965-1993
|
Мітрафорны протаіерэй Яўстафій Генадзьевіч
Латышонак
|
9.04.1931-17.12.2013
|
|
11.1993-2001
|
Іерэй Алег Іосіфавіч Сямашка
|
25.03.1966-27.07.2011
|
|
17.07.2001 - 19.06.2010
|
Протаіерэй Віктар Андрэевіч Вабішчэвіч
|
24.07.1976
|
|
2010 - служыць цяпер
|
Іерэй Уладзімір Аляксеевіч Стрэха
|
8.05.1977
|
|
|
|
| Магіла протаіерэя Венедыкта Любінскага | Магіла іерэя Вячаслава Кульбіцкага | Магіла дыякана Сафронія Шарафановіча |
|
|
|
| Магіла протаіерэя Уладзіміра Сіняўскага | Магіла іерэя Іаана Максіміліянавіча Сушкевіча |
|
|
|
|
| Некралог Іерэю Іаану Сушкевічу | Некралог Іерэю Іаану Сушкевічу | Звесткі пра іерэя Пятра Ставінскага |
Сьвятары храма Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост
Удивительная история ещё одного уголка Миорщины, ещё одной православной святыни на Миорской земле - храма Святителя Николая Чудотворца д. Новый Погост.
Новый Погост - это деревня более чем с 500-летней историей. Первые письменные сведения об этом населённом пункте относятся ко второй половине 15 века. Их приводит А. Сапунов в своих "Материалах по истории и географии Дисненского и Вилейского поветов Виленской губернии". В 1498 году "Ивашке Сапежичу надана маётность Погост в повете Браславском".
И в книгах Литовской метрики от 1500-го года сохранилась запись от 14 марта о том, что король Александр "пожаловал" писаря Ивашку Сапежича "именейцом у Браславском повете, на имя Погостом..." Право на владение поместьем Погост дважды подтверждено в 1506 году, а в 1517 году Погост перешёл вдове Ивана Сапеги.
Однако Новый Погост принадлежал не только Яну Сапеге, отмечает в книге "История повета Браславского" польско-белорусский историк, краевед и педагог Оттон Гедеман, и там же он указывает фамилии других владельцев этого поместья, в разные времена утверждённых правом владения королём Александром, а позже и Зигмундом Августом.
Из архивных документов известно, что местечко Новый Погост продолжительное время было типичным белорусско-еврейским населённым пунктом, где местные жители совмещали занятия сельского хозяйства с торговлей. С 1945 года Новый Погост - административный центр Новопогостского сельского совета. На его территории находится средняя школа, сданная в эксплуатацию в 1976 году, магазин. Новопогостская земля взрастила известного культурного деятеля Геннадия Титовича, отец которого некоторое время служил в Новопогостской церкви.
Богатая история Свято-Николаевской церкви лучше всего раскрывается в биографиях его настоятелей.
Новый Погост - это деревня более чем с 500-летней историей. Первые письменные сведения об этом населённом пункте относятся ко второй половине 15 века. Их приводит А. Сапунов в своих "Материалах по истории и географии Дисненского и Вилейского поветов Виленской губернии". В 1498 году "Ивашке Сапежичу надана маётность Погост в повете Браславском".
И в книгах Литовской метрики от 1500-го года сохранилась запись от 14 марта о том, что король Александр "пожаловал" писаря Ивашку Сапежича "именейцом у Браславском повете, на имя Погостом..." Право на владение поместьем Погост дважды подтверждено в 1506 году, а в 1517 году Погост перешёл вдове Ивана Сапеги.
Однако Новый Погост принадлежал не только Яну Сапеге, отмечает в книге "История повета Браславского" польско-белорусский историк, краевед и педагог Оттон Гедеман, и там же он указывает фамилии других владельцев этого поместья, в разные времена утверждённых правом владения королём Александром, а позже и Зигмундом Августом.
