Сьвятары храма Жываначальнай Святой Троіцы м. Лявонпаль
(Матэрыялы дасланы Паўлам Лаўрыновічам з г.Глыбокае)

Дыякан Лявонцій Васільевіч Любінскі  1814-30.05.1891

Нарадзіўся ў сям’і сьвятара в.Новы Пагост каля 1814 года.
17.09.1844 - рукапаложаны ў сан дыякана Іосіфам(Сямашка), архіепіскапам Літоўскім.
17.09.1844 - пасля 1847 - дыякан Свята-Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
У 1881 быў за штатам і жыў у сына - сьвятара в.Сехнавічы Кобрынскага п-та.
Памёр 30.05.1891 года. Пахаваны 2.06 на могілках в.Залесьсе Дзісненскага п-та.
Бацька - Васілій, сьвятар - в. Новы Пагост.
Жонка - Марыя Маркаўна Грыбавіцкая 1824- .
Дачка сьвятара - былога члена Віленскай духоўнай кансісторыі, вянчаліся 15.05.1844 у Зачацьце - Багародзіцкай царкве Беразьвечскага манастыра.
Сын - Васілій  1846 - 2.10.1887 Сехнавічы Кобрынскага п-та, ЛДС-1869-2р., сьвятар - Сехнавічы, некралог-ЛЕВ №52 1887.
Брат - Венедыкт 1807 - 15.06.1878 в.Новы Пагост,
протаіерэй - в.Новы Пагост.

Крыніцы інфармацыі:
Іосіф Сямашка Нататкі ў 3-х тамах;
Шлюбныя вобшукі Троіцкай царквы м.Глыбокае 1844 год;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1863-1891 гг.

Іерэй Аляксандр Паўлавіч Біруковіч 1843 - да 1914

Нарадзіўся ў сям’і сьвятара м. Друя.
1865 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-2р.
12.1866-1869 - столаначальнік Літоўскай духоўнай кансісторыі.
6.12.1869 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
6.12.1869-18.03.1880 - настаяцель Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
18.03.1880-1912 - настаяцель  царквы А.Неўскага  м.Аляксандраўская Слабада Ковенскага п-та.
6.12.1904 - урачыста адзначаў 35-годзьдзе сьвятарства.
19.09.1912 - прылічаны за штат.
Узнагароды:
25.10.1880-набедраннік,
   -             скуфья,
7.04.1888 - Благаславеньне Св.Сінода бяз граматы (№716),
9.04.1897 - камілаўка (№1231),
18.04.1903 - сінадальны напёрсны крыж (№1723).
Бацька - Павел Грыгор’евіч, сьвятар - Друя, Галамысль.
Брат - Міхаіл, сьвятар - Лявонпаль, Друя.
Жонка - Марыя Венедыктаўна Любінская 1852.
Дачка сьвятара - Новы Пагост, вянчаліся 12.11.1869 у Новым Пагосце.
Дачка - Марыя Рачэўская- 1914 - настаўніца Алксандра-Слабодскага 2-х класнага вучылішча.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1865-1914гг,
Памятныя кніжкі Віленскай г-ні 1865-1880,
Памятныя кніжкі Ковенскай г-ні 1880-1914.

Іерэй Аляксандр Якаўлевіч Лапіцкі 10.09.1889-1946 Кабыльнік.

Нарадзіўся 10.09.1889 года ў м.Гарадок Вілейскага п-та.
1903 - скончыў Віленскае духоўнае вучылішча.  
1913 - скончыў Магілёўскую духоўную семінарыю - 1разрад.  
8.01.1920 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1922 -1938 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы с.Касута Вілейскага п-та.
1938-194 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Мільча Вілейскага р-на.
8.01.1942 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
-1946 - настаяцель Ільінскай царквы в.Кабыльнік (цяпер п.Нарач Вілейскага п-та).
Памёр у 1946 годзе. Пахаваны ля царквы в.Кабыльнік.
Бацька - Якаў Міхайлавіч, начальнік пошты ў м.Гарадок Вілейскага п-та.
Жонка - Анастасія Жабінская.
Сын - Вадзім 23.02.1915-1988 Гіжыцка Польша.
Сын - Алег 26.12.1922-5.10.1979 Топар Казахстан.
Сын - Расьціслаў 1.09.1928-28.10.1950, Маладэчна, растраляны, арганізатар і кіраўнік падпольнага антыкамуністычнага вучнёўскага руху ў Мядзельскім і Смаргонскім раёнах.
Дачка - Вольга 1923-

Крыніцы інфармацыі:
Міхась Чарняўскі “Як пошуг маланкі”-Менск 2006;
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны 1919-1990".

