Іерэй Аляксандр Парфірыевіч Відыбіда 15.03.1878-

Нарадзіўся ў сям’і псаломшчыка с.Стрэльчынцы Брацлаўскага п-
та Падольскай губ-ні (цяпер Няміраўскі р-н Вінніцкай в-ці,
Україна).
1902 -  скончыў Валынскую духоўную семінарыю.
- скончыў Томскі імператарскі ўніверсітэт.
15.08.1921 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1921-1923 - настаяцель Парадубайскай царквы Валынскай
губерні.
6.10.1923 - 7.04.1924 - настаяцель царквы в.Олблі Рускія Камень-
Кашырскага п-та Палескага ваяводства.
7.04.1924 - 1.08.1924 - псаломшчык царквы с.Мышчыцы
Уладзімір-Валынскага п-та Валынскай губ-ні.
1.08.1924 - 4.04.1925 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
4.04.1925 - 2.11.1932 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Богіна
Дзісненскага п-та (цяпер Браслаўскі р-н).
2.11.1932 -17.10.1934 - настаяцель Праабражэнскай царквы
в.Сьвіла Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
17.10.1934 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой
Багародзіцы в.Ракавічы Лідскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
- набедраннік,
- скуфья,
1933 - камілаўка.

Бацька - Парфірый, псаломшчык Брацлаўскага п-та.
Брат - Пётр Відыбіда (Рудэнка) 26.06.1891-1.09.1971 Нью-Йорк,
мітрапаліт Палладзій - мітрапаліт Канстанцінопальскага
патрыярхата.
Жонка - Вольга Якавіцкая 9.10.1891, вянчалісь 19.10.1912 у
царкве г.Томска.
Сын Канстанцін, 26.07.1914.
Дачка Надзея 5.09.1917.

Крыніцы інфармацыі:
Метрычныя кнігі царквы в.Сьвіла 1925-1932;
Grzegorz Sosna” Hierarchia i Kler kościola prawosławnego w
granicach ІІ Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky”
Ryboly 2012;
Метрычныя кнігі царквы в.Богіна 1932-1934;
Zarubezhje.narod.ru>mp/p_020htm;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай
епархіі  за 1933 год.
Іерэй Антоній Антоніевіч Мадзолеўскі 15.08.1871

Нарадзіўся каля 1871 года ў сям’і сьвятара с.Горкі Гарадокскага п-та Віцебскай губерні.
1888 - скончыў Віцебскае духоўнае вучылішча-2разрад.
15.06.1896 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю-2 разрад.
12.02.1897-23.02.1899 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Нача Лепельскага п-та.
23.02.1899-20.05.1901 - настаяцель царквы Св.Параскевы м.Пліса (Глыбоцкі р-н).
10.04.1899 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем(Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
20.05.1901 - па прашэньню прылічаны за штат і жыў у в.Пліса.
16.03.1902-7.04.1907 - 2-гі сьвятар Іаана - Багаслоўскай царквы с.Галамысль Дзісненскага п-та (цяпер Мёрскі р-н).
7.04.1907-9.09.1908 - настаяцель царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча.
9.09.1908 -1913 - настаяцель Успенскай царквы с.Горкі Гарадоцкага п-та.
1913 - 28.07.1914 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Грыгаравічы Дзісненскага п-та (цяпер-Мёрскі р-н).
31.10.1914 - 6.04.1916 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.

6.04.1916 - настаяцель Успенскай царквы м.Хаценчыцы Вілейскага п-та.
8.10.1936 - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Хожава Вілейскага п-та.
8.10.1936 - прылічаны за штат.
22.04.1937 - настаяцель Ільінскай царквы в.Міхайлаўшчына Ашмянскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Бацька - Антоній Іўсцінавіч 1829 - пасьля 1910, протаіерэй - с.Горкі Гарадоцкага п-та.
Жонка - Надзея Іосіфаўна 1880 - 23.08.1899 Пліса,
памерла падчас родаў.
Дачка - Лідзія 5.08.1899.
Узнагароды:
29.03.1911 - набедраннік.

Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці Пліскай царквы 1899-1900 ;
Кліравыя ведамасьці царквы в.Парэчча 1907;
Метрычныя кніжкі Пліскай царквы 1899-1901;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1899-1916;
Полацкія епархіяльныя ведамасьці 1888-1913;
Grzegorz Sosna-Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky - Ryboly -2012 rok.
Іерэй Вячаслаў Барысавіч Кульбіцкі  1879 - 16.04.1906

Нарадзіўся ў 1879 годзе ў сям’і селяніна в.Какорчы
Пацейкаўскай воласьці Слуцкага п-та Менскай губ-ні.
1895 - скончыў Віленскае духоўнае вучылішча.
1901 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1разрад,
былы студэнт Юр’еўскага універсітэта.
24.09.1903 - настаўнік Зелянагорскай царкоўна-прыхадской
школы г.Коўна.
2.11.1903 -  рукапаложаны ў сан сьвятара.
24.09.1903-16.04.1906 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
17.10.1905 -16.04.1906 - законанастаўнік Нова-Пагостскага
народнага вучылішча.
Памёр 16.04.1906 года.
Пахаваны 19.04 ля царквы в.Новы Пагост. Адпявалі -
Друйскі благачынны Алексій Бяляўскі (Чарэсы) і сьвятары -
Міхаіл Варфаламееў (Перабродзьдзе), Павел Зубоўскі
(Чарэсы), Міхаіл Рафаловіч (Іоды), Антоній Савіч (Замошша).
Бацька - Барыс Іаанавіч, скончыў Маладзечанскую
настаўніцкую семінарыю, настаўнік народнага вучылішча
Макраны Брэсцкага п-та.
Брат - Усевалад, настаўнік Дусяцкага народнага вучылішча
Ковенскай губ-ні.
Брат - Павел, настаўнік народнага вучылішча в.Оханава
Слонімскі п-т.
Жонка - Ганна Васільеўна Кобакава 1873, дачка палкоўніка,
вянчалісь 22.10.1903 у саборы А.Неўскага г.Коўна.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1895-1906;
Памятныя кніжкі Ковенскай губ-ні 1904;
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №9 1906;
Метрычныя кніжкі сабора А.Неўскага г Коўна 1903.
Іерэй Зіновій Іаанавіч Дылеўскі

1874 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1879 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю -2 разрад.
31.08.1879 -17.08.1883 - псаломшчык турэмнай царквы г.Вільня.
17.08.1883 -19.03.1886 - наглядчык Віленскага духоўнага вучылішча.
22.07.1886 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
19.03.1886-16.12.1889 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
16.12.1889 - сьвятар 4-га Драгунскага Пскоўскага палка.
Далейшы лёс невядомы.

15.11.1886-19.12.1889 - законанастаўнік Нова-Пагостскага народнага вучылішча.
25.01.1890 - Архіпастырскае благаславеньне за службу ў м.Новы Пагост.
Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1874-1890.
Іерэй Іаан Максіміліянавіч Сушкевіч
1829-15.03.1899

Нарадзіўся ў 1829 годзе ў сям’і сьвятара в.Шаркоўшчына.
1851- скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1разрад.
       - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1855-15.07.1878 - настаяцель Успенскай царквы м.Стара-Шаркоўшчына.
15.07.1878 - 18.02.1886 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
18.02.1886 -15.03.1899 - настаяцель Благавешчанскай царквы г.Друя.
Памёр 15.03.1899 года. Пахаваны 17.03. ля могілкавай царквы г.Друя.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
-11.01.1857 - Глыбоцкі віцэ-благачынны,
-крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
-набедраннік,
-11.01.1857 - Пастаўскі благачынны,
-медаль у памяць уціхамірваньня паўстаньня 1863-1864,
28.10.1869-11.07.1877 - Дзісненскі благачынны,
3.04.1871 - скуфья,
13.04.1875 - камілаўка,
26.01.1878 - духаўнік Дзісненскага благачыньня,
9.04.1883 - Благаславеньне Св.Сінода бяз граматы,
1886 - сінадальны наперсны крыж (да Пасхі).
Бацька - Максіміліян, сьвятар - Зачацьеўскай с.Нова Шаркоўшчына.