Из архивных документов известно, что местечко Новый Погост продолжительное время было типичным белорусско-еврейским населённым пунктом, где местные жители совмещали занятия сельского хозяйства с торговлей. С 1945 года Новый Погост - административный центр Новопогостского сельского совета. На его территории находится средняя школа, сданная в эксплуатацию в 1976 году, магазин. Новопогостская земля взрастила известного культурного деятеля Геннадия Титовича, отец которого некоторое время служил в Новопогостской церкви.
Богатая история Свято-Николаевской церкви лучше всего раскрывается в биографиях его настоятелей.
|
| Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі |
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
26.05.1881-29.01.1964
Нарадзіўся ў 1881 годзе ў в.Тупічына Дзісненскага павета.
1901 - скончыў настаўніцкую семінарыю г.Маладзечна.
1.09.1901-1905 - загадчык 2-класнай школы в.Бакшты Ашмянскага п-та.
1904-1905 - экстэрнам здаў іспыты за курс багаслоўскіх навук пры Літоўскай ДС.
30.07.1906-1.08.1924 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
30.07.1906 - рукапаложаны ў сан сьвятара Нікандрам(Малчанавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
06.1919 - часова пераехаў ў г.Вільня, служыў у Пакроўскай царкве в.Інтурка Віленскага п-та. Прыняў польскае грамадзянства, знаходзіўся пад следствам польскіх улад за канфлікт з ксяндзамі з-за капліцы ля касьцёла, быў асуджаны на 2 месяцы турмы.
1.08.1924-18.10.1924 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Турэйск Лідскага п-та.
29.11.1924 - прылічаны за штат.
16.12.1925-29.05.1926 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
29.05.1926-28.11.1933 - настаяцель царквы Свяціцеля Параскевы в.Чарневічы.
28.11.1933-21.05.1935 - настаяцель Свята-Ільінскай царквы в.Нарач Вілейскага п-та.
18.07.1935-14.12.1936 - настаяцель царквы с.Нікольск Стаўбцоўскага благачыньня.
14.12.1936 - прылічаны за штат.
10.07.1937-23.05.1941 - настаяцель Ільінскай царквы в.Іоды (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
1939 - арыштаваны, тры месяцы быў пад следствам.
23.05.1941- арыштаваны УНКДБ па Вілейскай вобласці і памешчаны ў турму г.Вілейкі. Абвінавачаны ва ўдзеле ў бандфарміраваннях.
24.06.1941 - этапіраваны ў турму г.Разань, дзе быў да 10.09.1941.
10.09.1941 - згодна Загаду Прэзідыўма Вярх.Савета СССР ад 12.08.1941 аб амністыі польскіх грамадзян, быў вызвалены і накіраваны ў г.Бузулук Куйбышаўскай вобласці для залічэньня ваенным капеланам у армію Андэрса.
15.09.1941 - лічыўся ваенным капеланам і ў канцы 1941 года выехаў на зборны пункт польскіх грамадзян у г.Куйбышаў.
28.06.1942-30.09.1942 - арыштаваны УНКДБ па Куйбышаўскай в-ці і быў пад следствам, вызвылены за недаказанасьцю віны.
30.09.1942-03.1946 - заўгас і старэйшы гароднік ў доме польскіх інвалідаў у с.Вялікая Канстанцінаўка Куйбышаўскай в-ці, звяртаўся ў мясцовае епархіяльнае упраўленьне з просьбай выдаць антымінс, так як не меў магчымасьці служыць у царкве, то служыў літургіі дома.
06.1946-18.10.1946 - вярнуўся і жыў у доме маці ў в.Чарневічы.
18.10.1946-26.12.1947 - настаяцель царквы в.Качановічы Пінскага р-на.
26.12.1947-26.11.1949 - настаяцель Спаса-Еўфрасіньеўскай царквы г.Полацк.
26.11.1949 - арыштаваны УМДБ па Полацкай в-ці і сядзеў у Полацкай турме. Абвінавачваўся ў антысавецкай агітацыі і ва ўдзеле ў польскіх нацыяналістычных арганізацыях.
9.09.1950 - пастановай Асобай нарады пры МДБ СССР (пратакол №41) вынесены прысуд:10 гадоў Выпраўленчых працоўных лагераў, быў у няволі ў Асобым лагеры МУС №7(Азёрны лагер) у г.Братск Іркутскай в-ці.