Іерэй Іаан Мікалаевіч Афонскі 21.06.1843-

Нарадзіўся 21.06.1843 ў сям’і прычэтніка Цьвярской губерні.
1867 - скончыў Цьвярскую духоўную семінарыю.
1.01.1868-23.03.1869 - настаўнік Елізавецінскага народнага вучылішча Таржокскага п-та Цьвярской губерні.
23.03.1869 -1.09.1869 - настаўнік Іллакскага народнага вучылішча Тэльшаўскага п-та Ковенскай губерні.
1.09.1869-12.07.1871 - настаўнік прыходскага вучылішча г.Шаўлі Ковенскай губерні.
12.07.1871-10.04.1880 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы с.Дарапеевічы Кобрынскага п-та Гарадзенскай губерні.
15.12.1873 - рукапаложаны ў сан сьвятара Іосіфам епіскапам Ковенскім у г.Шаўлі.
10.04.1880-11.06.1902 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
11.06.1902-18.12.1907- настаяцель царквы Параскевы Пятніцы м.Пліса Дзісненскага п-та.
18.12.1907-28.01.1913 - настаяцель Успенскай царквы м.Гануты Свянцянскага п-та.
28.01.1913-1915 - настаяцель царквы пасада Дукшты Новааляксандраўскага п-та Ковенскай губерні.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
15.12.1873-1.01.1878 - Кобрынскі благачынны,
11.11.1876 - набедраннік,
14.02.1883 - памочнік Друйскага благачыннага,
25.02.1885 - скуфья,
29.04.1891 - камілаўка (загад №976),
18.02.1907- ордэн Св.Ганны 3 ст.,
27.03.1914 - сінадальны напёрсны крыж (загад №2795),
16.10.1880 - 11.06.1902 - законанастаўнік Лявонпальскага народнага вучылішча,
10.01.1903-18.12.1907 - законанастаўнік Пліскага народнага вучылішча.
Жонка - Екацярына Грыгор’еўна 1850-
1. Сын Уладзімір 1871, сьвятар в.Горкі,Люшнева Кобрынскага п-та.
2. Сын Яўгеній 1872-24.02.1906 г.Таржок Цьвярской г-ні;
ЛДС-1892-1р.,Санкт-Пецярб.ДА-1897 кандыдат багаслоў’я, настаўнік настаўніцкай семінарыі і гімназіі г.Таржок. Некралог-ГЕВ №24-25 1906.
3. Дачка  Сафія Бяляева 1874-
Віленскае жаночае духоўнае вучылішча. Замужам за сьвятаром Васіліем Бяляевым (Ігуменава, Блошнікі).
4. Дачка Марыя Бяляева 1881-
Замужам за сьвятаром Алексіем Бяляевым (Слабада-Дрысенская Дрысенскага п-та). Вянчаліся 6.10.1902 у Плісе.
5. Міхаіл 1885- ЛДС-1907-1р, Імператарскі Юр’еўскі ўніверсітэт.
6. Аляксандра 1887- Віленскае жаночае духоўнае  вучылішча, настаўніца Ігуменаўскай царкоўна-прыходскай школы.
7. Ганна 1889- Віленскае духоўнае вучылішча. Настаўніца царкоўна-прыходскай школы в.Ганчары Лідскага п-та.
8) Мікалай 1894 ЛДС-1915.
Унук - архіепіскап Віктарын (Уладзімір Васільевіч Бяляеў).

Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя,метрычныя,спавядальныя кніжкі Пліскай ц-вы 1902-1907гг;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1871-1914гг;
Памятныя кніжкі Віленскай губ-ні 1871-1913гг;
Памятныя кніжкі Ковенскай губ-ні 1914-1915гг.
HierarchiaiklerkościołaprawosławnegowgranicachIIRzeczyp
ospolitejiPolskipowojennejwXIX- XXIwieku - Ryboly - 2012.

Іерэй Мікалай Дзімітрыевіч Шэлепін 1874-4.11.1937

Нарадзіўся ў 1874 годзе ў сям’і сьвятара м.Обаль Полацкага п-та.
1889 - скончыў Віцебскае духоўнае вучылішча-2р.
1895 - скончыў Віцебскую духоўную семінарыю-2р.
      -15.09.1898 - настаўнік царкоўна-прыхадской школы пры Маркавым м-ры г.Віцебска.
15.09.1898-6.07.1902 - настаяцель Петра-Паўлаўскай царквы в.Замошша Дзісненскага п-та (цяпер Браслаўскі р-н).
6.07.1902-1907- настаяцель Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
1907-1917- настаяцель Мікалаеўскай царквы м.Алькенікі Трокскага п-та.
1917-1923 - настаяцель Троіцкай царквы в.Бабовыя Лукі Веліжскага п-та.
1923-1924 - настаяцель Успенскай царквы м.Бабінічы Аршанскага п-та.
1924 - арыштаваны і прысуджаны да 2-х гадоў ссылкі з Віцебскай г-ні, адбываў у в.Шупені Магілёўскай г-ні.
1924-1926 - настаяцель Успенскай царквы в.Шупені Аршанскага п-та.
1927-1930 - настаяцель Успенскай царквы в.Віраўлі Гарадоцкага п-та.
1930 -18.06.1930 - настаяцель Увазьнясенскай царквы в.Хвошна Гарадоцкага п-та.
18.06.1930 - арыштаваны.
12.08.1930 - тройкай пры ПП АДПУ па Беларускай ваеннай акрузе вынесены прысуд-3 гады канцлагеру па арт.76 УК БССР(антысавецкая агітацыя).
Адбываў пакараньне ў Пермскай вобласьці, Верхне-Камская акруга - Вішэрскі ВПЛ, потым Майкорскі ВПЛ. Пасля вызваленьня ў 1933 годзе застаўся ў Пермскай вобласьці.
1933-6.08.1937 - настаяцель царквы с.Пешнігорт Кудымкарскага р-на (Комі-Пермяцкая АА), благачынны, сьвятар-ціханавец.
6.08.1937 - арыштаваны і 13.10.1937 - прыгавораны да растрэлу.
4.11.1937-растраляны.
27.11.1989 - рэабілітаваны Пракуратурай Віцебскай вобласці.
Узнагароды:
-набедраннік,
30.05.1908-скуфья( №1072).
Бацька - Дзімітрый   1841- сьвятар -м.Обаль Полацкага п-та.