Крыніцы інфармацыі:
Памятныя кніжкі Віленскай губерні 1857-1899;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1899.
Іерэй Мікалай Мікалаевіч Фалевіч

Сын сьвятара Барысаўскага павета Менскай губерні.
1889 - скончыў Менскую духоўную семінарыю - 2разрад.
22.05.1889-27.03.1890-псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Мала Мажэйкава Лідскага п-та.
27.03.1890-12.06.1903 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
20.05.1890 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
12.06.1903-1914 - настаяцель царквы Святых Віленскіх мучанікаў м.Таўрогень Россіенскага п-та Ковенскай г-ні.
Потым быў у эвакуацыі і хацеў вярнуцца на месца службы, але ўлады Летувы не дазволілі ўехаць у краіну, таму што нарадзіўся ў Беларусі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1901 - набедраннік,
13.04.1906 - скуфья (№620),
27.03.1914 - камілаўка (№2795),
9.01.1891-1903 - законанастаўнік Нова-Пагостскага народнага вучылішча.
Бацька - Мікалай, протаіерэй - Барысаў?
Жонка- дачка протаіерэя Льва Савіцкага (М.Мажэйкава, Празарокі).

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1889-1914;
Герман Шлевіс “Праваслаўныя храмы Літвы” 2005 год.
Іерэй Міхаіл Мікалаевіч Колола 5.05.1929 -

Нарадзіўся 5.05.1929 года ў в.Гнесічы Наваградскага павета.
Скончыў няпоўную сярэднюю школу.
1947-1949 - вучоба ў Маскоўскай, а потым Ленінградскай духоўных семінарыях.
1954-1956 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Мікалаева Іўеўскага р-на.
1956 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Маслакі Горацкага р-на.
1956 -13.05.1959 - настаяцель Свята-Георгіеўскай царквы в.Парэчча Слонімскага р-на.
13.05.1959 - 16.11.1964 - настаяцель Благавешчанскай царквы г.п.Друя.
16.11.1964-3.06.1966 - настаяцель царквы  Св. Мікалая Цудатворцы в.Новы Пагост.
3.06.1966-       настаяцель Георгіеўскай царквы в.Лядзец Столінскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік "Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990.
Іерэй Павел Грыгор'евіч Выдрыцкі 22.02.1884-

Нарадзіўся 22.02.1884  ў м.Турэц Наваградскага п-та.
- скончыў Маладзечанскую настаўніцкую семінарыю.
1910-1911 - настаўнік Свірскага народнага вучылішча
Свянцянскага п-та.
1915 - скончыў Казанскія місіянерскія курсы.
19.05.1915-26.05.1926 - настаяцель царквы Святой
Параскевы Пятніцы в.Чарневічы (цяпер Глыбоцкі р-н).
24.05.1915 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
26.05.1926 - 8.11.1928 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая м.Новы Пагост.
8.11.1928-1937- настаяцель царквы А.Неўскага в.Жосна
Вілейскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
25.01.1924 -17.12.1924 - выконваючы абавязкі
Дзісненскага благачыннага,
1928 - 8.12.1937 - Мядзельскі благачынны.

Жонка - Стэфаніда Францаўна Зарэмба, 1885 г. н.,                                                          
настаўніца Клюшчанскага народнага вучылішча
Свянцянскага п-та, вянчалісь 10.01.1910  у царкве
м.Жэлядзь Свянцянскага п-та.
Сын  Віталій 5.03.1911.
Сын Леанід 25.03.1916.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1915-1916;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II
Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku -
Ryboly - 2012;
метрычныя кніжкі царквы с.Засвір 1911;
метрычныя кніжкі царквы м.Жэлядзь 1910;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў
Віленскай епархіі  за 1933 год.

Іерэй Пётр Ставінскі 1.07.1880-

Нарадзіўся 1.07.1880 года ў в.Калачова Дзісненскага п-та.
1902 - скончыў духоўнае вучылішча.
1904-13.05.1905 - настаўнік Жыровіцкага 2-х класнага вучылішча.
13.05.1905-29.03.1906 - псаломшчык  Сафійскага кафедральнага
сабора г.Гародня.
29.03.1906 -1917 - дыякан кафедральнага сабора г.Гародня.           
29.03.1906 - рукапаложаны ў сан дыякана Міхаілам
(Ермаковым), епіскапам Гарадзенскім у кафедральным саборы.
- рукапаложаны ў сан сьвятара.
1920 - у кліры Віленскага кафедральнага сабора.
1920-1922 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы
г.Вільня.
18.11.1927 - настаяцель царквы Апостала Андрэя
Першазваннага в.Андроны Дунілавічскага п-та (цяпер Пастаўскі
р-н).
18.11.1927-23.10.1936 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
23.10.1936 - прылічаны за штат.
15.04.1937- псаломшчык Пакроўскай царквы в.Збляны Лідскага
п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
6.05.1913 - Залаты медаль з надпісам "за усердие” для
нашэньня на грудзях на Ганнінскай ленце,
1931 - скуфья.

Бацька - Франц Дзімітрыевіч Ставінскі, селянін в. Калачова
Узьмёнскай грамады.
Маці - Міхаліна Іванаўна.
Жонка - Лідзія Радзевіч 3.03.1880-  , вянчалісь 27.01.1906.
Дзеці:
Людміла 30.08.1908-
Дзімітрый 3.01.1912-.

Крыніцы інфармацыі:
Гарадзенскія епархіяльныя ведамасьці 1905-1915;
Grzegorz Sosna и Antonina Troc-Sosna-Hierarchia i kler kościoła
prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej
w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай
епархіі  за 1933 год;
Метрычная кніга Узьмёнскай праваслаўнай царквы 1880.
Іерэй Сімеон Іосіфавіч Счэнсновіч 29.01.1893-17.03.1968

Нарадзіўся 29.03.1893 года ў в.Макараўшчына Дзісненскага п-та.
1912 - скончыў 2 класы духоўнай семінарыі.
2.07.1926 - 25.03.1927 - псаломшчык царквы Іаана Багаслова с.Галамысль (Мёрскі р-н).
29.08.1927-15.09.1930 - псаломшчык Успенскай царквы в.Кавалі (цяпер-Глыбоцкі р-н).
15.09.1930-20.07.1931 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
20.07.1931-20.02.1937 - псаломшчык Георгіеўскай царквы в.Сітцы (цяпер - Докшыцкі р-н).
20.02.1937 - 2.06.1937 - псаломшчык Пакроўскай царквы в.Беніца Маладзечанскага п-та.
2.06.1937-13.01.1938 - 2-гі псаломшчык Уваскрасенскай царквы г.Дзісна.
25.02.1938-22.09.1938 - псаломшчык царквы Іаана Прадцечы в.Груздава (Пастаўскі р-н).
22.09.1938-1942 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
1942 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1942-1952 - дыякан царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1952 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1952-1955 - настаяцель царквы в.Маставыя Княгінінскага благачыньня.        
1955-1957- настаяцель царквы 40 пакутнікаў Севасційскіх в.Кастыкі Вілейскага р-на;                    .
1957-1962 - настаяцель Успенскай царквы в.Спягла Вілейскага р-на.
1962 - прылічаны за штат.
1966 -17.03.1968 - настаяцель Пакроўскай царквы м.Круоніс Кайшадорскага р-на Летува.
Памёр 17.03.1968 года. Пахаваны на могілках в.Княгінін Мядзельскага р-на.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1917-1990;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Іерэй Сімеон Нікіціч Мілаванаў 1848

Нарадзіўся ў 1848 годзе ў сям’і прычэтніка с.Златавусцінскае Белеўскага п-та Тульскай губ-ні.
1864-1866 - паслушнік Белеўскага Спаса-Праабражэнскага манастыра.
1866 -1874 - паслушнік Свята-Троіцкай Сергіевай Лаўры, займаўся жывапісам у школе пры Лаўры.
1874 - звольніўся з Лаўры, каб займацца жывапісам у акадэміка Шокарава.
22.08.1879 - 22.07.1900 - псаломшчык Троіцкай царквы м.Паставы.
22.07.1900 - рукапаложаны ў сан дыякана Ювеналіем.(Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
22.07.1900-28.07.1903 - дыякан на вакансіі псаломшчыка Троіцкай царквы м.Паставы.
28.07.1903-26.10.1906 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Асінагарадок (Пастаўскі р-н).
6.08.1903 - рукапаложаны ў сан сьвятара Ювеналіем (Полаўцавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
26.10.1906 -10.10.1908 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая  м.Новы Пагост.
10.10.1908 - 5.09.1916- 2-гі сьвятар Праабражэнскай царквы м.Острына Лідскага п-та.
5.09.1916 -  настаяцель Праабражэнскай царквы в.Насілава Вілейскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
2.02.1886 - архіпастырскае благаславеньне,
17.09.1889 - пасьвечаны ў стыхар,
1912 - набедраннік (да Пасхі).
17.03.1917 - скуфья.