23.05.1956 - вызвалены з няволі па Загаду Прэзідыўма Вярхоўнага Савета СССР ад 3.09.1955 і вярнуўся ў г.Полацк.
18.07.1956-21.06.1962 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Блошнікі Мёрскага р-на.
21.06.1962 - прылічаны за шташ з прадастаўленьнем пенсіі.
24.12.1992 - рэабілітаваны пракуратурай Віцебскай в-ці.
Памёр 29.01.1964 года. Пахаваны ля царквы в.Блошнікі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1914 - набедраннік,
10.04.1916 - скуфья,
18.12.1923 - Друйскі благачынны,
26.12.1947-26.11.1949 - Полацкі благачынны,
1957- паліца.
Жонка - Клаўдзія Мікалаеўна.
Дачка - Людміла 22.08.1909
Дачка - Ангеліна 4.09.1916
Сястра - Марыя, настаўніца царкоўна-прыходскай школы в.Перабродзьдзе
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1906-1916;
Метрычныя кніжкі царквы в.Новы Пагост 1906-1918;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
26.05.1881-29.01.1964
Нарадзіўся ў 1881 годзе ў в.Тупічына Дзісненскага павета.
1901 - скончыў настаўніцкую семінарыю г.Маладзечна.
1.09.1901-1905 - загадчык 2-класнай школы в.Бакшты Ашмянскага п-та.
1904-1905 - экстэрнам здаў іспыты за курс багаслоўскіх навук пры Літоўскай ДС.
30.07.1906-1.08.1924 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
30.07.1906 - рукапаложаны ў сан сьвятара Нікандрам(Малчанавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
06.1919 - часова пераехаў ў г.Вільня, служыў у Пакроўскай царкве в.Інтурка Віленскага п-та. Прыняў польскае грамадзянства, знаходзіўся пад следствам польскіх улад за канфлікт з ксяндзамі з-за капліцы ля касьцёла, быў асуджаны на 2 месяцы турмы.
1.08.1924-18.10.1924 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Турэйск Лідскага п-та.
29.11.1924 - прылічаны за штат.
16.12.1925-29.05.1926 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
29.05.1926-28.11.1933 - настаяцель царквы Свяціцеля Параскевы в.Чарневічы.
28.11.1933-21.05.1935 - настаяцель Свята-Ільінскай царквы в.Нарач Вілейскага п-та.
18.07.1935-14.12.1936 - настаяцель царквы с.Нікольск Стаўбцоўскага благачыньня.
14.12.1936 - прылічаны за штат.
10.07.1937-23.05.1941 - настаяцель Ільінскай царквы в.Іоды (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
1939 - арыштаваны, тры месяцы быў пад следствам.
23.05.1941- арыштаваны УНКДБ па Вілейскай вобласці і памешчаны ў турму г.Вілейкі. Абвінавачаны ва ўдзеле ў бандфарміраваннях.
24.06.1941 - этапіраваны ў турму г.Разань, дзе быў да 10.09.1941.
10.09.1941 - згодна Загаду Прэзідыўма Вярх.Савета СССР ад 12.08.1941 аб амністыі польскіх грамадзян, быў вызвалены і накіраваны ў г.Бузулук Куйбышаўскай вобласці для залічэньня ваенным капеланам у армію Андэрса.
15.09.1941 - лічыўся ваенным капеланам і ў канцы 1941 года выехаў на зборны пункт польскіх грамадзян у г.Куйбышаў.
28.06.1942-30.09.1942 - арыштаваны УНКДБ па Куйбышаўскай в-ці і быў пад следствам, вызвылены за недаказанасьцю віны.
30.09.1942-03.1946 - заўгас і старэйшы гароднік ў доме польскіх інвалідаў у с.Вялікая Канстанцінаўка Куйбышаўскай в-ці, звяртаўся ў мясцовае епархіяльнае упраўленьне з просьбай выдаць антымінс, так як не меў магчымасьці служыць у царкве, то служыў літургіі дома.