Крыніцы інфармацыі:
Віцебскі мартыралог(1918-1952) ч.1-склаў іерэй Уладзімір Гарыдавец;
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990”.
http://lists.memo.ru/index25.htm
http://kuz1.pstbi.ccas.ru/bin/nkws.exe/no_dbpath/css_
nopanelkoi/newmr/?HYZ9EJxGHoxITYZCF2JMTdG6XbuMdOiZfu
Wh66qceeufc8YUV8mcsi0cdO8ctk*

Мітрафорны протаіерэй Аляксандр Паўлавіч Сінёў
12.02.1874 - 22.06.1959 г.п. Мір.

Нарадзіўся 12.02.1874 года ў сям’і сьвятара в.Смаляніца Пружанскага павета.
1891 - скончыў Жыровіцкае духоўнае вучылішча.
1897 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-2 разрад.
1897- скончыў педагагічныя курсы пры Санкт-Пецярбургскай духоўнай акадэміі.
1897-19.07.1900 - настаўнік Краснагорскай 2-класнай школы Ковенскай г-ні.
2.09.1900-рукапаложаны ў сан сьвятара.
19.07.1900-1907 - настаяцель Мікалаеўскай царквы м.Алькенікі Трокскага п-та.
1907-1927 - настаяцель Троіцкай царквы м.Лявонпаль (на прыходзе з 22.05.1907).
22.01.1927-2.11.1928 - настаяцель царквы А.Неўскага в.Жосна Вілейскага п-та.
1927 - 26.10.1949 - настаяцель Успенскай царквы в.Манькавічы Вілейскага п-та (цяпер Пастаўскі р-н);
26.10.1949 - прылічаны за штат, пасля 1954 служыў на прыходах Гарадзенскай вобласьці.
Памёр 22.06.1959 года. Пахаваны 24.06 каля заходняй сьцяны могілкавай  царквы г.п Мір. Адпявалі настаяцель царквы г.Карэлічы протаіерэй Уладзімір Душук і 9 іерэеў.
Узнагароды і асобыя адзнакі:
13.04.1906 - набедраннік (№620),
1912 - скуфья (да Пасхі),
24.04.1927- нададзены сан протаіерэя,
16.02.1927-2.11.1928 - Мядзельскі благачынны,
1928 - Пастаўскі благачынны,
29.04.1936 - духаўнік Пастаўскага благачыньня.
Бацька - Павел 1846-1.02.1903 Шылавічы Слонімскага п-та, сьвятар - Гарадзенская г-ня.
Жонка - Любоў Мікалаеўна Сінёва, памерла 2 ліпеня 1925 г. ва ўзросце 45 год. Пахавана 4 ліпеня на могілках у Лявонпалі. Адпявалі настаяцель Узмёнскай царквы Павел Валынцэвіч і псаломшчык Міхаіл Васілюк.

Крыніцы інфармацыі:
Метрычная кніга Лявонпальскай праваслаўнай царквы 1925 год,
Літоўскія епарх.ведамасьці-1885-1916гг.,
Гарадзенскія епарх.ведамасьці -1903 год,
некралог-Журнал Маскоўскай Патрыярхіі №12 1959 года,
Уладзімір Гарыдавец:і нтэрнет-даведнік “Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1917-1990”,
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.

Сведения прислал Михаил Пахирко.
Протоиерей Евгений Сурвилло
Проживал в США. Служил в храмах Северо-Американской митрополии Русской Православной Церкви (с 1970 г. - Православная Церковь в Америке). Митрофорный протоиерей. Настоятель Свято-Троицкой церкви в Бостоне (предположительно, с начала 1950-х годов). Скончался 20 марта 1984 года в г. Бостон (штат Массачусетс, США).
http://zarubezhje.narod.ru/rs/S_562.htm
http://holytrinityorthodox.org/photos/HTOC%20100/100%20Part%
201.html

