Протоиерей Павел Волынцевич - белорус, родился в 1875 г. в местечке Большая (Великая) Берестовица Гродненской губернии в бедной многодетной семье дьякона местной церкви. Окончил Виленскую Духовную Семинарию (1897 г.), служил псаломщиком в селе Моставляны Гродненской губернии. После рукоположения в сан священника (1899) по 1902 год -  служил настоятелем церкви в селе Косута на Вилейщине. В 1902-1904 годах был Дисненским уездным наблюдателем церковных школ. С декабря 1904 года и по 1947 год - настоятелем Свято-Николаевской церкви в деревне Узмёны (ныне Миорского района Витебской области). Потом были Собакинцы, Крево, Шерешево, Волковыск - где батюшка и отошел ко Господу в апреле 1962 года. Прожил жизнь полную драматизма - революции, войны, оккупации, притеснения властей. Отдав служению Церкви 63 года, он остался в памяти и как пастырь, и как человек для потомков  и своих прихожан.
Митрофорный протоиерей Павел Константинович Волынцевич  1875-1962 гг.
pv901
   Павел Волынцевич, будучи, по воспоминаниям, человеком деятельным, имел обширный круг интересов. Писал маслом, увлекался астрономией и природоведением. Собрал большую библиотеку, которой пользовались все его знакомые и прихожане. Живо интересовался политикой. Разводил пчёл. Вёл дневник повседневных наблюдений.
   Одним из главных и, можно сказать, любимых увлечений была фотография. По первой дате на негативе видно, что снимать батюшка начал в 1900 году и до 60-х не оставлял фотоаппарата.
Отец Павел Годы прошли. Митрофорный протоиерей Павел Волынцевич
Представленная выставка знакомит с работами Божиим промыслом открытого в августе 2009 года фотографа-любителя, православного священника Павла Волынцевича, до сего дня совершенно не известного ни как художника, ни как человека, личность которого, на взгляд авторов проекта, заслуживает пристального внимания.
Фотовыставка работ Павла Волынцевича
Сведения прислал Павел Лавринович
Протаіерэй Павел Валынцэвіч са святарамі Пружанскага благачыння. Фота зроблена 15 ліпеня 1955 года ў дзень нараджэння мітрафорнага протаіерэя Уладзіміра Пілінкевіча, благачыннага Пружанскага округа. Фотаздымак даслала Ірына Сядова з Пружан. Дыякан Канстанцін Валынцэвіч з жонкай Паўлай. 1903 г. Вялікая Бераставіца Некралог дыякана Канстанціна Валынцэвіча
Протаіерэй Павел Валынцэвіч са святарамі Пружанскага благачыння. Фота зроблена 15 ліпеня 1955 года ў дзень нараджэння мітрафорнага протаіерэя Уладзіміра Пілінкевіча, благачыннага Пружанскага округа. Фотаздымак даслала Ірына Сядова з Пружан. Дыякан Канстанцін Валынцэвіч з жонкай Паўлай. 1903 г. Вялікая Бераставіца Некралог дыякана Канстанціна Валынцэвіча
На магіле дыякана Канстанціна Валынцэвіча. 1908 г. (З выставы фотаработ П. Валынцэвіча) Надмагілле дыякана Магіла жонкі протаіерэя Паўла Валынцэвіча
На магіле дыякана Канстанціна Валынцэвіча. 1908 г. (З выставы фотаработ П. Валынцэвіча) Надмагілле дыякана Магіла жонкі протаіерэя Паўла Валынцэвіча
Магіла мітрафорнага протаіерэя Паўла Валынцэвіча ў Воўковыску Магілы мітрафорнага протаіерэя Паўла Валынцэвіча, яго сына - протаіерэя Сяргея Валынцэвіча Людміла Сяргееўна, унучка а. Паўла Валынцэвіча
Магіла мітрафорнага протаіерэя Паўла Валынцэвіча ў Воўковыску Магілы мітрафорнага протаіерэя Паўла Валынцэвіча, яго сына - протаіерэя Сяргея Валынцэвіча Людміла Сяргееўна, унучка а. Паўла Валынцэвіча
Мітрафорны протаіерэй Павел Канстанцінавіч Валынцэвіч   15.05.1875 - 04.1962