06.1946-18.10.1946 - вярнуўся і жыў у доме маці ў в.Чарневічы.
18.10.1946-26.12.1947 - настаяцель царквы в.Качановічы Пінскага р-на.
26.12.1947-26.11.1949 - настаяцель Спаса-Еўфрасіньеўскай царквы г.Полацк.
26.11.1949 - арыштаваны УМДБ па Полацкай в-ці і сядзеў у Полацкай турме. Абвінавачваўся ў антысавецкай агітацыі і ва ўдзеле ў польскіх нацыяналістычных арганізацыях.
9.09.1950 - пастановай Асобай нарады пры МДБ СССР (пратакол №41) вынесены прысуд:10 гадоў Выпраўленчых працоўных лагераў, быў у няволі ў Асобым лагеры МУС №7(Азёрны лагер) у г.Братск Іркутскай в-ці.
23.05.1956 - вызвалены з няволі па Загаду Прэзідыўма Вярхоўнага Савета СССР ад 3.09.1955 і вярнуўся ў г.Полацк.
18.07.1956-21.06.1962 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Блошнікі Мёрскага р-на.
21.06.1962 - прылічаны за шташ з прадастаўленьнем пенсіі.
24.12.1992 - рэабілітаваны пракуратурай Віцебскай в-ці.
Памёр 29.01.1964 года. Пахаваны ля царквы в.Блошнікі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1914 - набедраннік,
10.04.1916 - скуфья,
18.12.1923 - Друйскі благачынны,
26.12.1947-26.11.1949 - Полацкі благачынны,
1957- паліца.
Жонка - Клаўдзія Мікалаеўна.
Дачка - Людміла 22.08.1909
Дачка - Ангеліна 4.09.1916
Сястра - Марыя, настаўніца царкоўна-прыходскай школы в.Перабродзьдзе
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1906-1916;
Метрычныя кніжкі царквы в.Новы Пагост 1906-1918;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Іерэй Канстанцін Якаўлевіч Стаднікаў 22.05.1891-
Нарадзіўся 22.05.1891 ў г.Вільня.
1906 - скончыў 3-класнае вучылішча ў г.Вільня.
1906-30.10.1909 - мешчанін, жыў у в.Забор’е Дзісненскага п-та.
30.09.1909-11.03.1914 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая в.Забор’е.
11.03.1914-1.03.1915 - псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Куранец Вілейскага п-та.
1.03.1915 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1.03.1915-1918 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Куранец.
1918-1923 - дыякан Прачысценскага кафедральнага сабора г.Вільня.
1919 - вытрымаў іспыты для рукапалажэньня ў іерэі.
1923 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1923-1923 - 2-гі сьвятар царквы Еўфрасініі Полацкай на могілках г.Вільня.
1923 -13.10.1924 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Доўбені Валожынскага п-та.
13.10.1924-20.03.1926 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая г.Паставы.
20.03.1926-18.11.1927 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
18.11.1927-26.08.1931 - настаяцель царквы Апостала Андрэя Першазваннага в.Андроны Пастаўскага п-та.
26.08.1931-29.07.1950 - настаяцель Свята-Антоніеўскай царквы м.Рубяжэвічы Стаўбцоўскага р-на.
29.07.1950 - арыштаваны і асуджаны 9.10.1950 асобай нарадай МДБ за антысавецкую агітацыю паводле арт.72б.КК БССР да 25 гадоў ППЛ і 5 гадоў паразы ў правах. Этапаваны ў адзін з канцлагераў МДБ Кіраўскай вобл. (п/с ОР-216-3). Рэабілітаваны 8.10.1993 ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда Беларусі; асабовая справа С.№ 35676 захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Далейшы лёс невядомы;
Жонка - Вольга Нікіфараўна Круглякова 1884, сялянка Ковенскага п-та; вянчалісь 29.01.1910 у царкве Сніпішкі-Вільня.
Сын - Барыс, 4(17).08.1910 Забор’е - пасьля 1981, протаіерэй -Чашнікі.
Сын - Леанід 8.04.1912.