Протаіерэй Міхаіл Паўлавіч Біруковіч

Нарадзіўся ў сям’і сьвятара м.Друя.
1867- скончыў Літоўскую духоўную семінарыю - 2р.
1867-рукапаложаны ў сан сьвятара.
15.08.1867 - 03.1869 - настаяцель Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
03.1869-11.07.1902 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Друя.
11.07.1902-15.07.1909 - настаяцель Пакроўскай царквы с.Мыта Лідскага п-та.
15.07.1909 - пасьля 1915 - настаяцель Мікалаеўскай царквы м.Крайск Вілейскага п-та.
Далейшы лёс невядомы.
Узнагароды:
3.11.1875 - набедраннік (№1330),
9.04.1883 - скуфья (№637),
28.03.1889 - камілаўка (№520),
19.04.1900 - сінадальны напёрсны крыж (№483),
3.02.1906 - Ордэн Святой Ганны 3 ступені (за 25-гадовую працу настаўнікам),
27.03.1914- нададзены сан протаіерэя (№2795).                                                                                                    
Жонка - Любоў Мікалаеўна. (Гэта стала вядома з метрык Чарэскай царквы).
Бацька - Павел, сьвятар - Друя, Галамысль.
Брат - Аляксандр, сьвятар - Лявонпаль.

Крыніцы інфармацыі:
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1867-1914гг.;
Памятныя кніжкі Віленскай г-ні 1867-1915.

Протаіерэй Пётр Хрышчановіч ( каля 1954 г.)

 

Протаіерэй Пётр Ільіч Хрышчановіч 27.03.1903-1985

Нарадзіўся 27.03.1903 года ў в.Гезгалы Лідскага павета (цяпер Дзятлаўскі р-н).
1914 - скончыў народнае вучылішча ў в.Гезгалы.
1918 - скончыў настаўніцкую школу ў м.Дзятлава.
1918-1931 - займаўся земляробствам.
1931 - скончыў курсы псаломшчыкаў у г.Вільня.
22.12.1931-16.02.1933-псаломшчык Пакроўскай царквы с.Мыта Лідскага павета.
16.02.1933-1935 - псаломшчык Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
1935 - скончыў курсы катэхізатараў у в.Галубічы (цяпер Глыбоцкі р-н).
1939 - здаў экзамены пры Віленскай ДС для рукапалажэньня ў сьвятары.
1939 - рукапаложаны ў сан дыякана.
1941 - рукапаложаны ў сан сьвятара Панцелейманам(Ражноўскім), архіепіскапам Гарадзенскім і Вілейскім.
1941-1942 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы в.Марозавічы Дзятлаўскага р-на.
1941-1942 - сьвятар  Мікалаеўскай царквы в.Оханава Дзятлаўскага р-на.
1942-1943 - 2-гі сьвятар Мікалаеўскай царквы в.Чарэсы Дзісненскага павета.
1943-1959 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
1952 - скончыў Ленінградскую духоўную семінарыю
(завочны курс).
1959 - скончыў Ленінградскую духоўную акадэмію
(завочнае аддзяленьне).
1959-15.12.1960 - настаяцель Свята- Пакроўскай царквы г.Клецк.
15.12.1960 -1962 - настаяцель Свята-Пакроўскай царквы г.Докшыцы.
1962-27.03.1963 - настаяцель царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі.
27.03.1963 - 3.10.1964 - настаяцель Мікалаеўскай царквы в.Новы Пагост.
3.10.1964 - настаяцель Крыжаўзвіжанскай царквы в.Сухаполь Пружанскага р-на.
Далейшы лёс невядомы.
1984-прылічаны за штат.
Узнагароды і асобыя адзнакі:
1959 - нададзены сан протаіерэя,
1959-1960 - Клецкі благачынны.
Брат Міхаіл 1910-10.10.1983, протаіерэй  - некралог ЖМП №2 1984.
Брат Іаан - сьвятар - м.Райца Карэлічскага р-на.

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец:інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990”;
Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012.

Іерэй Мікалай Літвіноўскі 1828-2.03.1899 

Нарадзіўся ў 1828 годзе ў сям’і сьвятара Рагачоўскага п-та Магілёўскай г-ні.
1849 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю-2 разрад.
1849-16.09.1851 - наглядчык Жыровіцкага духоўнага вучылішча.
16.09.1851 - рукапаложаны ў сан сьвятара Філарэтам(Малішэўскім), епіскапам Ковенскім,вікарыем Літоўскай епархіі.
16.09.1851-1860 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
1860-26.02.1898 - настаяцель царквы Ражджства Святога Іаана Прадцечы в.Груздава Вілейскага п-та (цяпер Пастаўскі р-н).
26.02.1898-2.03.1899 - настаяцель Свята-Увядзенскай царквы м.Жэлядзь Свянцянскага павета.
Памёр 2.03.1899 года. Пахаваны 5.03. на прыходскіх могілках м.Жэлядзь. Адпявалі - Свянцянскі благачынны Іаан Кузьняцоў і сьвятары благачыньня.
Узнагароды:
-медаль у памяць падзей 1863-1864 гадоў,
29.10.1878 - набедраннік,
1886 - скуфья,
9.04.1897- камілаўка (№1231),
1866-1870 - законанастаўнік Груздаўскага нар.вучылішча,
1880-10.03.1898-законанастаўнік Лучайскага народнага вучылішча.
Жонка памёрла ў пачатку служэньня і дзяцей не было.

Крыніцы інфармацыі:
некралог-Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №32-33 1899 год;
Памятныя кніжкі Віленскай губерні 1865-1899;
Літоўскія епарх.ведамасьці 1863-1899.