Нарадзіўся 15.05.1875 у мяст.Вялікая Бераставіца Гарадзенскага павета ў сям’і дыякана мясцовай царквы.
1897-закончыў Літоўскую духоўную семінарыю - 2 разрад.
1897 - 25.05.1899 - псаломшчык царквы в.Мастаўляны Беластоцкага п-та.
25.05.1899 - рукапаложаны ў сан сьвятара.
25.05.1899 - 9.10.1902 - настаяцель Успенскай царквы в.Касута Вілейскага п-та.
9.10.1902 - 7.11.1904 - інспектар царкоўна-прыходскіх школ Дзісненскага п-та (без прыхода).
17.11.1904-1947 - настаяцель царквы в.Узьмены
1947 - прылічаны за штат.
Служыў настаяцелем цэркваў м. Крэва, в. Сабакінцы (цяпер Першамайскае) Гарадзенскай вобласці,  у 1957 годзе - в. Шарашова (Пружанскі раён Брэсцкай вобласці).
Апошнія гады жыў у сям’і сына - мітрафорнага протаіерэя Сергія Валынцэвіча ў г.Ваўкавыску.
Памёр ў красавіку 1962 года. Пахаваны на гарадскіх могілках Ваўкавыска.
Узнагароды і асобыя адзнакі:
набедраннік,
скуфья-2.04.1911,
камілаўка,
сан протаіерэя,
мітра,
1941 - 1944 - Друйскі благачынны.

Жонка - Валынцэвіч (народжаная Някрасава) Вера Дзімітрыеўна - дачка сьвятара.  Памерла 17 красавіка 1940 г. ва ўзросце 60 год. Пахавана 19 красавіка на Узьмёнскіх могілках. Адпяваў настаяцель Лявонпальскай царквы протаіерэй Ермалай Сурвіла.
Сын - Сергій 22.06.1904 Дзісна -16.10.1975 Ваўкавыск
Некралог - ЖМП №7 1976 г.
Бацька - Канстанцін Іосіфавіч 1836 - 21.11.1906 в.Бераставіца. У чыне дыякана. Канстанцін Валынцэвіч праслужыў 56 гадоў. Яго жыццёвы подзвіг адзначаны сярэбраным медалём. Пахаваны дыякан К. І. Валынцэвіч ля сцен Бераставіцкай Свята-Мікалаеўскай царквы, якой ён прысвяціў усё сваё жыццё.
Дзеці паставілі на магіле бацькі помнік. Каменнае дрэва, перакрыжаванае часткамі ствала. Пасярэдзіне дрэва разгорнуты скрутак з апісаннем жыццёвага подзвігу дыякана Канстанціна Валынцэвіча.
Бездакорнае служэнне дыякана Канстанціна Валынцэвіча ў храме Свяціцеля Мікалая Цудатворцы ў Бераставіцы.
Маці - Паўла Вікенцьеўна Будзіловіч 1842 - 1919.
Запіс у метрычнай кнізе Узьмёнскай Свята-Мікалаеўскай праваслаўнай царквы (1919 год):
20 лістапада памерла, 21 лістапада пахавана на Узьмёнскіх могілках “сяла Узьмены ўдава дыякана Паўла Паўлаўна Валынцэвіч, 79 год”. Адпявалі сьвятар Лявонпальскай царквы Аляксандр Сінёў і псаломшчык Анісіфор Нягацін.
Брат - Аляксандр - скончыў Літоўскую духоўную семінарыю ў Вільні, настаўнік, Курск.
Брат - Дзімітрый, скончыў Літоўскую духоўную семінарыю ў Вільні  -1909-1р.,1912-1915 - наглядчык Літоўскай духоўнай семінарыі.

Крыніцы інфармацыі: інтэрнэт-даведнік ’’Лёсы праваслаўнага духавенства і міран Віцебшчыны’’.
Метрычныя кнігі Узьмёнскай праваслаўнай царквы 1919, 1940 гады.
http://forum.vgd.ru/794/57404/220.htm?a=stdforum_view&o
Страницы истории: священник Павел Волынцевич