Крыніцы інфармацыі:
Метрычныя кніжкі царквы в.Забор’е 1910-1914;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1909-1916;
Grzegorz Sosna-” Hierarchia i Kler kościola prawosławnego w granicach ІІ Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky” Ryboly 2012;
Леанід Маракоў. “Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- і царкоўнаслужыцелі Беларусі.1917-1967".Том 2;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі за 1933 год;
Метрычныя кніжкі царквы Сніпішкі-Вільня 1910.
Нарадзіўся 22.05.1891 ў г.Вільня.
1906 - скончыў 3-класнае вучылішча ў г.Вільня.
1906-30.10.1909 - мешчанін, жыў у в.Забор’е Дзісненскага п-та.
30.09.1909-11.03.1914 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая в.Забор’е.
11.03.1914-1.03.1915 - псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Куранец Вілейскага п-та.
1.03.1915 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1.03.1915-1918 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Куранец.
1918-1923 - дыякан Прачысценскага кафедральнага сабора г.Вільня.
1919 - вытрымаў іспыты для рукапалажэньня ў іерэі.
1923 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1923-1923 - 2-гі сьвятар царквы Еўфрасініі Полацкай на могілках г.Вільня.
1923 -13.10.1924 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Доўбені Валожынскага п-та.
13.10.1924-20.03.1926 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая г.Паставы.
20.03.1926-18.11.1927 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
18.11.1927-26.08.1931 - настаяцель царквы Апостала Андрэя Першазваннага в.Андроны Пастаўскага п-та.
26.08.1931-29.07.1950 - настаяцель Свята-Антоніеўскай царквы м.Рубяжэвічы Стаўбцоўскага р-на.
29.07.1950 - арыштаваны і асуджаны 9.10.1950 асобай нарадай МДБ за антысавецкую агітацыю паводле арт.72б.КК БССР да 25 гадоў ППЛ і 5 гадоў паразы ў правах. Этапаваны ў адзін з канцлагераў МДБ Кіраўскай вобл. (п/с ОР-216-3). Рэабілітаваны 8.10.1993 ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда Беларусі; асабовая справа С.№ 35676 захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Далейшы лёс невядомы;
Жонка - Вольга Нікіфараўна Круглякова 1884, сялянка Ковенскага п-та; вянчалісь 29.01.1910 у царкве Сніпішкі-Вільня.
Сын - Барыс, 4(17).08.1910 Забор’е - пасьля 1981, протаіерэй -Чашнікі.
Сын - Леанід 8.04.1912.
Крыніцы інфармацыі:
Метрычныя кніжкі царквы в.Забор’е 1910-1914;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1909-1916;
Grzegorz Sosna-” Hierarchia i Kler kościola prawosławnego w granicach ІІ Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky” Ryboly 2012;
Леанід Маракоў. “Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- і царкоўнаслужыцелі Беларусі.1917-1967".Том 2;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі за 1933 год;
Метрычныя кніжкі царквы Сніпішкі-Вільня 1910.