Ахвяраванні	Ахвяраванні
Ахвяраванні

 

Протоиерей Евгений Сурвилло	Венчание	С алтарниками
С воспитанниками приходской школы	С приходским советом

Сведения  прислала Марина Азарёнок. Благодарность Ирине Седовой за помощь.

2. Александр Климентьевич Недельский, родился 24 апреля 1870 года, крещен в Леонпольской Свято-Троицкой церкви 27 апреля того же года, крестные родители - диакон той же церкви Стефан Косецкий и жена священника Леонпольской церкви Александра Бирюковича Мария Венедиктовна. Умер в 1871 году.

3. Священник Николай Климентьевич Недельский, 1873 года рождения
1890-1894 - Литовская духовная семинария.
1894-1895 - псаломщик при Кобринском соборе.
С 3 февраля 1896 года - настоятель Говейновичской церкви преподобного Антония Печерского в Слонимском уезде Гродненской губернии (сейчас д. Подгорная Барановичского района Брестской области).
С 18 августа 1898 года - настоятель Зосимовичской Николаевской церкви в Пружанском уезде Гродненской губернии (сейчас Пружанский район Брестской области).
С 24 февраля 1905 года - настоятель Хоревской Ильинской церкви Пружанского уезда (сейчас деревня Хорева Пружанского района; храм не сохранился).
Инспектор церковно-приходских школ (1914).
С 2 февраля 1903 года по август 1915 года - Пружанский благочинный.
В 1918 году в «Списке беженцев по волостям Коротоякского уезда Воронежской губернии» есть следующая запись: «Недельский Николай Климентив 48 лет - свящ. - Носковская Хорева, жена Любовь 42 лет, дочь Ольга 19 лет, плем. Анна 32 года (г. Коротояк)».
Больше о его судьбе ничего неизвестно.

4. Феодосия Климентьевна Лебедева, 1879 года рождения.
1891-1892 годы учится в Леонпольской церковно-приходской школе.
17 августа 1905 - заключен брак с псаломщиком Биржанской церкви Литовской епархии Николаем Димитриевичем Лебедевым, 1879 года рождения, который с 27 июля 1906 года по апрель 1922 года служил псаломщиком Леонпольской церкви.

5. Анастасия Климентьевна Недельская, 1880 года рождения.
1891-1892 годы учится в Леонпольской церковно-приходской школе.
Умерла около 1892 года.

6. Сергий Климентьевич Недельский, 1883 года рождения.
1893-1894 годы учится в Леонпольском народном училище.
1894-1895 годы учится в подготовительном классе при Виленском духовном училище.
1895-1899 - Виленское духовное училище.
1899-1901 - Литовская духовная семинария.
1901-1903 - Воронежская духовная семинария.
Дальнейшая судьба неизвестна.

7. Анна Климентьевна Матысяк, 1885 года рождения
1895-1896 годы - обучение в Леонпольской женской церковно-приходской школе.
1897-1901 - годы учебы в Полоцком Спасо-Евфросиниевском училище.
Вышла замуж за Владимира Федоровича Матысяка, который позже стал диаконом собора Рождества Пресвятой Богородицы в Глубоком. Имели троих детей. Старшая Лидия стала впоследствии женой священника Новопогостской церкви Виталия Софроновича Шарафановича.
Умерла Анна Климентиевна 29 марта 1967 года, похоронена в г. Глубокое Витебской области рядом с мужем.

Фото прислал Вячеслав Алексеевич Матысяк.

Климентий Кузьмич (возможно Казимирович) Недельский, около 1842 года рождения, псаломщик Леонпольской церкви, сын псаломщика. Первоначальное образование получил в доме своего отца.
Декабрь 1861 года - направлен на обучение в Березвецкий монастырь Рождества Пресвятой Богородицы.
С 1863 года - послушник в том же монастыре.
20 июля 1866 года вступил в должность псаломщика Дисненской Николаевской церкви.
1870 год - переведен в штат Леонпольской Свято-Троицкой церкви на такую же должность.
25 сентября 1874 года - перемещен в Козянскую Свято-Духовскую церковь Дисненского уезда (сейчас Браславский район).
1888 год - посвящен в стихарь.
25 сентября 1889 года - возвращен в штат Леонпольской Свято-Троицкой церкви.
Июль 1906 года - выведен за штат.
24 января 1907 года - заштатный псаломщик Леонпольской церкви Климентий Кузьмич Недельский скончался на 66-м году жизни. Похоронен на Леонпольском кладбище.

Жена, Елена Петровна, около 1852 года рождения.