Жонка - Вера Іванаўна Дзерынг 1860, памерла да 1903 года,  дачка псаломшчыка м.Занарач Свянцянскага п-та, вянчасісь 13.02.1881 у царкве м.Занарач.
Дзеці:
-Глікерыя Альбава 1882-, жонка псаломшчыка Міхаіла Альбава (1876 г.н.), вянчалісь 21.04.1906  у царкве в.Быстрыца Віленскага п-та.
-Лідзія 1884-
-Іван 1885-
-Іларыя 1887-
-Марыя 1890-
-Надзея 1891-
-Алена 1895-
-Ганна 1897-

Крыніцы інфармацыі:
http://vistr-33.blog.tut.by/category/nasledie-predkov/page/2/-блог протаіерэя Анатолія Папова-  настаяцеля царквы в.Асінагарадок;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці -1879-1916;
Метрычныя кніжкі царквы м.Занарач 1881;
Метрычныя кніжкі царквы в.Быстрыца 1906.

Іерэй Ювеналій Парфенавіч Кубенскі
13.02.1891-1.05.1970


Нарадзіўся 13.02.1891 года ў сям’і сьвятара в.Лябедзь Сольвычагодскага павета Валагодскай губ-ні.
1908 - скончыў Вяліка-Усцюжскае духоўнае вучылішча-2 разрад.
1914 - скончыў Валагодскую духоўную семінарыю-2разрад.
Быў удзельнікам Белага руху ў Расеі. Падпаручнік рускай арміі.
02.1921-03.1921 - у складзе 3-га стралковага палка 3-й арміі ў г.Варшава.
За перыяд 1921-1926 зьвестак няма.
29.06.1926 - псаломшчык царквы Іаана Багаслова в.Дэмброва Лідскага п-та.
29.06.1926 - 28.10.1927 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая м.Турэйск Лідскага п-та.
20.10.1927-8.11.1928 - настаяцель Міхайлаўскай царквы м.Шчучын Лідскага п-та.
20.11.1927 - рукапаложаны ў сан дыякана.
27.11.1927 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
8.11.1928 - 24.09.1930 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.09.1930-1936 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Холхло Маладзечанскага п-та.
Выехаў на Захад падчас вайны 1939-1945 гадоў.
3.12.1953 - перайшоў у грэка-каталіцкую веру.Служыў у капліцы для рускіх па візантыйскаму абраду ў г.Зальцбург Аўстрыя пры рымска-каталіцкай царкве Святой Елізаветы.
Памёр 1.05.1970 года. Пахаваны ў г.Зальцбург.
Бацька - Парфен Аляксандравіч 20.07.1845 - сьвятар - в.Лябель.
Жонка - Вера Сватышава, вянчалісь  26.10.1915 у царкве г.Курган.

Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
http://forum.vgd.ru/1720/60587/80.htm?a=stdforum_view&o=.
Іерэй Яўгеній Антонавіч Лукашэвіч

1867 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1873 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-1 разрад.
9.10.1873-3.07.1876 - псаломшчык царквы Св.Параскевы Пятніцы с.Балота Кобрынскага п-та Гарадзенскай губ-ні.
3.07.1876-18.03.1880 - настаяцель царквы Св.Апостала Іакава м.Цудзенішкі Віленскага п-та.
3.10.1876 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
18.03.1880-23.08.1912 - настаяцель Благавешчанскай царквы с.Весялова Нова-Аляксандраўскага п-та Ковенскай губ-ні.
23.08.1912-1.10.1914 - настаяцель царквы Свяціцеля  Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1.10.1914 - прылічаны за штат.
17.12.1914 - прызначана пенсія.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
- набедраннік,
29.01.1891-скуфья,
13.04.1901-камілаўка.(№1331).

Жонка - Антаніна Іасафаўна Маркевіч, дачка сьвятара Іасафа Маркевіча.
Сын - Еўграф 26.07.1877.
Сын - Нікандр 25.09.1878.
Сын - Іліядор 26.10.1879, сьвятар - Рукойны, Залесьсе.
Сын - Авенір 10.09.1881, прапаршчык запаса інжэнерных
войск (1913).
Дачка - Ксенія Якаўлева 10.04.1883, жонка чыноўніка
Варшаўскай Акружной артылерыйскай майстэрні, калежскага
рэгістратара Мікалая Барысывіча (1873 г.н.), вянчалісь
22.09.1901 у Весялова.                
Сын - Барыс 31.05.1884.
Дачка -Таісія 10.05.1886-17.06.1887, Весялова.
Сын - Панкрацій 3.08.1887,  асабісты ганаровы грамадзянін (1913).
Сын - Глеб 28.02.1892.
Сын - Менандр 17.04.1895.
Дачка - Зінаіда 24.07.1900.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1867-1914.
Метрычныя кніжкі царквы м.Цудзенішкі 1877-1880;
Метрычныя кніжкі царквы в.Весялова 1881- 1913.
 
Протаіерэй Аляксандр Мікалаевіч Бяляеў 18.02.1868-12.06.1946

1889 - скончыў Менскую духоўную семінарыю.
1.09.1889-10.02.1891 - псаломшчык Благавешчанскай царквы в.Рымкі Дзісненскага п-та.
10.02.1891-26.03.1895 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы в.Рымкі.
10.02.1891 - рукапаложаны ў сан дыякана.
26.03.1895 - 25.11.1896 - дыякан Пакроўскай царквы м.Маладэчна.
25.11.1896-18.02.1899 - 2-гі святар Петра-Паўлаўскай царквы м.Ружаны Слонімскага п-та.
1.12.1896 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
18.02.1899-12.03.1899 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Волькаобрава Слонімск.п-та.
12.03.1899-1908 - настаяцель царквы Святога Антонія Пячэрскага в.Гавейнавічы Слонімскага п-та.
1915-    - настаяцель царквы Архангела Міхаіла в.Новая Воля Сакольскага п-та.
    - 31.12.1923  - настаяцель Георгіеўскай царквы с.Тонава Слабада Менскага п-та.
31.12.1923-12.02.1925 - настаяцель Мікалаеўскай царквы м.Турэйск Лідскага п-та.
12.02.1925-27.10.1925 - настаяцель Крыжаўзьвіжанскай царквы в.Бабры Лідскага п-та.
27.10.1925-22.01.1926 - 2-гі сьвятар Праабражэнскай царквы в.Острына Лідскага п-та.
22.01.1926-12.02.1927 - настаяцель Крыжаўзьвіжанскай царквы в.Бабры Лідскага п-та.
12.02.1927-30.05.1927 - настаяцель Троіцкай царквы в.Перабродзьдзе Дзісненскага п-та.
4.06.1927-9.08.1927- настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Габы Вілейскага п-та.
9.08.1927-20.03.1930 - сьвятар Знаменскай царквы г.Вільня.
20.03.1930-13.05.1930 - настаяцель царквы м.Турэц Мірскага благачыньня.
13.05.1930-24.09.1930 - настаяцель царквы Сніпішкі г.Вільня.
24.09.1930-24.08.1937 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.08.1937-28.07.1940 - настаяцель Уваскрасенскай царквы г.Ашмяны.
28.07.1940 - 4.09.1940 - настаяцель Міхайлаўскай царквы в.Трасцяніца Бельскага п-та.
4.09.1940-12.06.1946 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Пухлы Бельскага п-та Польшча.
Памёр 12.06.1946 года. Пахаваны на месцы згарэўшай царквы на могілках в.Пухлы.
Узнагароды:
16.04.1933 - нададзены сан протаіерэя.

Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Протаіерэй Венедыкт Васільевіч Любінскі
1805-15.06.1878


Нарадзіўся ў 1805 годзе ў сям’і сьвятара.
- скончыў Бабруйскае павятовае вучылішча
1830 - скончыў Полацкую духоўную семінарыю.
30.08.1830 - рукапаложаны ў сан сьвятара ў Полацкай Сафійскай Кафедральнай царкве.
30.08.1830-9.02.1832 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы
в.Дудчыцы Ігуменскага п-та.
9.02.1832-19.01.1839 - настаяцель  Свята-Троіцкай царквы
в.Упрэвічы Барысаўскага п-та.
19.01.1839-15.06.1878 - настаяцель царквы Свяціцеля
Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост
.
Памёр 15.06.1878 года. Пахаваны 17.06. ля царквы м.Новы
Пагост. Адпяваў Друйскі благачынны  Іўліян Васілеўскі (Богіна), і сьвятары благачыньня.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
- крыж і медаль у памяць вайны 1853-1856,
1858 - духаўнік Пастаўскага благачыньня,
- набедраннік,
13.04.1863 - скуфья,
- медаль у памяць уціхамірваньня паўстаньня 1863-1864,
3.04.1871 - камілаўка,
20.03.1874 - нададзены сан протаіерэя (№643).

Бацька - Васілій Самуілавіч 30.01.1773- пасьля 1844; сьвятар
м.Халуі Ігуменскага п-та, м.Мір Навагрудскага п-та.
Маці - Марцэля Варапай.
Жонка - Людовіка Аляксандраўна Шафаловіч,  дачка сьвятара.
Сын Канстанцін, 1832 г.н., галоўны ўрач Ковенскага ваеннага
шпіталя.
Сын Аляксандр, 1834 г.н., доктар, старэйшы ардзінатар Кранштадскага марскога шпіталя, калежскі саветнік.
Дачка  Юлія Ігнатовіч, 1838-8.01.1912 Цвеціна, жонка сьвятара -Блошнікі, Цвеціна  Іаана Ігнатовіча.
Дачка Вольга Дзевялтоўская, жонка сьвятара Антонія Дзевялтоўскага,  Юдыцына, Ігуменава.
Дачка Ганна.
Дачка Екацярына.
Дачка Марыя Біруковіч 1852-24.03.1893, Аляксандраўская
Слабада, жонка сьвятара Аляксандра Біруковіча
(Лявонпаль, Аляксандроўская Слабада).
Брат Лявонцій 1809-30.05.1891, Залесьсе,  дыякан - Лявонпаль.

Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці царквы м.Новы Пагост 1844;
Лісейчыкаў  Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме:
прасапаграфія ўніяцкага духавенства
1596-1839 гг. - Мінск: Беларусь, 2015.;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1891;
некралог - Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №27 1878;
Метрычныя ведамасьці царквы м.Новы Пагост 1866-1878;
Метрычныя ведамасьці царквы м.Аляксандраўская
Слабада 1893.
Протаіерэй Елісей Аўгусцінавіч Герасімовіч 1879-

Нарадзіўся ў 1879 годзе ў сям’і псаломшчыка м.Карэлічы Наваградзкага павета.
1895 - скончыў Менскае духоўнае вучылішча - 2разрад.
     -30.06.1908 - псаломшчык Пакроўскай царквы с.Пацейкі Слуцкага п-та.
30.06.1908 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Далматаўшчына Слуцкага п-та.
За перыяд 1909-1945 інфармацыі няма.
1945-рэпатрыяваны з Польшчы ў СССР.
1945-1958 - настаяцель царквы Святога Іаана в.Калпеніца Баранавічскага р-на.
1958-15.05.1959 - настаяцель Пакроўскай царквы г.Клецк Менскай воб-ці.
15.05.1959-12.11.1959 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
12.11.1959 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы в.Мыта Лідскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1958-1959 - Клецкі благачынны,
- нададзены сан протаіерэя.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990;
Менскія епархіяльныя ведамасьці 1908.
Протаіерэй Іаан Ігнатовіч 24.05.1902-5.10.1961

Нарадзіўся 24.05.1902 года ў сям’і сьвятара в.Рогава Вілейскага п-та.
1924 - скончыў Віленскую духоўную семінарыю.
30.09.1924 - 22.11.1924 - псаломшчык царквы Св.Мікалая г.Паставы.
22.11.1924-20.03.1926  -2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
22.05.1925 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1.03.1925  - рукапаложаны ў сан сьвятара.
20.03.1926 -1944 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы г.Паставы.
У 1944 годзе выехаў у Польшчу.
2.11.1945-12.03.1946 - 2-гі сьвятар сабора А.Неўскага г.Лодзь Польшча.
12.03.1946-5.10.1961 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая г.Шчэцін.
1953 - сьвятар Успенскай царквы ў m.Gryficach Вроцлаўскай епархіі.
1953 - сьвятар царквы Святога Духа ў m.Trzebiatowie Вроцлаўскай епархіі.
1953 - 1956 - сьвятар царквы Усіх Святых в.Баболічы Вроцлаўскай епархіі.
Памёр 5.10.1961 года. Пахаваны на могілках Воля г.Варшава.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
21.08.1946 - нададзены сан протаіерэя,
17.09.1947-5.10.1961 - Шчэцінскі благачынны.

Бацька - Мікалай Аляксандравіч 15.05.1874-21.01.1948,
Глыбокае,   мітрафорны протаіерэй - Глыбокае.
Маці - Параскева Іванаўна 8.10.1879-8.03.1942, Глыбокае.
Жонка - Зінаіда Ермалаеўна Сурвілла, 11.07.1905, дачка
сьвятара Лявонпаль; вянчалісь 26.01.1925 у г.Вільня.
Дзеці:
Мікалай 6.01.1926.
Алена 12.06.1928.

Крыніцы інфармацыі:
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі  за 1933 год.
Протаіерэй Іаан Фадзеевіч Цітовіч
1.12.1881-30.12.1967

Нарадзіўся 1.12.1881 года ў сялянскай сям’і  на хутары Хіны Дзісненскага павета (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
1903 - скончыў царкоўна-настаўніцкую школу.
1903-1907 - настаўнік царкоўна-прыхадской школы с.Нікольскае Панявежскага п-та Ковенскай губ-ні.
1907-1910 - настаўнік народнага вучылішча м.Вішнева Свянцянскага павета.
1910 -1913 - настаўнік народнага вучылішча в.Паляны Свянцянскага п-та.
1913-1915 - загадчык 2-класнага вучылішча с.Дубатоўка Ашмянскага п-та.
1915-1918 - служба ў царскай арміі, начальнік каманды пешай разведкі ў чыне паручыка.
1916 - скончыў Чугуеўскае ваеннае вучылішча.
1918-1920 - загадчык 2-класнага вучылішча м.Новы Пагост.
1919-1920 - служба ў Чырвонай арміі, памочнік каменданта этапа №10.
1922 - здаў экзамены па багаслоўскіх прадметах у Віленскай духоўнай семінарыі.
23.05.1922 - рукапаложаны ў сан дыякана.
30.05.1922 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
30.05.1922 - 19.03.1925-настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Іказнь (цяпер Браслаўскі р-н).
17.04.1925 - 16.12.1925 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы в.Новы Пагост.
16.12.1925 - 27.05.1926 - настаяцель царквы Іаана Багаслова с.Галамысль (цяпер Мёрскі р-н).
27.05.1926-31.08.1927 - настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Беліца Лідскага п-та.
31.08.1927-17.08.1939 - настаяцель Благавешчанскай царквы в.Рымкі (Пастаўскі р-н).
17.08.1939-21.06.1962 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі Дзісненскага п-та (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
5.03.1954 - часова сьвятар царквы Узьнясеньня Гасподняга в.Парэчча Дзісненскага п-та (цяпер Глыбоцкі р-н).
21.06.1962 - прылічаны за штат.
Памёр 30.12.1967 года. Пахаваны на могілках в.Лужкі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
19.03.1924-19.03.1925 - памочнік Друйскага благачыннага,
1944 - ужо протаіерэй,
1939-03.1945 - памочнік Дзісненскага благачыннага,
03.1945-27.01.1948 - Дзісненскі благачынны.