|
Гады служэння ў м.Новы Пагост
|
Царкоўнаслужыцелі
|
|
-1842
|
дзячок Міхаіл Навіцкі
|
|
1842-
|
дзячок Міхаіл Міхайлавіч Навіцкі
|
|
1867-11.03.1887
|
псаломшчык Павел Паўлавіч Турцэвіч
|
|
-19.05.1876
-20.04.1887
|
псаломшчык Дамецій Матвеевіч Багаткевіч
|
|
28.04.1887-9.09.1891
|
псаломшчык Іаан Дамеціевіч Багаткевіч
|
|
5.10.1887-24.09.1893
|
псаломшчык Васілій Крэйдзіч
|
|
24.09.1893-20.09.1908
|
псаломшчык Іаан Іаанавіч Багаткевіч
|
|
9.09.1891-17.02.1899
|
псаломшчык Сцяпан Паплаўскі
|
|
27.02.1899-25.11.1910
|
псаломшчык Адам Сцяпанавіч Паплаўскі
|
|
30.10.1908-1916
|
псаломшчык Павел Пятровіч Канстанціновіч
|
|
27.11.1910-12.03.1925
|
псаломшчык Уладзімір Іванавіч Крывёнак
|
|
1918-1924
|
псаломшчык Мікалай Дамеціевіч Багаткевіч
|
|
4.02.1924-12.1929
|
псаломшчык Лявонцій Яцкевіч
|
|
1.08.1924-10.08.1931
|
псаломшчык Іван Маленціновіч
|
|
29.01.1930-15.09.1930
|
псаломшчык Пётр Гагалушка
|
|
15.09.1930-20.07.1931
|
псаломшчык Сімеон Іосіфавіч Счэнсновіч
|
|
21.07.1931-11.06.1937
|
псаломшчык Віталій Сафроніевіч Шарафановіч
|
|
10.08.1931-14.06.1932
|
псаломшчык Пётр Гагалушка
|
|
14.06.1932-21.08.1936
|
дыякан Уладзімір Кашавой
|
|
21.08.1936-13.09.1937
|
Васілій Дзімітрыевіч Зеновіч
|
|
13.09.1937-22.09.1938
|
Раман Цюпа
|
Царкоўнаслужыцелі царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост
У гістарычных крыніцах узгадваецца ўніяцкая царква Свяціцеля Мікалая Цудатворцы, пабудаваная ў 1775 годзе. У 1839 годзе ўніяты уз’ядналіся з праваслаўнымі . Храм быў драўляны, накрыты саломай, а ў 1864 годзе салома заменена гонтай, але сам будынак быў трухлявы і на сродкі вернікаў і ахвярадаўцаў была пабудавана новая каменная царква ў рэтраспектыўна-рускім стылі. Пачынаў будоўлю, узгадняў праект з Літоўскай кансісторыяй і збіраў сродкі на храм протаіерэй Венедыкт Любінскі, які праслужыў у Новым Пагосце амаль сорак гадоў і памёр 15.06.1878. Заканчваў будаўніцтва новы настаяцель - Іаан Сушкевіч. Асьвечана новая царква 10.12.1878 Друйскім благачынным, сьвятаром царквы в.Богіна Іўліянам Васілеўскім. Храм ніколі не зачыняўся, адносіўся ў розныя часы да Друйскага, Шаркоўшчынскага, Глыбоцкага і з 1990 - Мёрскага благачыньняў.
Звесткі даслаў Павел Лаўрыновіч
Список населенных пунктов прихода церкви д. Новый Погост
октябрь 1958 года
Указано расстояние до церкви
Новый Погост, Старый Погост 8 км, Белевцы 12 км, Усовцы 10 км, Новгороды 10 км, Красное 6 км, Пестуны 10 км, Комаровщина 6 км, Чеховщина 10 км, Дворище 6 км, Пушелаты 8 км, Горбачонки 6 км, Ковшелево 4 км, Речки 10 км, Барсучина 9 км, Жеребцы 4 км, Пилаты 4 км, Кадрышки 5 км, Янишки 4 км, Крюковщина 5 км, Острово 10 км.
Источник: ГАВО - Ф. 1439 - Оп. 3 - Д. 23
октябрь 1958 года
Указано расстояние до церкви
Новый Погост, Старый Погост 8 км, Белевцы 12 км, Усовцы 10 км, Новгороды 10 км, Красное 6 км, Пестуны 10 км, Комаровщина 6 км, Чеховщина 10 км, Дворище 6 км, Пушелаты 8 км, Горбачонки 6 км, Ковшелево 4 км, Речки 10 км, Барсучина 9 км, Жеребцы 4 км, Пилаты 4 км, Кадрышки 5 км, Янишки 4 км, Крюковщина 5 км, Острово 10 км.