Дети:
1. Владимир Климентьевич Недельский, кандидат богословия, родился в 1869 году в Дисне.
В 1884-1890 годах учился в Литовской духовной семинарии, которую закончил по первому разряду и был направлен для дальнейшего обучения в Киевскую духовную академию.
1890-1894 - годы обучения в Киевской духовной академии, защитился, присвоена степень кандидата богословия.
1894-1898 год - преподаватель Тифлисской духовной семинарии.
В 1899 году преподавал русский язык в Клеванском духовном училище (ныне недействующее; поселок Клевань, Ровенская область, Украина).
С 27 ноября 1899 по 1907 год - преподаватель литургики, гомилетики и практического руководства для пастырей в Воронежской духовной семинарии.
1907-1922 - преподаватель Виленской (Литовской) духовной семинарии (ныне недействующая, располагалась в городе Вильно (Вильнюс)).
Будучи преподавателем Виленской духовной семинарии в 1907-1908 годах состоял членом Издательского комитета Вестника Виленского православного Свято-Духовского братства. Свято-Духовскому братству удалось создать на территории белорусско-литовских губерний обширную религиозно-просветительскую систему. Братство оказывало материальную поддержку церковно-приходским школам, выплачивало пособия бедным ученикам и нуждающимся учителям, проводило религиозно-нравственные чтения для народа, организовывало паломничества. Просветительская деятельность Виленского братства способствовала повышению образовательного и культурно-нравственного уровня значительной части не только православного, но и инославного населения белоруско-литовских губерний.
В 1915-1919 годах по причине оккупации Вильно немецкими войсками Владимир Климентьевич вместе с семинарией был эвакуирован в Рязань.
В 1917-1918 годах принимал участие в работе Московского Поместного Собора Российской Православной Церкви как мирянин от Литовской епархии. Собор восстановил патриаршество после длительного синодального периода. Святейшим Патриархом Московским и всея России был избран митрополит Тихон (Беллавин).
После окончания Первой мировой войны Недельский В. К. вернулся в Вильно вместе с семинарией.
Был членом Литовского епархиального совета до 1922 года.
С избранием архиепископа Виленского и Литовского Тихона на Московскую кафедру в июне 1917 года управляющим Виленской епархией стал епископ Елевферий (Богоявленский), викарий Ковенский, с июня 1921 года - архиепископ Виленский и Литовский. События Первой мировой и гражданской войн, войны между Польшей и Литвой привели к тому, что территория Виленской и Литовской епархии была разделена между Литвой и Польшей. В 1920 году епархиальный центр Вильно вместе с Виленским краем, где проживало большинство православного населения епархии, был оккупирован Польшей, а 8 февраля 1922 года Виленщина стала составной частью Речи Посполитой Польской (II).
В 1921 году, когда Польское правительство решило установить в своём государстве автокефалию Православной церкви, из Италии был вызван и назначен на Варшавскую кафедру митрополит Георгий (Ярошевский).
В середине июня 1922 года митрополит Георгий собрал в Варшаве первый Собор православных епископов в Польше и под давлением польского правительства предпринял шаги, направленные на отделение православных епархий, оказавшихся на территории Польши, от Московского патриархата.
Архиепископ Елевферий возглавил оппозицию этим неканоническим действиям. Осенью 1922 года решением Церковного суда Варшавской митрополии владыка Елевферий был уволен с Виленской кафедры, арестован гражданскими властями и отправлен в заключение в Камедульский католический монастырь под Краковом. После трехмесячного заключения ему было предписано покинуть территорию польского государства. Так он оказался в Берлине, а в феврале 1923 года получил предложение возглавить ту часть Виленской православной епархии, территория которой теперь находилась в пределах независимой Литовской Республики с центром в Ковно (современный Каунас).
На Виленскую кафедру Польской автокефальной православной церкви с титулом архиепископ Виленский и Лидский был поставлен владыка Феодосий (Федосиев).
За противодействие автокефалии Польской Православной Церкви и критику церковной политики митрополита Георгия (Ярошевского) был освобожден от занимаемых должностей и выселен из Польской Республики и Недельский Владимир Климентьевич (1922 год).
Владимир Климентьевич переехал во Францию. В 1927-1929 годах преподавал славянский язык и гомилетику в Свято-Сергиевском богословском институте в Париже.
В конце 1929 года был приглашен архиепископом Елевферием для преподавания славянского языка на двухгодичных богословских курсах в Ковно.
Скончался 2 января 1943 года в Ковно. Погребён на местном кладбище.
Награды: орден Святой Анны III степени.

ВЕВ №21 01.11.1906

Протаіерэй Ермалай Якаўлевіч Сурвіла
17.06.1868-19.08.1941.