Жонка - Сусанна Грыгор’еўна Чукіна 2.06.1887,  вянчалісь 9.10.1909 у царкве в.Казяны.,
Сын - Генадзь Іванавіч 23.07.1910-21.06.1986 Менск,
беларускі музыказнаўца, этнограф і харавы дырыжор, народны артыст СССР.
Сын - Аляксандр 3.10.1913 г.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990";
некралог-Журнал Маскоўскай Патрыярхіі №3 1968
Метрычныя кніжкі царквы м.Новы Пагост 1910;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі  за 1933 год
.
Протаіерэй Матфей Аляксандравіч Яцкевіч 5.08.1886-
Нарадзіўся ў в.Еськавічы Вілейскага п-та ў сялянскай сям’і.
1908 - скончыў Маладэчанскую настаўніцкую семінарыю.
1908-1911 - праца настаўнікам.
1912-1914 - вучоба ў Віцебскім настаўніцкім інстытуце.
1914 - сям’я ў эвакуацыі ў Скопінскім п-це Разанскай г-ні.
1915 - прызваны ў армію, скончыў Араніенбаўмскую школу прапаршчыкаў.
1915-1918 - камандзір стралковай рота 47-Сібірскага палка.
1918-1921 - праца настаўнікам у чыгуначным вучылішчы пры Царскасельскім вакзале ў Петраградзе і вучоба ў агранамічным універсітэце.
1921 - здаў экстэрнам экзамены за курс Віленскай духоўнай семінарыі.
7.10.1921 - рукапаложаны ў сан сьвятара Елеўферыем(Багаяўленскім), архіепіскапам Віленскім і Літоўскім.
  7.10.1921-1922 - настаяцель царквы в.Сваткі Вілейскага п-та.
1922-29.05.1928 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы.
29.05.1928-12.11.1959 - настаяцель Мікалаеўскай царквы с.Лебеда Лідскага р-на.
12.11.1959-27.03.1963 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
27.03.1963 - прылічаны за штат, жыў у г.Горадня.
Далейшы лёс невядомы.
  Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1931 - камілаўка,
нададзены сан протаіерэя,
1946 - паліца,
1952 - наперсны крыж з упрыгожваньнямі,
1930-тыя - Шчучынскі благачынны,
духаўнік Шчучынскага благачыньня,
1956-12.11.1959 - Лідскі благачынны,
12.11.1959-27.06.1963 - Шаркоўшчынскі благачынны.
Жонка - Любоў Міхайлаўна Марозава 27.08.1897-1899 Горадня.
Дачка сьвятара Скопінскага п-та Разанскай г-ні, вянчаліся -29.01.1919 у Петраградзе.
Дачка - Анастасія 3.03.1920.
Маці - Тэрэзія - вясковая павітуха.
Бацька - Аляксандр - селянін.

Крыніцы інфармацыі;
Валерый Чарапіца "Гісторыя Гарадзеншчыны ХІХ-ХХ стагодзьдзяў у падзеях і асобах”
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і  міран Віцебшчыны" 1917-1990.
Протаіерэй Мікалай Іпалітавіч Мірановіч
17.06.1870-14.04.1937

Нарадзіўся ў сям’і сьвятара в.Іоды Дзісненскага павета.
  -29.01.1888 - паслушнік Пажайскага манастыра Ковенскай г-ні.
29.01.1888-8.09.1891 - псаломшчык Троіцкай царквы м.Зэльва Ваўкавыскага п-та.
8.09.1891 - рукапаложаны ў сан дыякана.
8.09.1891-2.09.1893 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Зэльва.
2.09.1893-5.10.1900 - настаяцель царквы Параскевы Пятніцы в.Сідзельнікі Ваўкавыскага п-та.
5.09.1893 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
5.10.1900-6.11.1907- настаяцель царквы с.Нікольскае Вількамірскага п-та.
6.11.1907-5.09.1916 - 2-гі сьвятар царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
5.09.1916 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
1916 - 1917- сьвятар Свята-Мікалаеўскай царквы с.Чарэсы.
05.1918-2.04.1926 - настаяцель Свята-Духаўскай царквы м.Казяны (цяпер Браслаўскі р-н).
2.04.1926 - 25.11.1936 - настаяцель царквы Іаана Прадцечы в.Груздава (цяпер Пастаўскі р-н).
25.11.1936 - прылічаны за штат.
Памёр 14.04.1937 года. Месца пахаваньня невядома.
Узнагароды:
1898 - наперсны крыж у памяць імператара Аляксандра ІІІ,
6.04.1902 - набедраннік,
- нададзены сан протаіерэя.
Бацька - Іпаліт 1843-27.02.1881 Іоды, сьвятар - Іоды Дзісненскага п-та.
Жонка - Юлія Мікалаеўна Будзіловіч    - пасля 1937.
Дачка сьвятара (імя, на жаль, невядома) - Вільня.
Сын - Мікалай, протаіерэй - Якуцк.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1888-1916;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Протаіерэй Пётр Ільіч Хрышчановіч
27.03.1903-1985


Нарадзіўся 27.03.1903 года ў в.Гезгалы Лідскага п-та (цяпер Дзятлаўскі р-н).
1914 - скончыў народнае вучылішча ў в.Гезгалы.
1918 - скончыў настаўніцкую школу ў м.Дзятлава.
1918 - 1931 - займаўся земляробствам.
1931 - скончыў курсы псаломшчыкаў у г.Вільня.
22.12.1931-16.02.1933 - псаломшчык Пакроўскай царквы с.Мыта Лідскага п-та.
16.02.1933-1935 - псаломшчык Троіцкай царквы в.Лявонпаль Дзісненскага п-та.
1935 - скончыў курсы катэхізатараў у в.Галубічы (цяпер Глыбоцкі р-н).
1939 - здаў экзамены пры Віленскай ДС для рукапалажэньня ў сьвятары.
1939 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1941 - рукапаложаны ў сан сьвятара Панцелейманам (Ражноўскім), архіепіскапам Гарадзенскім і Вілейскім.
1941-1942 - настаяцель цакрквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Марозавічы Дзятлаўскага р-на.
1941-1942 - сьвятар  Мікалаеўскай царквы в.Оханава Дзятлаўскага р-на.
1942-1943 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы Дзісненскага п-та.
1943-1959 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
1952 - скончыў Ленінградскую духоўную семінарыю (завочны курс).
1959 - скончыў Ленінградскую духоўную акадэмію (завочнае аддзяленьне).
1959-15.12.1960 - настаяцель Свята- Пакроўскай царквы г.Клецк.
15.12.1960-1962 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы г.Докшыцы.
1962-27.03.1963 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі.
27.03.1963-3.10.1964 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост.
3.10.1964 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Сухаполь Пружанскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
1984 - прылічаны за штат.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1959 - нададзены сан протаіерэя,
1959-1960 - Клецкі благачынны.
Брат Міхаіл 1910-10.10.1983, протаіерэй - некралог ЖМП
2 1984.
Брат Іаан, сьвятар - м.Райца Карэлічскага р-на.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990”;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Протаіерэй Уладзімір Смарагдавіч Стуканаў
25.12.1883-23.11.1977.

Нарадзіўся 25.12.1883(1886) ў сям’і сьвятара г.Віцебск.
1902 - скончыў Полацкае духоўнае вучылішча.
1902-1905 - вучоба ў Віцебскай духоўнай семінарыі.
1906-1908 - вучоба ў Менскай духоўнай семінарыі.
1908-20.02.1910 - настаўнік царкоўна-прыходскай школы в.Бабчына Рэчыцкага п-та.
20.02.1910-1912 - настоятель Праабражэнскай царквы в.Рудзіца Менскага п-та.
20.02.1910 - рукапаложаны ў сан сьвятара Міхаілам(Цемнарусавым), епіскапам Менскім і Тураўскім.
1912-1915 - настаяцель Пакроўскай царквы в.Голдавічы Слуцкага п-та.
1915-1920 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Раванічы Ігуменскага п-та.
1920-1922 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Нягневічы Наваградскага п-та.
1922-1930 - настаяцель Георгіеўскай царквы в.Залужжа Наваградскага п-та.
1930-1934 - настаяцель Свята-Міхайлаўскай царквы м.Шчучын Лідскага п-та.
1934-1936 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Дрысвяты (цяпер Браслаўскі р-н).
1936-24.12.1938 - наятаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
24.12.1938-6.06.1956 - настаяцель Георгіеўскай царквы в.Перабродзьдзе.
6.06.1956 - прылічаны за штат з выплатай пенсіі.
Памёр 23.11.1977 года. Пахаваны на могілках в.Перабродзьдзе.
Узнагароды:

-нададзены сан протаіерэя,
1956 - залаты наперсны крыж з упрыгожваньнем.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990”
Протаіерэй Яўгеній Іванавіч Троіцкі 1852 -