Источник: ГАВО - Ф. 1439 - Оп. 3 - Д. 23
Звесткі даслаў Міхаіл Пахірка
(Матэрыялы даслаў Павел Лаўрыновіч)
|
|
| Средний ряд: диакон Софроний Варнавович Шарафанович, Леонид Софрониевич Шарафанович, священник Виталий Софрониевич Шарафанович, мать о. Виталия Екатерина Львовна; верхний ряд: сестра Людмила с дочкой Татьяной, жена брата Леонида, матушка Лидия Владимировна; нижний ряд: дочь Ирина, сын брата Леонида, дочь Раиса, дочь Зинаида, сын Владимир | Семья протоиерея Виталия Шарафановича. Нижний ряд: отец Виталий и матушка Лидия; второй ряд: дети - Владимир, Раиса, Ирина, Зинаида, Евстафий Латышонок; третья слева - Ангелина Лясковская из Нового Погоста |
|
|
| Лидия Матысяк с супругом Виталием Шарафановичем. Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк. | Матушка Лидия, отец Виталий Шарафанович, Евдокия Шидловская-Матысяк, Алексей, Ирина, Мила. Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк. |
Протаіерэй Віталій Сафронавіч Шарафановіч
5.10.1908-20.03.1992
Нарадзіўся 5.10.1908 года ў сям’і псаломшчыка м.Ільля Вілейскага п-та.
1931 - скончыў Віленскую духоўную семінарыю.
21.07.1931-11.06.1937 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1936 - скончыў Багаслоўскі факультэт Варшаўскага ўніверсітэта.
11.05.1937-24.08.1937 - настаяцель Праабражэнскай царквы в.Камень-Спас Вілейскага п-та.
20.06.1937 - рукапаложаны ў сан дыякана.
21.06.1937 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
2.09.1937-10.04.1959 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
10.04.1959 - настаяцель царквы Святой Ганны г.Стоўбцы Менскай в-ці.
Памёр 20.03.1992 года ў Стоўбцах.
Узнагароды:
26.08.1938 - памошчнік Друйскага благачыннага.
1952 - нададзены сан протаіерэя.
1957-10.04.1959 - Шаркоўшчынскі благачынны.
10.04.1959 - Стаўбцоўскі благачынны.
Бацька- Сафроній 1882-23.02.1956 Новы Пагост (вясковыя могілкі), дыякан - Друя, іерэй-?
Маці - Кацярына Крамарэнка.
Жонка - Лідзія Уладзіміраўна Матысяк 23.03.1912-6.03.2003, дачка дыякана царквы м.Глыбокае; вянчалісь 28.02.1937 у Глыбокім.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1918-1990;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Метрычныя кніжкі царквы м.Глыбокае 1937.
5.10.1908-20.03.1992
Нарадзіўся 5.10.1908 года ў сям’і псаломшчыка м.Ільля Вілейскага п-та.
1931 - скончыў Віленскую духоўную семінарыю.
21.07.1931-11.06.1937 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1936 - скончыў Багаслоўскі факультэт Варшаўскага ўніверсітэта.
11.05.1937-24.08.1937 - настаяцель Праабражэнскай царквы в.Камень-Спас Вілейскага п-та.
20.06.1937 - рукапаложаны ў сан дыякана.
21.06.1937 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
2.09.1937-10.04.1959 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
10.04.1959 - настаяцель царквы Святой Ганны г.Стоўбцы Менскай в-ці.
Памёр 20.03.1992 года ў Стоўбцах.
Узнагароды:
26.08.1938 - памошчнік Друйскага благачыннага.
1952 - нададзены сан протаіерэя.
1957-10.04.1959 - Шаркоўшчынскі благачынны.
10.04.1959 - Стаўбцоўскі благачынны.
Бацька- Сафроній 1882-23.02.1956 Новы Пагост (вясковыя могілкі), дыякан - Друя, іерэй-?
Маці - Кацярына Крамарэнка.
Жонка - Лідзія Уладзіміраўна Матысяк 23.03.1912-6.03.2003, дачка дыякана царквы м.Глыбокае; вянчалісь 28.02.1937 у Глыбокім.
Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1918-1990;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Метрычныя кніжкі царквы м.Глыбокае 1937.
|
|
| Протаіерэй Іаан Фадзеевіч Цітовіч з матушкай Сусаннай з вучнямі Рымкаўскай нядзельнай школы. Фота прыслала м. Арыядна (Гагалушка). | Магіла протаіерэя Іаана Цітовіча |