Нарадзіўся 17.06.1868 года ў с.Занарач Свянцянскага павета.
1887 - скончыў Маладзечанскую настаўніцкую семінарыю.
5.09.1887 - 1.08.1891 - настаўнік Нестанішскага народнага вучылішча Свянцянскага п-та.
1.08.1891-19.11.1902 - настаўнік Засвірскага народнага вучылішча Свянцянскага п-та.
19.11.1902 - настаўнік Жэлядскага народнага вучылішча Свянцянскага п-та.
23.10.1902-1906 - псаломшчык Уведзенскай царквы м.Жэляды.
1906 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1906-1908 - настаяцель Праабражэнскай царквы м.Рудаміна Віленскага п-та.
1908-1915 - настаяцель царквы А.Неўскага с.Жосна Вілейскага п-та.
Да 1927 года жыў на хутары Весялуха Вілейскага п-та(цяпер Мядзельскі р-н), дзе польскія ўлады праваслаўную царкву аддалі пад касцёл.
03.1927-2.07.1941 - настаяцель  Свята-Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
2.07.1941 - арыштаваны Дрыссенскім МРА НКДБ,  абвінавачваньне ў арганізацыі развалу калгаса, перададзены асобаму аддзелу 22-й арміі і пасаджаны ў турму г.Вялікія Лукі, а потым г.Тарапец Пскоўскай в-ці.
19.07.1941 - пастановай ваеннага трыбуналу г.Тарапец прысуджаны да смяротнага пакараньня.
19.08.1941 - расстраляны.
24.07.2008 - рэабілітаваны пастановай прэзідыума Віцебскага абласнога суда.
Жонка - Стэфаніда Францаўна.
Сын - Аляксандр 1895-4.01.1961 Варшава,
мітрафорны протаіерэй - Лужкі, Вільня,Чарэсы, Польшча.
Сын - Дзімітрый 13.09.1900 - 4.10.1980 Маладэчна,
мітрафорны протаіерэй-Свір, некралог-ЖМП №8 1981.
Сын - Яўгеній  - 20.03.1984 ЗША, мітрафорны протаіерэй-ЗША.
Сын - Сергій 8.10.1911 - 30.01.1958, псаломшчык -Лявонпаль (больш за 20 гадоў з перапынкамі), сьвятар -Маладэчна.
Дачка - Ніна Багаткевіч 1913- замужам за мітрафорным  протаіерэем Віталіем Багаткевічам (Талочын, Менск).

Крыніцы інфармацыі:
Уладзімір Гарыдавец: інтэрнет-даведнік ”Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны" 1919-1990;
Літоўскія епархіяльныя ведамасьці 1890-1915;
Памятныя кніжкі Віленскай дырэкцыі народных вучылішч 1889-1906.

Протаіерэй Ермалай Якаўлевіч Сурвіла	Здымак даслала Людміла Гагалінская

Магіла матушкі Любові Мікалаеўны Сінёвай, жонкі протаіерэя Аляксандра Сінёва на могілках у Лявонпалі.

Іерэй Алоізій Ігнацьевіч Юрэвіч 8.06.1793-

Нарадзіўся 8.06.1793 года ў сям’і сьвятара, хрысьцілі ў царкве в.Дварэц Лепельскага п-та.
Вучыўся ў Лужкоўскім калегіюме піяраў (пасьведчаньне ад 11.09.1814).
Вучыўся ў школе пры Краслаўскім кляштары місіянераў (пасьведчаньне ад 17.09.1815).
Школа пры Беразьвецкім кляштары базыльянаў (пасьведчаньне  ад 27.06.1817).
1817 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
1817-16.01.1820 - вікарны сьвятар царквы Нараджэньня Прасьвятой Багародзіцы м.Лужкі Дзісненскага п-та.
1834-1840 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
Звольнены ад пасады з-за абвінавачваньня ў утрыманьні прыхажан у лацінстве.
1840-12.06.1841 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы в.Узьмёны.
20.01.1845-1846 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы м.Лявонпаль.
Бацька - Ігнацій 1857- , сьвятар м.Лужкі.
Жонка - Ева Мараўская   1800-  , вянчалісь 8.07.1817 у царкве Св.Духа м.Друя.
Сын - Віктар  1836-7.08.1893 Паддубісь,  сьвятар - Узьмёны, Паддубісь.
Сын - Уладзімір  1831-3.01.1889 Смаргонь, сьвятар-Мядзел, Смаргонь.
Дачка - Адэлаіда Счэнсновіч, жонка сьвятара м.Паставы.

Крыніцы інфармацыі:
Іосіф Сямашка  Нататкі т.2;
G.Sosna-Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku - Ryboly - 2012;
Лісейчыкаў  Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме: прасапаграфія ўніяцкага духавенства 1596-1839 гг. - Мінск: Беларусь, 2015.

Іерэй Казімір (Іосіф) Іаанавіч Пастэрнацкі 1818-4.03.1872

Нарадзіўся ў 1818 годзе ў сям’і сьвятара в.Барацічы Ігуменскага павета.
1841- скончыў Полацкую духоўную семінарыю.
6.10.1841 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
6.10.1841-16.08.1842 - настаяцель царквы Свяціцеля Мікалая Цудатворцы г.Дзісна.
16.08.1842-22.08.1844 - настаяцель Свята-Троіцкай царквы в.Лявонпаль.
22.08.1844-1860 - настаяцель Свята-Ільінскай царквы в.Іоды (цяпер - Шаркоўшчынскі р-н).
1860-4.03.1872 - настаяцель царквы Святага Духа в.Казяны (цяпер-Браслаўскі р-н).
Памёр 4.03.1872 года (трагічна загінуў). Пахавалі 11.03 ля царквы в.Казяны.  Адпявалі сьвятары - Іўліян Васілеўскі (Богіна), Міхаіл Вінаградаў (Рымкі), Пётр Тамараў (Паставы), дыякан Іаан Баліцкі(Паставы).
Бацька - Іаан Іосіфавіч 1777-1829, Барацічы, сьвятар царквы в.Барацічы.
Маці - Кацярына 1786-
Брат - Карл 1806, сьвятар царквы в.Сямёнавічы Ігуменскага п-та.
Брат - Іларыён 1810, сьвятар царквы в.Дудзічы Ігуменскага п-та.
Брат - Ігнацій 23.03.1813, сьвятар царквы м.Дукора Ігуменскага п-та.
Жонка - Антаніна Іванаўна 1822-
Сын - Іаан 1842-27.03.1877 Казяны, сьвятар в.Казяны.
Дачка - Міхаліна Красоўская 1843, жонка засядацеля Дзісненскага паліцэйскага упраўленьня Дзмітрыя Аляксандравіча (1845 г.н.), вянчалісь 28.05.1873 у царкве в.Цвеціна.
Дачка - Марыя, настаўніца народнага вучылішча в.Казяны.