Сын сьвятара, 1852 г.н.
Навучаўся ў Тверскай духоўнай семінарыі.
Выбыў да заканчэння курса.
Быў народным настаўнікам ў Ковенскай губерні.
2.05.1880 - 6.05.1898 - псаломшчык Грыгаравічскай царквы.
Вытрымаў экзамен на сан сьвятара пры Літоўскай духоўнай семінарыі.
30.01.1909-25.02.1911 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая м.Новы Пагост.
8.02.1909 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
25.02.1911-15.07.1913 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Рудаміна Віленскага п-та.
15.07.1913-24.05.1914 - псаломшчык Пакроўскай царквы в.Залесьсе Дзісненскага п-та.
24.05.1914- 1916 - настаяцель Успенскай царквы в.Радзівонішкі Лідскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
05.1944 года ўзгадваецца протаіерэй Яўгеній Троіцкі-Ковенскі акруговы місіянер.
Жонка Агрыпіна Барысаўна 1860 г.н.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1909-1916.
Стренковский С.П. Священно- и церковнослужители православных приходов Лидского и Ошмянского уездов в XIX - начале XX века, стр.199-200.
Священник Николай Фалевич, служивший с начала XX века в таурагской православной церкви во имя святых Виленских мучеников Антония, Иоанна и Евстафия, в ходе Первой Мировой войны эвакуировался в Россию, как и большинство прихожан, в основном служащих таможни и других государственных учреждений и членов их семей. В покинутом здании храма немецкие оккупанты устроили интендантский склад. Недействующей церковь оставалась и после войны - в ней некому было служить. Правда, в 1921 году священник Николай Фалевич сделал попытку вернуться на родной приход, обратившись за таким разрешением к властям Республики. Но Департамент охраны граждан отказал ему в просьбе. По законам того времени право вернуться в Литву получали только те жители из покинувших страну по обстоятельствам военного времени, кто родился на ее территории. Священник Николай Фалевич был уроженцем Белоруссии. Если учесть, что он родился еще в XIX веке, а также и то, что до 1900 года Виленская и Литовская православная епархия включала в себя территории Виленской, Ковенской и Гродненской губерний Северо-Запада России, вполне естественно, что большая группа литовских священнослужителей в царское время не была и не могла быть уроженцами территории в границах вновь образованной Литовской республики (без Виленского края). В итоге о.Николаю больше так и не пришлось служить в родной епархии. Память о настоятеле хранима в нашем приходе. В Храме до сих пор есть икона «Остробрамская Божия Матерь», писаная на холсте масляными красками. На обратной стороне холста есть дарственная надпись: «Пожертвована женою Священника Стефанидой Львовной Фалевичъ 5.5.06». Надпись о дате соответствует 5 мая 1906 года (начало прошлого века). Стараниями прихожан были собраны средства на ремонт  иконы,  в 2012 году о. Алексий (Бабич) организовал ее реставрацию, а в настоящее время она в красивом багете занимает почетное место в нашем Храме.
Гады служэння ў м. Новы
Пагост
Сьвятары
Гады жыцця
19.01.1839-15.06.1878
Протаіерэй Венедыкт Васільевіч Любінскі
1805-15.06.1878
15.07.1878-18.02.1886
Іерэй Іаан Максіміліянавіч Сушкевіч
1829-15.03.1899
19.03.1886-16.12.1889
Іерэй Зіновій Іаанавіч Дылеўскі
 
27.03.1890-12.06.1903
Іерэй Мікалай Мікалаевіч Фалевіч
 
24.09.1903-16.04.1906
Іерэй Вячаслаў Барысавіч Кульбіцкі
1879-16.04.1906
30.07.1906-1.08.1924
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
26.05.1881 - 29.01.1964
7.02.1907-10.10.1908
Іерэй Сімеон Нікіціч Мілаванаў (2-гі сьвятар)
1848-
30.01.1909-25.02.1911
Протаіерэй Яўгеній Іванавіч Троіцкі (2-гі
сьвятар)
1852  -
25.02.1911-23.08.1912
вакансія (2-гі сьвятар)
 
23.08.1912-1.10.1914
Іерэй Яўгеній Антоніевіч Лукашэвіч
(2-гі сьвятар)
 
31.10.1914-6.04.1916
Іерэй Антоній Антоніевіч  Мадзолеўскі
(2-гі сьвятар)
15.08.1871
5.09.1916-12.1916
Протаіерэй Мікалай Іпалітавіч Мірановіч
(2-гі сьвятар)
17.06.1870-14.04.1937
1.08.1924-4.04.1925
Іерэй Аляксандр Парфірыевіч Відыбіда
15.03.1878-
22.11.1924-20.03.1926
Протаіерэй Іаан Ігнатовіч (2-гі сьвятар)
24.05.1902-5.10.1961
17.04.1925 -16.12.1925
Протаіерэй  Іаан Фадзеевіч Цітовіч
1.12.1881-30.12.1967
16.12.1925-26.05.1926
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
1881-29.01.1964
20.03.1926-18.11.1927
Іерэй Канстанцін Якаўлевіч Стаднікаў
22.05.1891-
26.05.1926-8.11.1928
Іерэй  Павел Грыгор'евіч Выдрыцкі
22.02.1884-
18.11.1927-23.10.1936
Іерэй Пётр Ставінскі (2-гі сьвятар)
1.07.1880-
8.11.1928-24.09.1930
Іерэй  Ювеналій Парфенавіч Кубенскі
13.02.1891-1.05.1970
24.09.1930-24.08.1937
Протаіерэй Аляксандр Мікалаевіч Бяляеў
18.02.1868-12.06.1946
1936-24.12.1938
Протаіерэй Уладзімір Смарагдавіч Стуканаў (2-
гі сьвятар)
25.12.1883-23.11.1977
24.08.1937-10.04.1959
Протаіерэй Віталій Сафроніевіч Шарафановіч
5.10.1908-
1942-1952
Дыякан Сімеон Іосіфавіч Счэнсновіч
29.01.1893-17.03.1968
15.05.1959-12.11.1959
Протаіерэй Елісей Аўгусцінавіч Герасімовіч
1879-
12.11.1959-27.03.1963
Протаіерэй Матфей Аляксандравіч Яцкевіч
5.08.1886-
27.03.1963-3.10.1964
Протаіерэй Пётр Ільіч Хрышчановіч
27.03.1903-1985
16.11.1964-3.03.1965
Іерэй Міхаіл Мікалаевіч Колола
5.05.1929
1965-1993
Мітрафорны протаіерэй Яўстафій Генадзьевіч
Латышонак
9.04.1931-17.12.2013
11.1993-2001
Іерэй Алег Іосіфавіч Сямашка
25.03.1966-27.07.2011
17.07.2001 - 19.06.2010
Протаіерэй Віктар Андрэевіч Вабішчэвіч
24.07.1976
2010 - служыць цяпер
Іерэй Уладзімір Аляксеевіч Стрэха
8.05.1977
 
Магіла протаіерэя Венедыкта Любінскага Магіла іерэя Вячаслава Кульбіцкага Магіла дыякана Сафронія Шарафановіча
Магіла протаіерэя Венедыкта Любінскага Магіла іерэя Вячаслава Кульбіцкага Магіла дыякана Сафронія Шарафановіча
Магіла протаіерэя Уладзіміра Сіняўскага Магіла іерэя Іаана Максіміліянавіча Сушкевіча
Магіла протаіерэя Уладзіміра Сіняўскага Магіла іерэя Іаана Максіміліянавіча Сушкевіча
Некралог Іерэю Іаану Сушкевічу Некралог Іерэю Іаану Сушкевічу Звесткі пра іерэя Пятра  Ставінскага
Некралог Іерэю Іаану Сушкевічу Некралог Іерэю Іаану Сушкевічу Звесткі пра іерэя Пятра Ставінскага
Сьвятары храма Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м. Новы Пагост
  Удивительная история ещё одного уголка Миорщины, ещё одной православной святыни на Миорской земле - храма Святителя Николая Чудотворца д. Новый Погост.
Новый Погост  - это деревня более чем с 500-летней историей. Первые письменные сведения об этом населённом пункте относятся ко второй половине 15 века. Их приводит А. Сапунов в своих "Материалах по истории и географии Дисненского и Вилейского поветов Виленской губернии". В 1498 году "Ивашке Сапежичу надана маётность Погост в повете Браславском".
И в книгах Литовской метрики от 1500-го  года сохранилась запись от 14 марта о том, что король Александр "пожаловал" писаря Ивашку Сапежича "именейцом у Браславском повете, на имя Погостом..." Право на владение поместьем  Погост дважды подтверждено в 1506 году, а в 1517 году  Погост перешёл вдове Ивана Сапеги.
  Однако Новый Погост принадлежал не только Яну Сапеге, отмечает в книге "История повета Браславского" польско-белорусский  историк, краевед и педагог Оттон Гедеман, и там же он указывает фамилии других владельцев этого поместья, в разные времена утверждённых правом владения королём Александром, а позже и Зигмундом Августом.
Из архивных документов известно, что местечко Новый Погост продолжительное время было типичным белорусско-еврейским населённым пунктом, где местные жители совмещали занятия сельского хозяйства с торговлей.  С 1945 года Новый Погост  - административный центр Новопогостского сельского совета. На его территории находится средняя школа, сданная в эксплуатацию в 1976 году, магазин. Новопогостская земля взрастила известного культурного деятеля Геннадия Титовича, отец которого некоторое время служил в Новопогостской церкви.
Богатая история Свято-Николаевской церкви лучше всего раскрывается в биографиях его настоятелей.
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
Протаіерэй Уладзімір Грыгор’евіч Сіняўскі
26.05.1881-29.01.1964