Изучая тему: “Истоки православной веры г. Волковыск», я ознакомился с обширным и интересным историческим материалом. Здесь были и археологические находки основания храма, постройка которого датируется учеными XII веком, нательные крести древних христиан Беларуси, подвески, иконки из различных материалов. Замечательным оказалось то, что в музеях, архивах, у историков и простых людей сохранилась память о существовавших в городе Волковыске храмах, часовнях, священнослужителях, церковных училищах, религиозных взаимоотношениях с социальными и административными структурами.
Особого внимания заслуживает священник - митрофорный протоиерей Павел Волынцевич, живший на рубеже IXX - XX веков. Всего лишь два года, будучи в преклонных годах, он сослужил своему сыну - протоиерею Сергию в Свято - Никольском храме г. Волковыск. Но и этого достаточно, что бы упомянуть о нём как о человеке, заслуживающем нашего внимания, который смог запечатлеть быт нашего народа на снимках фотоаппарата.
По окончании обучения в Виленской Духовной Семинарии он женится на Вере - дочери священника Дмитрия Некрасова, который служил в г. Вильно.
Отец Павел до конца своих дней любил свою матушку и старательно заботился о ней при её жизни. Являл большую любовь к своей семье и был примерным семьянином. Супруга отца Павла умерла в 40 годах прошлого века.
Батюшка был аскетического расположения духа. Вкушал пищу по часам в определённое время. Одевался строго. Его никто никогда не видел без подрясника.
У него была большая личная библиотека. Она была открыта для всех прихожан. Он писал картины маслом, писал иконы, вел дневник.
Батюшка интересовался всеми достижениями науки и очевидно применял их в своей жизни. Был весьма любознателен. Выписывал самые разнообразные журналы, один из которых «Наука и жизнь». Он постоянно наблюдал за природой, где бы не находился, разговаривал с населением.
Отец Павел был прекрасный проповедник. Он преподавал в церковно-приходской школе. Ездил по деревням с проповедью людям.
Его увлечением, кроме духовных дел, была фотосъёмка. В свободное время он фотографировал, проявлял и печатал фотографии.
Батюшка увлекался астрономией. В ночное время он показывал детям небесные созвездия. Вся его семья наблюдала солнечное затмение. Он жил по солнечным часам, которые стояли на подоконнике его дома.
В преклонных годах, отец Павел хотел быть поближе к сыну - протоиерей Сергию Волынцевичу, который был настоятелем Свято-Никольского храма и благочинным Волковысского округа.
Будучи уже за штатом, он переезжает в Волковыск жить к сыну. Отец Павел всегда ходил в храм, несмотря на свой преклонный возраст. На большие церковные праздники сослужил отцу Сергию.
Он мог себе позволить зайти в Волковысский костёл, послушать орган, побеседовать с прихожанами.
Почил отец Павел в 1962 году. После отпевания в Свято-Никольском храме, прихожане на руках несли его гроб от церкви до кладбища. Кладбище в то время располагалось на окраине города. Хор, во время погребального шествия, постоянно пел заупокойные песнопения. Мужчины несли хоругви.
По сей день за его могилой ухаживает прихожанка Свято-Никольского храма, бывшая ещё при отце Сергии старостой храма - Валентина Константиновна Ничипорук.
В дошедшем до нашего времени архиве протоиерея Павла Волынцевича насчитывается около трехсот фотографий. В предлагаемом нашему вниманию фотоальбоме представлена лишь некоторая часть из них. Старые фотоснимки IXX - XX веков раскрывают нам уникальные особенности быта белорусского народа. Так же мы увидим фрагменты из личной жизни священника того времени.

Иерей Сергий САВЕНОК
http://orthos.org/biblio/publication/svyaschennik-pavel-volyncevich
  Протаіерэй Павел Валынцэвіч са святарамі Пружанскага благачыння. Фота зроблена каля дома Пружанскага благачыннага, настаяцеля сабора бл. кн. А. Неўскага мітрафорнага протаіерэя Уладзіміра Антонавіча Пілінкевіча 12 верасня 1954 г. у дзень храмавага свята.
  Ніжні рад: Пелагея Шаблоўская (жонка рэгента сабора), матушка Зенчык, святар Павел Валынцэвіч,  святар Уладзімір Пілінкевіч,  матушка Марыя Пілінкевіч, матушка Зінаіда Станкевіч, стараста ў царкве Аранчыцы (удава святара М. Станкевіча), Алена Канецкая (унучка Пілінкевічаў), матушка Васкрасенская (Шэлявіля).
  Верхні рад: Шаблоўскі Антоній Ісідаравіч (рэгент сабора А. Неўскага),  святар Сергій Зенчык,  святар Фама Клюка, ?,  святар Канстанцін Шашко, святар Мікалай Васкрасенскі,  Лука (дыякан сабора), Канстанцін Стасевіч (вартаўнік і пеўчы хора),  Салтруковіч (стараста сабора),  Марыя Мацяс (памочніца святара Ул.Пілінкевіча),  ?.
  Фота і яго апісанне даслаў Яраслаў Шчарбакоў.

Сущность (Минск). Отец Павел Волынцевич. Телеканал "Союз".