Крыніцы інфармацыі:
Кліравыя ведамасьці царквы в.Іоды 1844;
Метрычныя кніжкі царквы в.Казяны 1867-1872;
некралог-Літоўскія епархіяльныя ведамасьці №7 1872;
Лісейчыкаў, Дзяніс. Святар у беларускім соцыуме: прасапаграфія ўніяцкага духавенства 1596-1839 гг. - Мінск: Беларусь, 2015.;
Метрычныя кніжкі царквы в.Цвеціна 1873.

8. Леонид Климентьевич Недельский, 1887 года рождения. Умер около 1893 года.


9. Мария Климентьевна Недельская, 1888 года рождения.
1895-1898 годы учится в Леонпольской женской церковно-приходской школе.
1899-1903 - годы учебы в Полоцком Спасо-Евфросиниевском училище.
Затем работала учителем в Гродненской губернии.
С 1912 года служила в Марфо-Мариинской обители (учитель в приюте для детей, медицинская сестра при больнице).
После высылки из Москвы поселилась в Калуге.

Источники:
Метрические книги Леонпольской Свято-Троицкой церкви
http://www.petergen.com/bovkalo/pr/sbiprp.html
http://pinskeparh.by/blagochiniya/%D0%B1%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87%
D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5-%D0%B1%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D1%87%D0%B8%D0%BD%D0%
B8%D0%B5.html
«Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX- XXI wieku» - Ryboly - 2012
http://www.sedmitza.ru/data/443/996/1234/130_152.pdf
http://forum.vgd.ru/post/45/47679/p2005398.htm
http://maiak.by/news/history/cerkov-na-stancii-bereza.html
http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?5_8731
http://pomnirod.ru/articles/religii/spiski-vypusknikov-duhovnyh-uchebnyh-zavedenij/duhovnyh-akademij/vypuskniki-kievskoj-
duhovnoj-akademii-1823-1869-1885-1915-gg.html
http://vishegorod.ru/index.php?option=com_content&task=view&id=268&Itemid=1
http://www.ru.convdocs.org/docs/index-462974.html?page=5
http://www.petergen.com/bovkalo/duhov/litsem.html
http://www.petergen.com/bovkalo/sp/sobor1917.html
http://archive-lt.com/lt/k/kolos.lt/2012-12-17_993809_32/%D0%9F%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D0%BB%D0%B6%
D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5_%D0%BB%D0%B5%D1%82%D0%BE%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%B8/
http://forum.vgd.ru/post/45/47679/p2005398.htm
http://maiak.by/news/history/cerkov-na-stancii-bereza.html
«Воронежская духовная семинария. Сведения о наличном составе лиц, служащих в духовно-учебных заведениях Воронежской епархии на 1900-1906 годы» // Приложение к Воронежским епархиальным ведомостям, 1900, № 17, с 5; 1901, № 20, с. 5; 1902, № 17, с. 5; 1903, №19, с. 5; 1904, № 17, с. 5; 1905, № 19, с. 3-4; 1906, № 21, с. 3.
http://www.petergen.com/bovkalo/duhov/kievda.html
https://drevo-info.ru/articles/13673801.html
http://minda.by/images/PDF/Avtoreferat.pdf

Анна и Владимир Матысяк	Владимир Матысяк	Владимир, Анна с сыном Алексеем	Семья Матысяк

Іерэй  Аляксандр Самсонавіч Барташэвіч
1824 - 1.07.1891

1853 - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю - 2 разрад.
- рукапаложаны ў сан сьвятара.
1857- 1860 - настаяцель Свята-Успенскай царквы в.Пуцяціна.
да 1863,  да 09.1867- настаяцель Свята-Троіцкай царквы м. Лявонпаль.
Больш інфармацыі няма.
Памёр 1.07.1891 года.

Узнагароды:
Крыж і медаль у памяць вайны 1853-56 гг.
Жонка - Аляксандра Станіславаўна.
Сын - Павел 17.06.1867-

Крыніцы інфармацыі:
Памятныя кніжкі Віленскай губерні 1866-1867 гг.;
Метрычныя кніжкі царквы м. Лявонпаль 1867 г.;
Метрычныя кніжкі царквы в. Цвеціна 1857г.;
Метрычныя кніжкі царквы в. Залесьсе 1859.