Нарадзіўся ў 1881 годзе ў в.Тупічына Дзісненскага павета.
1901 - скончыў настаўніцкую семінарыю г.Маладзечна.
1.09.1901-1905 - загадчык 2-класнай школы в.Бакшты Ашмянскага п-та.
1904-1905 - экстэрнам здаў іспыты за курс багаслоўскіх навук пры Літоўскай ДС.
30.07.1906-1.08.1924 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
30.07.1906 - рукапаложаны ў сан сьвятара Нікандрам(Малчанавым), архіепіскапам Літоўскім і Віленскім.
06.1919 - часова пераехаў ў г.Вільня, служыў у Пакроўскай царкве в.Інтурка Віленскага п-та. Прыняў польскае грамадзянства, знаходзіўся пад следствам польскіх улад за канфлікт з ксяндзамі з-за капліцы ля касьцёла, быў асуджаны на 2 месяцы турмы.
1.08.1924-18.10.1924 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Турэйск Лідскага п-та.
29.11.1924 - прылічаны за штат.
16.12.1925-29.05.1926 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
29.05.1926-28.11.1933 - настаяцель царквы Свяціцеля Параскевы в.Чарневічы.
28.11.1933-21.05.1935 - настаяцель Свята-Ільінскай царквы в.Нарач Вілейскага п-та.
18.07.1935-14.12.1936 - настаяцель царквы с.Нікольск Стаўбцоўскага благачыньня.
14.12.1936 - прылічаны за штат.
10.07.1937-23.05.1941 - настаяцель Ільінскай царквы в.Іоды  (цяпер Шаркоўшчынскі р-н).
1939 - арыштаваны, тры месяцы быў пад следствам.
23.05.1941- арыштаваны УНКДБ па Вілейскай вобласці і памешчаны ў турму г.Вілейкі. Абвінавачаны ва ўдзеле ў бандфарміраваннях.
24.06.1941 - этапіраваны ў турму г.Разань, дзе быў да 10.09.1941.
10.09.1941 - згодна Загаду Прэзідыўма Вярх.Савета СССР ад 12.08.1941 аб амністыі польскіх грамадзян, быў вызвалены і накіраваны ў г.Бузулук Куйбышаўскай вобласці для залічэньня ваенным капеланам у армію Андэрса.
15.09.1941 - лічыўся ваенным капеланам і ў канцы 1941 года выехаў на зборны пункт польскіх грамадзян у г.Куйбышаў.
28.06.1942-30.09.1942 - арыштаваны УНКДБ па Куйбышаўскай в-ці і быў пад следствам, вызвылены за недаказанасьцю віны.
30.09.1942-03.1946 - заўгас і старэйшы гароднік ў доме польскіх інвалідаў у с.Вялікая Канстанцінаўка Куйбышаўскай в-ці, звяртаўся ў мясцовае епархіяльнае упраўленьне з просьбай выдаць антымінс, так як не меў магчымасьці служыць у царкве, то служыў літургіі дома.
06.1946-18.10.1946 - вярнуўся і жыў у доме маці ў в.Чарневічы.
18.10.1946-26.12.1947 - настаяцель царквы в.Качановічы Пінскага р-на.
26.12.1947-26.11.1949 - настаяцель Спаса-Еўфрасіньеўскай царквы г.Полацк.
26.11.1949 - арыштаваны УМДБ па Полацкай в-ці і сядзеў у Полацкай турме. Абвінавачваўся ў антысавецкай агітацыі і ва ўдзеле ў польскіх нацыяналістычных арганізацыях.
9.09.1950  - пастановай Асобай нарады пры МДБ СССР (пратакол №41) вынесены прысуд:10 гадоў Выпраўленчых працоўных лагераў, быў у няволі ў Асобым лагеры МУС №7(Азёрны лагер) у г.Братск Іркутскай в-ці.
23.05.1956 - вызвалены з няволі па Загаду Прэзідыўма Вярхоўнага Савета СССР ад 3.09.1955 і вярнуўся ў г.Полацк.
18.07.1956-21.06.1962 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Блошнікі Мёрскага р-на.
21.06.1962 - прылічаны за шташ з прадастаўленьнем пенсіі.
24.12.1992 - рэабілітаваны пракуратурай Віцебскай в-ці.
Памёр 29.01.1964 года. Пахаваны ля царквы в.Блошнікі.
Узнагароды і асаблівыя адзнакі:
1914 - набедраннік,
10.04.1916 - скуфья,
18.12.1923 - Друйскі благачынны,
26.12.1947-26.11.1949 - Полацкі благачынны,
1957- паліца.
Жонка - Клаўдзія Мікалаеўна.
Дачка - Людміла 22.08.1909
Дачка - Ангеліна 4.09.1916
Сястра - Марыя, настаўніца царкоўна-прыходскай школы в.Перабродзьдзе

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1906-1916;
Метрычныя кніжкі царквы в.Новы Пагост 1906-1918;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.
Іерэй Канстанцін Якаўлевіч Стаднікаў 22.05.1891-

Нарадзіўся 22.05.1891  ў г.Вільня.
1906 - скончыў 3-класнае вучылішча ў г.Вільня.
1906-30.10.1909 - мешчанін, жыў у в.Забор’е Дзісненскага п-та.
30.09.1909-11.03.1914 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая в.Забор’е.
11.03.1914-1.03.1915 - псаломшчык царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Куранец Вілейскага п-та.
1.03.1915 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1.03.1915-1918 - дыякан на вакансіі псаломшчыка царквы м.Куранец.
1918-1923 - дыякан Прачысценскага кафедральнага сабора г.Вільня.
1919 - вытрымаў іспыты для рукапалажэньня ў іерэі.
1923 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1923-1923 - 2-гі сьвятар царквы Еўфрасініі Полацкай на могілках г.Вільня.
1923 -13.10.1924 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Доўбені Валожынскага п-та.
13.10.1924-20.03.1926 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая г.Паставы.
20.03.1926-18.11.1927 - 2-гі сьвятар царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
18.11.1927-26.08.1931 - настаяцель царквы Апостала Андрэя Першазваннага в.Андроны Пастаўскага п-та.
26.08.1931-29.07.1950 - настаяцель Свята-Антоніеўскай царквы м.Рубяжэвічы Стаўбцоўскага р-на.
29.07.1950 - арыштаваны і асуджаны 9.10.1950 асобай нарадай МДБ за антысавецкую агітацыю паводле арт.72б.КК БССР да 25 гадоў ППЛ і 5 гадоў паразы ў правах. Этапаваны ў адзін з канцлагераў МДБ Кіраўскай вобл. (п/с ОР-216-3).  Рэабілітаваны 8.10.1993 ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда Беларусі; асабовая справа С.№ 35676 захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Далейшы лёс невядомы;
Жонка - Вольга Нікіфараўна Круглякова 1884, сялянка Ковенскага п-та; вянчалісь 29.01.1910  у  царкве Сніпішкі-Вільня.
Сын - Барыс, 4(17).08.1910 Забор’е - пасьля 1981, протаіерэй -Чашнікі.
Сын - Леанід 8.04.1912.

Крыніцы інфармацыі:
Метрычныя кніжкі царквы в.Забор’е 1910-1914;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1909-1916;
Grzegorz Sosna-” Hierarchia i Kler kościola prawosławnego w granicach ІІ Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX-XXI wieky” Ryboly 2012;
Леанід Маракоў.  “Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- і царкоўнаслужыцелі Беларусі.1917-1967".Том 2;
Алфавітны спіс сьвятароў і царкоўнаслужыцеляў Віленскай епархіі  за 1933 год;
Метрычныя кніжкі царквы Сніпішкі-Вільня 1910.
Гады служэння ў м.Новы Пагост
Царкоўнаслужыцелі
   -1842
дзячок Міхаіл Навіцкі
1842-
дзячок Міхаіл Міхайлавіч Навіцкі
   
1867-11.03.1887
псаломшчык Павел Паўлавіч Турцэвіч
                    -19.05.1876
                     -20.04.1887
псаломшчык Дамецій Матвеевіч Багаткевіч
28.04.1887-9.09.1891 
псаломшчык Іаан Дамеціевіч Багаткевіч
5.10.1887-24.09.1893
псаломшчык Васілій Крэйдзіч
24.09.1893-20.09.1908
псаломшчык Іаан Іаанавіч Багаткевіч
9.09.1891-17.02.1899
псаломшчык Сцяпан Паплаўскі
27.02.1899-25.11.1910
псаломшчык Адам Сцяпанавіч Паплаўскі
30.10.1908-1916
псаломшчык Павел Пятровіч Канстанціновіч
27.11.1910-12.03.1925
псаломшчык Уладзімір Іванавіч Крывёнак
1918-1924
псаломшчык Мікалай Дамеціевіч Багаткевіч
4.02.1924-12.1929
псаломшчык Лявонцій Яцкевіч
1.08.1924-10.08.1931
псаломшчык Іван Маленціновіч
29.01.1930-15.09.1930
псаломшчык Пётр Гагалушка
15.09.1930-20.07.1931
псаломшчык Сімеон Іосіфавіч Счэнсновіч
21.07.1931-11.06.1937
псаломшчык Віталій Сафроніевіч Шарафановіч
10.08.1931-14.06.1932
псаломшчык Пётр Гагалушка
14.06.1932-21.08.1936
дыякан Уладзімір Кашавой
21.08.1936-13.09.1937
Васілій Дзімітрыевіч Зеновіч
13.09.1937-22.09.1938
Раман Цюпа
Царкоўнаслужыцелі царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост
  У гістарычных крыніцах узгадваецца ўніяцкая царква Свяціцеля Мікалая Цудатворцы, пабудаваная ў 1775 годзе. У 1839 годзе ўніяты  уз’ядналіся з  праваслаўнымі . Храм быў драўляны, накрыты саломай, а ў 1864 годзе салома заменена гонтай, але сам будынак быў трухлявы і на сродкі вернікаў і ахвярадаўцаў была  пабудавана новая  каменная царква ў рэтраспектыўна-рускім стылі. Пачынаў будоўлю, узгадняў праект з Літоўскай кансісторыяй і збіраў сродкі на храм протаіерэй Венедыкт Любінскі, які праслужыў у Новым Пагосце амаль сорак гадоў і памёр 15.06.1878. Заканчваў будаўніцтва новы настаяцель - Іаан Сушкевіч. Асьвечана новая царква 10.12.1878 Друйскім благачынным, сьвятаром царквы в.Богіна Іўліянам Васілеўскім. Храм ніколі не зачыняўся, адносіўся ў розныя часы да Друйскага, Шаркоўшчынскага, Глыбоцкага і з 1990 - Мёрскага благачыньняў.
Звесткі даслаў Павел Лаўрыновіч
                                                  
Список населенных пунктов прихода церкви д. Новый Погост
октябрь 1958 года

Указано расстояние до церкви
Новый Погост, Старый Погост 8 км, Белевцы 12 км, Усовцы 10 км, Новгороды 10 км, Красное 6 км, Пестуны 10 км, Комаровщина 6 км, Чеховщина 10 км, Дворище 6 км, Пушелаты 8 км, Горбачонки 6 км, Ковшелево 4 км, Речки 10 км, Барсучина 9 км, Жеребцы 4 км, Пилаты 4 км, Кадрышки 5 км, Янишки 4 км, Крюковщина 5 км, Острово 10 км.

Источник: ГАВО - Ф. 1439 - Оп. 3 - Д. 23
Звесткі даслаў Міхаіл Пахірка
(Матэрыялы даслаў Павел Лаўрыновіч)
Средний ряд: диакон Софроний Варнавович Шарафанович, Леонид Софрониевич Шарафанович, священник Виталий Софрониевич Шарафанович, мать о. Виталия Екатерина Львовна; верхний ряд: сестра Людмила с дочкой Татьяной, жена брата Леонида, матушка Лидия Владимировна; нижний ряд: дочь Ирина, сын брата Леонида, дочь Раиса, дочь Зинаида, сын Владимир Семья протоиерея Виталия Шарафановича.  Нижний ряд:  отец Виталий и матушка Лидия; второй ряд:  дети - Владимир, Раиса, Ирина, Зинаида, Евстафий Латышонок; третья слева - Ангелина Лясковская из Нового Погоста
Средний ряд: диакон Софроний Варнавович Шарафанович, Леонид Софрониевич Шарафанович, священник Виталий Софрониевич Шарафанович, мать о. Виталия Екатерина Львовна; верхний ряд: сестра Людмила с дочкой Татьяной, жена брата Леонида, матушка Лидия Владимировна; нижний ряд: дочь Ирина, сын брата Леонида, дочь Раиса, дочь Зинаида, сын Владимир Семья протоиерея Виталия Шарафановича. Нижний ряд: отец Виталий и матушка Лидия; второй ряд: дети - Владимир, Раиса, Ирина, Зинаида, Евстафий Латышонок; третья слева - Ангелина Лясковская из Нового Погоста
Лидия Матысяк с супругом Виталием Шарафановичем. Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк. Матушка Лидия, отец Виталий Шарафанович, Евдокия Шидловская-Матысяк, Алексей, Ирина, Мила. Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк.
Лидия Матысяк с супругом Виталием Шарафановичем. Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк. Матушка Лидия, отец Виталий Шарафанович, Евдокия Шидловская-Матысяк, Алексей, Ирина, Мила. Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк.
Протаіерэй Віталій Сафронавіч Шарафановіч
5.10.1908-20.03.1992

Нарадзіўся 5.10.1908 года ў сям’і псаломшчыка м.Ільля Вілейскага п-та.
1931 - скончыў Віленскую духоўную семінарыю.
21.07.1931-11.06.1937 - псаломшчык царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы  м.Новы Пагост.
1936 - скончыў Багаслоўскі факультэт Варшаўскага ўніверсітэта.
11.05.1937-24.08.1937 - настаяцель Праабражэнскай  царквы в.Камень-Спас Вілейскага п-та.
20.06.1937 - рукапаложаны ў сан дыякана.
21.06.1937 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
2.09.1937-10.04.1959 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы м.Новы Пагост.
10.04.1959 - настаяцель царквы Святой Ганны г.Стоўбцы Менскай в-ці.
Памёр 20.03.1992 года ў Стоўбцах.
Узнагароды:
26.08.1938 - памошчнік Друйскага благачыннага.
1952 - нададзены сан протаіерэя.
1957-10.04.1959 - Шаркоўшчынскі благачынны.
10.04.1959 - Стаўбцоўскі благачынны.
Бацька- Сафроній  1882-23.02.1956 Новы Пагост (вясковыя могілкі), дыякан - Друя, іерэй-?
Маці - Кацярына Крамарэнка.
Жонка - Лідзія Уладзіміраўна Матысяк 23.03.1912-6.03.2003, дачка дыякана царквы м.Глыбокае; вянчалісь  28.02.1937 у Глыбокім.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1918-1990;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Метрычныя кніжкі царквы м.Глыбокае 1937.
Протаіерэй Іаан Фадзеевіч Цітовіч з матушкай Сусаннай з вучнямі  Рымкаўскай нядзельнай  школы. Фота прыслала м. Арыядна (Гагалушка). Магіла протаіерэя Іаана Цітовіча
Протаіерэй Іаан Фадзеевіч Цітовіч з матушкай Сусаннай з вучнямі Рымкаўскай нядзельнай школы. Фота прыслала м. Арыядна (Гагалушка). Магіла протаіерэя Іаана Цітовіча